Σε μία τέτοια περίπτωση, το ιταλικό κράτος θα αναγκαστεί να επιστρατεύσει χρήματα των φορολογουμένων.
Ήδη, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει βάλει στην άκρη €15 δισεκατομμύρια.
Ουσιαστικά, οι Ιταλοί θα χρησιμοποιήσουν ένα «παραθυράκι» των νέων ευρωπαϊκών κανόνων που θεωρητικά απαγορεύουν διασώσεις με κρατικά χρήματα (bail out).
Στην Ευρώπη ισχύει, πλέον, η υποχρέωση για bail in, που σημαίνει ότι αυτοί που υφίστανται τις απώλειες σε περίπτωση κατάρρευσης μία τράπεζας είναι με τη σειρά: μέτοχοι, κάτοχοι ομολόγων, καταθέτες με αποταμιεύσεις άνω των €100.000.
Ωστόσο, υπάρχει το «παραθυράκι» της «προληπτικής και προσωρινής» ανακεφαλαιοποίησης από το κράτος σε περίπτωση «σοβαρής διατάξης της οικονομίας» και για «τη διατήρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας».
Αρκεί η τράπεζα να παραμένει «φερέγγυα».
Αυτό θα χρησιμοποιήσουν οι Iταλικές αρχές για να αποφύγουν τη γενική λαϊκή οργή:
οι 40.000 ομολογιούχοι της Monte dei Paschi είναι μικροεπενδυτές, που δεν είχαν ιδέα για το ρίσκο που έπαιρναν, όταν αγόραζαν τα ομόλογα της αρχαιότερης ευρωπαϊκής τράπεζας.
Στην Ιταλία, το ποσοστό των νοικοκυριών που βάζουν τα χρήματά τους σε ομόλογα είναι υψηλό, σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, γιατί στην Ιταλία τα κέρδη από το ομόλογα φορολογούνται με χαμηλούς συντελεστές.
Η Monte dei Paschi πρέπει να ολοκληρώσει την ανακεφαλαιοποίηση (αναζητά €5 δισεκατομμύρια) μέχρι τα τέλη του έτους.