Η υπόθεση ξεκίνησε από την ανάρτηση του ηθοποιού, Ερρίκου Μηλιάρη στο Facebook, που αποκάλυψε πως όταν ήταν 19 ετών και πέρασε από ένα casting για κινηματογραφική ταινία, του ζητήθηκε να κατεβάσει το παντελόνι και το εσώρουχό του μπροστά στην κάμερα. Ο σκηνοθέτης δικαιολογήθηκε, λέγοντας πως «θέλει να δει αν είμαι ας το πούμε “ακομπλεξάριστος” σαν ηθοποιός και θαρραλέος και επίσης πως έτσι κι αλλιώς ο ρόλος ήταν κάπως άγριος, με άγρια ζωή, και χρειάζονται ακραία πράγματα».

Ακολούθησαν, όπως καταγγέλλει, δύο ακόμα δοκιμαστικά. Στο δεύτερο δοκιμαστικό, ο σκηνοθέτης του ζήτησε να αυνανιστεί μπροστά του, με ανοιχτή την κάμερα και αυτήν τη φορά. Φεύγοντας, μίλησε με καθηγητή από τη σχολή του και περιέγραψε την εμπειρία του. «Αυτά αν δε γινόντουσαν στην Ελλάδα αλλά αλλού, τώρα μπορεί και να ήταν φυλακή ο τύπος», ενώ παράλληλα έμαθε πως η ταινία δεν έχει σκηνή ερωτικού περιεχομένου. Στο τρίτο δοκιμαστικό, «μου ζήτησε να σκεφτώ πως είμαι πρεζάκι στην ομόνοια και πως θέλω λεφτά από έναν τύπο (πλούσιο, ντίλερ, κάτι τέτοιο) για να πάρω τη δόση μου, αλλά πρέπει να τον πείσω με σεξουαλικούς τρόπους να μου τα δώσει. Φυσικά είπε ότι ο τύπος με τα λεφτά, έτσι, για την πρόβα, είναι ο ίδιος και να κάνω πάνω του τα οποιαδήποτε σεξουαλικά».

Ο Μηλιάρης δεν έδωσε αρχικά στη δημοσιότητα το όνομα του σκηνοθέτη, ωστόσο στα σχόλια ο ηθοποιός Χάρης Τζωρτζάκης, έγραψε «Ο Κώστας Ζάππας. Έκανε και σε μένα ακριβώς τα ίδια». Ο συνάδερφός τους Γιάννης Νιάρρος επίσης επιβεβαίωσε ότι είχε δεχθεί παρόμοι παρενόχληση. « «Ο Ερρίκος, ο Χάρης, εγώ και σχεδόν όλα τα αγόρια της γενιάς μας γνωρίζουν την κωμικοτραγική φιγούρα: Κώστα Ζάππα. Εμένα για την ίδια audition μου ζήτησε ο βοηθός του να γυρίσω γρήγορα από τις διακοπές μου, γιατί δεν μπορούσε να περιμένει μια βδομάδα για να με δει. Η βιασύνη, για μια ταινία η οποία γυρίστηκε 3 χρόνια μετά. Η διαθεσιμότητα μου ως νέος φιλόδοξος ηθοποιός με έκανε να πάρω την ηλίθια απόφαση να αλλάξω τα εισιτήρια μου και να τρέξω να κάνω την audition. Δυστυχώς όμως δεν ήμουν αρκετά διαθέσιμος ώστε να του ” δείξω τον π@@ο μου” (το διατυπώνω όπως και μου ζητήθηκε αυτολεξεί). Αφού του την περιέγραψα, μου μίλησε για τον Μπράντο και άλλους γαμάτους ηθοποιούς που “δεν φοβούνται να βγουν από το καβούκι τους” (να δείξουν την π@@α τους σε ένα δωμάτιο στα Εξάρχεια, στον πρώτο τυχόντα) Στις δραματικές σχολές μαζί με το απολυτήριο, να υπάρξουν λίστες με ονόματα από τέτοιους τύπους!»

Ο Ερρίκος Μηλιάρης επιβεβαίωσε στη συνέχεια το όνομα του σκηνοθέτη.

«Μπορείς να ζητήσεις κάτι από κάποιον» η απάντηση του σκηνοθέτη

Ο Ζάπας απάντησε στις καταγγελίες των ηθοποιών, , υποστηρίζοντας ότι στις ταινίες του «υάρχουν σκηνές με γυμνό, αυνανισμό, στύση, βιασμό, σεξ. Όμως πάντα ως καταγγελία ή ως κυνισμό απέναντι στην υποκρισία της κοινωνίας και όχι ως αυτοσκοπό», παρά το γεγονός ότι οι ηθοποιοί το διαψεύδουν.

Συνεχίζοντας υποστηρίζει ότι «δεν απαγορεύεται να ζητήσεις γυμνό όταν ορίζεται από το καλλιτεχνικό έργο. Και στις οντισιόν. Δεν απαγορεύεται η ελευθερία της έκφρασης. Είναι κατοχυρωμένη στο σύνταγμα. Μπορείς να ζητήσεις κάτι από κάποιον. Μπορεί ο άλλος να το αρνηθεί. Δεν επιβάλλεται στον καλλιτέχνη πως θα πραγματοποιήσει το έργο του. Συμφωνείς ή διαφωνείς».

Συνεχίζοντας επικαλείται τους Παζολίνι και Λαρς φον Τρίερ, υποστηρίζοντας ότι «προσωπικά δεν μπορώ να προσφέρω κάποιο αντάλλαγμα, γιατί δεν κατέχω κάποια εξουσία για να την καταχραστώ. Δεν έχω αξίωμα. Δεν είμαι θεσμικός. Δεν είμαι διάσημος. Είμαι ένας εύκολος στόχος Ουδέποτε έχω πιέσει κανέναν να λειτουργήσει με τρόπο που δεν επιθυμεί και κάθε ηθοποιός είναι σε θέση να αποφασίσει που θέλει να συμμετέχει και που όχι».

Καταλήγει λέγοντας ότι «θλίβομαι για την προσβολή της προσωπικότητάς μου και την στοχοποίησή μου και υπενθυμίζω στους επικριτές μου ότι υπάρχουν και άλλοι σκηνοθέτες σε ολόκληρο τον κόσμο που ακολουθούν αντίστοιχο τρόπο κινηματογράφησης.   »Θλίβομαι όμως ακόμα περισσότερο που κανείς δεν σχολίασε τις τοποθετήσεις των ηθοποιών Μηλιάρη και Νιάρου, που στις αναρτήσεις τους εναντίον μου δηλώνουν: “Όλοι και όλες να δημιουργήσουμε έναν συλλογικό εκφοβισμό” “…Θα τον κάνει όπως και άλλους του σιναφιού του να φοβηθούν, να μαζευτούν, ή και να εξαφανιστούν από τον χώρο”, “Στις δραματικές σχολές μαζί με το απολυτήριο να υπάρξουν λίστες με ονόματα από τέτοιους τύπους”. Πίστευα ότι η εποχή των απαγορευμένων καλλιτεχνών και των μαύρων λιστών είχε παρέλθει. Κώστας Ζάπας».