του Γιάννη Μακριδάκη
Την πρόταση αυτής της περιοχής είχε φέρει στο τραπέζι των συζητήσεων ο ίδιος άνθρωπος, που έγραψε με την ιδιότητά του ως αντιπεριφερειάρχης Χίου στον λογαριασμό του στο fb ότι ο καλός Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος, και κατόπιν, προφανώς επειδή υποστηρίζει και ότι ο καλός πρόσφυγας είναι ο νεκρός πρόσφυγας, μέσω του προσωπικού του συμβούλου υποστήριξε δημόσια στο δημοτικό συμβούλιο ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες θα πρέπει να μεταφερθούν όσο γίνεται πιο ψηλά στο βουνό, “να έχει χιόνια”.
Προσωπικά πριν από λίγο καιρό δημοσίευσα εδώ την παρακάτω φωτογραφία, η οποία δείχνει τις συνθήκες που επικρατούν τους χειμώνες στην εν λόγω περιοχή. Το καλοκαίρι εκεί επικρατούν καύσωνες που λιώνουν την πέτρα. Το προτεινόμενο σημείο κατασκευής καταυλισμού προσφύγων και κέντρου κράτησης παραβατικών βρίσκεται σε υψόμετρο άνω των 500μ, στη μέση της ορεινής ραχοκοκαλιάς του νησιού, 18 μεν μόνο χιλιόμετρα μακριά από την πόλη, τα οποία όμως, λόγω της συνεχούς, μέσω φιδίσιου δρόμου ανάβασης στο βουνό, καθιστούν την μετάβαση εκεί κατά πολύ μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια από ότι σε μια συνηθισμένη ισάριθμων χιλιομέτρων απόσταση.
Στην περιοχή επιβιώνουν μόνον κάποια αγριόδεντρα, αστιφίδες, θυμάρια και ένα κοπάδι αίγες, το οποίο υποφέρει μαζί με τον τσοπάνη του και μετακινούνται κι αυτά τα πλάσματα σε χαμηλότερα μέρη όποτε αγριεύουν οι συνθήκες.
Αυτό το σεληνιακό τοπίο λοιπόν με τις ακραίες καιρικές συνθήκες και την κωδική ονομασία “18” λόγω μιας παλαιάς πέτρινης σκαλιστής πινακίδας ένδειξης χιλιομετρικής απόστασης που υπάρχει εκεί από την περίοδο της τουρκοκρατίας ένωσε καθώς φαίνεται τους υπουργούς της αριστερής κυβέρνησης και τον ακροδεξιό λαϊκιστή αντιπεφερειάρχη σε κοινό μέτωπο ενάντια στον ανθρωπισμό, στην κοινή λογική και σε κάθε αξία της πολιτισμένης και διαφωτισμένης ανθρωπότητας.