συνέντευξη στους Κωνσταντίνο Πουλή και Θάνο Καμήλαλη

Στο κείμενο των 12.746 σελίδων, «είναι τα πάντα μέσα. Ξεκινάει από την πρώτη συνεδρίαση, τον Απρίλιο του 2015, έχει μέσα πρακτικά, το σκεπτικό, την αιτιολογία τις ποινές. Το σκεπτικό της καταδίκης είναι γύρω στις 600 με 700 σελίδες, όπου περιγράφεται αναλυτικά όλη η δράση της οργάνωσης και η αιτιολογία με την οποία οι δικαστές καταδίκασαν τη Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση» εξηγεί στο ΤPP ο Κώστας Σκαρμέας και σχολιάζει πως «πρόκειται για μία ιστορική απόφαση και σε θέμα μεγέθους και σε θέμα αιτιολογίας. Σίγουρα από τις μεγαλύτερες αποφάσεις που έχουν υπάρξει, αν όχι η μεγαλύτερη».

Λίγο αργότερα, σημειώνει πως πρόκειται για «μία απόφαση για την οποία χύθηκε κυριολεκτικά αίμα, από τα θύματα, όπως ο Παύλος Φύσσας, οι μετανάστες, αλλά και ο Δημήτρης Κουσουρής, που παραλίγο να μείνει ανάπηρος το 1998. Αλλά και καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια από ερευνητές, δημοσιογράφους, δικηγόρους. Μία ολική ανατροπή από την κατάσταση που είχαμε το 2013».

«Η ναζιστική ιδειολογία δεν σταμάτησε ποτέ»

Το σημαντικότερο στοιχείο, όπως αναφέρει είναι πως το σκεπτικό «ξεκινάει από το 1980 και την ίδρυση της Χρυσής Αυγής, καταγράφει όλη τη ναζιστική ιδεολογία, καταρρίπτει συγκεκριμένα όλα τα επιχειρήματα των χρυσαυγιτών, ότι “δεν είναι πια ναζί”, εξηγεί πως μέχρι και το 2013 συνέχισαν να είναι ναζί. Περιγράφει αναλυτικά όλες τις εγκληματικές επιθέσεις και εξηγεί κι αυτό που ενδιαφέρει και το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, το πώς η ηγεσία, οι 7 διευθυντές της εγκληματικής οργάνωσης, μέσα από τον μανδύα του πολιτικού κόμματος, μύησαν μέλη ώστε να προβαίνουν σε εγκληματικές πράξεις».

Σημειώνει επίσης ότι «δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ηγετικά στελέχη της οργάνωσης, όπως ο Κασιδιάρης, θα κατέβουν στις επόμενες εκλογές. Είναι σημαντικό ότι έχουμε μία απόφαση που λέει ότι ο Κασιδιαρης είναι νεοναζί, έχει σβάστικα στο μπράτσο, βρέθηκαν όπλα σπίτι του, διηύθυνε την εγκληματική οργάνωση, ήταν εκπαιδευτής των ταγμάτων εφόδου. ΚΙ αυτό είναι κάτι που πρέπει να διαδοθεί σε ένα ευρύτερο ακροατήριο».

Το δικαστήριο επισημαίνει συγκεκριμένα ότι «η ναζιστική αυτή ιδεολογία δεν άλλαξε από το 1992, ούτε υποστηρικτές αυτής απομακρύνθηκαν, όπως αβάσιμα οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται», επικαλούμενο δηλώσεις, έγγραφα, φωτογραφίες, βίντεο, ναζιστικά σύμβολα, ναζιστικό χαιρετισμό, ομιλίες εντός των γραφείων αλλά και δημόσια όπως ενδεικτικά απόσπασμα δημοσιεύματα στην εφημερίδα Χρυσή Αυγή του 2006 δηλώσεις του Νικ. Μιχαλολιάκου ομιλίες του και άλλα». Μάλιστα, τονίζεται ότι την ναζιστική ιδεολογία τους ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής την καθιστούσαν εμφανή πλην άλλων και με δερματοστιξία, όπως, εκτός της σβάστικς του Κασιδιάρη, ο ναζιστικός αετός του Ιωάννη λαγού, το «Sieg Heil» του Παναγιώτη Ηλιόπουλου, όπως και με άλλους τρόπους μεταξύ των οποίων και η εκπαίδευση ενηλίκων με το «Χάιλ Χίτλερ».

«Έχουμε συνέχεια τη σύνδεση των επιθέσεων με την κορυφή της ιεραρχίας»

Όσον αφορά τη δολοφονία του Παυλου Φύσσα, «η απόφαση λέει ξεκάθαρα πως επρόκειτο για στόχο της Χρυσής Αυγής στην περιοχή του Πειραιά. Και ότι γενικότερα ο Παύλος Φύσσας, όπως και τα υπόλοιπα θύματα επιθέσεων της Χρυσής Αυγής εντάσσονταν στον στόχο της Χρυσής Αυγής να εξουδετερώνει με βία τους αντιπάλους. Όπως και με τους μετανάστες, τα μέλη του ΚΚΕ κλπ» σχολιάζει ο Κ.Σκαρμέας. Στην απόφαση γίνεται επίκληση των καταθέσεων των μαρτύρων καταλήγοντας ότι ο Ρουπακιάς δεν έδρασε μόνος του και αυτοβούλως, ενώ “η ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα ήταν αποτέλεσμα της οργανωμένης κινητοποίησης της ασφάλειας της τοπικής οργάνωσης Νίκαιας της Χρυσής Αυγής, το δε κίνητρο ήταν πολιτικό-ιδεολογικό”.

Ο κατηγορούμενος Γεώργιος Ρουπακιάς, κατά τους δικαστές, «δεν ήταν ένας απλός ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής ούτε ένας τυχαίος περαστικός από τα γραφεία, όπως ισχυρίστηκε σε δηλώσεις του ο γενικός γραμματέας Νικόλαος Μιχαλολιάκος”, αλλά μέλος της τοπικής Νίκαιας ήδη από τον Ιούλιο του 2012 και μάλιστα μέλος του πενταμελούς της τοπικής Νικαίας της Χρυσής Αυγής και συγκεκριμένα ήταν ταμίας».

Ως προς τη δολοφονική επίθεση στους αιγύπτιους αλιεργάτες, τους οποίους εκπροσωπεί ο Κώστας Σκαρμέας, «το δικαστήριο απορρίπτει πλήρως τα επιχειρήματα της Εισαγγελίας, καταγράφει το πώς οργανώθηκε η επίθεση από την Τοπική του Περάματος, με επικεφαλής τον Αναστάσιο Πανταζή, το πώς εισέβαλαν στο σπίτι, πώς πήγαν να σκοτώσουν τον Αμπουζίντ Εμπάρακ στην ταράτσα, πώς αποχώρησαν όταν πίστεψαν ότι είχε πεθάνει και στη συνέχεια προσπάθησαν να μπουν στο σπίτι όπου ήταν και τα ανήλικα παιδιά του. Αναφέρει επίσης και τη σύνδεση με τον Λαγό, που είχε προαναγγείλει την επίθεση. Εδώ είναι πολυ σημαντικό, ότι αναδεικνύεται και η συγκάλυψη από την ηγεσία, όπως συνέβη όταν ο Μιχαλολιάκος έλεγε μετά την επίθεση ψέματα ότι “δεν γνωρίζουν ποιος το έκανε” και ότι επρόκειτο για “προβοκάτσια”. Παράλληλα, δεν λάμβαναν κανένα πειθαρχικό μέτρο, ο Πανταζής στη συνέχεια έλαβε μέρος κανονικά στις εκλογές. Έχουμε συνέχεια τη σύνδεση των επιθέσεων με την κορυφή της ιεραρχίας»

Συνεχίζοντας να εστιάζει στην ιεραρχία της οργάνωσης, ο κ.Σκαρμέας εξηγεί πως «το σκεπτικό λέει ξεκάθαρα για τη μορφή του αρχηγού, πως στα πλαίσια της ναζιστικής ιδεολογίας ο Μιχαλολιάκος είχε έναν σχεδόν μεταφυσικό ρόλο. Αναφέρει αναλυτικά την ιεραρχία, πώς κάτω από τον αρχηγό ήταν οι βουλευτές, οι τοπικές οργανώσεις, ο πυρηνάρχης κλπ. Εξηγεί επίσης πολύ αναλυτικά, το πώς κάθε βράδυ ήταν απαρέγκλιτη η πειθαρχία στις άνωθεν εντολές και πώς αυτές υλοποιούνταν από τους διάφορους Ρουπακιάδες, σε κάθε επίθεση της Χρυσής Αυγής».

Απαντώντας σε ερώτηση για τις αποφυλακίσεις χρυσαυγιτών, αλλά και τη σκανδαλώδη αποφυλάκιση του πυρηνάρχη της Νίκαιας, Γιώργου Πατέλη, που διορθώθηκε με παρέμβαση του Αρείου Πάγου, ο δικηγόρος εξηγεί πως «μία μεριά των αναστολών οφείλεται στις χαμηλές ποινές. Ο Τσακανίκας, ο Γρέγος και ο Ηλιόπουλος είχαν ποινές 5-7 ετών, επομένως με την προφυλάκιση και με καλή διαγωγή ήταν αναμενομενο να βγούνε στα 2-2μιση χρόνια. Έχουμε πει από την αρχή ότι κάποιες ποινές βουλευτών ήταν χαμηλές. Για τους διευθυντές ήταν πολύ καλές οι ποινές, 13 χρόνια και μπορεί να ανέβουν και παραπάνω».

«Ένα σημαντικό όπλο ενόψει του Εφετείου»

Εν κατακλείδι, όπως τονίζει, αυτή η τεράστια από κάθε άποη απόφαση, «αποκρυσταλλώνει αυτά που λέγαμε πέντε χρόνια και πλέον αυτά τοποθετούνται σε ένα επίσημο κείμενο του ελληνικού κράτους. Το κάθε βίντεο, η κάθε φωτογραφία, το κάθε sms αποτυπώνεται εκεί με μία εκτενή ανάλυση»

«Είναι ένα σημαντικό όπλο και για το Εφετείο και για τον Άρειο Πάγο», συνεχίζει. Η συζήτηση για τη Δίκη στρέφεται πλέον και επίσημα στον επόμενο βαθμό. «Το πιθανότερο είναι το Εφετείο να ξεκινήσει κάπου στα μέσα Ιουνίου. Έχουμε ήδη κάνει μία αίτηση, να μη χρησιμοποιηθεί πάλι η αίθουσα του Κορυδαλλού, με αραιές δικασίμους, ώστε να μην διαρκέσει πάλι η δίκη πέντε χρόνια. Στο Εφετείο έχουμε τις ίδιες υποθέσεις, με άλλη σύνθεση δικαστηρίου, με 5 Εφέτες. Στο Εφετείο οι περισσότεροι κατηγορούμενοι προσπαθούν να μειώσουν την ποινή τους. Οι χρυσαυγίτες φυσικά θα υποστηρίξουν ότι είναι αθώοι, είναι συνωμοσία, φταίει η Λεπενιώτη κλπ. Εμείς αυτό που θα ζητήσουμε έιναι να επιβεβαιωθούν οι ποινές του χρυσαυγιτών και να ανέβουν όπου γίνεται, όπως στην περίπτωση των διευθυντών εγκληματικής οργάνωσης».

Ενώ καταλήγει λέγοντας πως όσο πλησιάζουμε στο Εφετείο θα ήταν καλό και να ενημερωθεί ο κόσμος για την απόφαση και να συζητιέται η απόφαση αυτή και όταν ξεκινήσει το Εφετείο θα μιλήσουμε παραπάνω, γιατί κι εκεί είναι μία δικαστική μάχη, που απαιτεί στήριξη από τον κόσμο και διάδοση της πληροφορίας από τους δημοσιογράφους».