Katrougalication είναι να δηλώνεις «ταξικός αποστάτης» με την έννοια ότι θα μπορούσες να είσαι ένας μεγαλοδικηγόρος που θα αδιαφορούσε για τα λαϊκά συμφέροντα, ενώ αντιθέτως εσύ βρίσκεσαι δίπλα στην εργατική τάξη. Αυτή είναι κλασσική περίπτωση κάποιου που φτιάχνει για τον εαυτό του έναν μύθο για να αισθάνεται βολικά μέσα σ’ αυτόν.

Katrougalication είναι να θεωρείς «νίκη» το ότι ο ασφαλισμένος θα παίρνει σύνταξη, όποιο κι αν είναι το ύψος της. Το μέτρο σου να μην είναι αν κάποιος μπορεί να επιβιώσει με μια σύνταξη των 350 ευρώ, αλλά να κάνεις το σήμα της νίκης, περιχαρής για το ότι δημιουργείς στρατιές «χαρτζιλικομένων» συνταξιούχων.

Katrougalication είναι να παρακάμπτεις το γεγονός ότι όλα τα υπόλοιπα μέτρα που ψηφίζονται από την κυβέρνηση σου εντείνουν τα υφεσιακά φαινόμενα, δεν δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας, άρα βάζουν άλλη μια βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού.

Katrougalication είναι να διατυμπανίζεις ότι τα «μπλοκάκια» δεν θα πληρώνουν παρά το 6% των ασφαλιστικών τους εισφορών και το υπόλοιπο 20% θα το πληρώνει ο εργοδότης, αγνοώντας ότι απλά- απλούστατα θα γίνει μία μείωση στην αμοιβή ισόποση με την ασφαλιστική εισφορά του εργοδότη και η ζωή θα συνεχιστεί με ακόμα φτωχότερο τον κάτοχο του μπλοκακίου.

Katrougalication είναι να διαλύεις ταμεία, με το επιχείρημα ότι είναι ευγενή, χρησιμοποιώντας εμμέσως τον κοινωνικό αυτοματισμό απέναντι στους “ευνοούμενους” δημοσιογράφους και αυτό να το κάνεις χωρίς σχέδιο, χωρίς μελέτη, χωρίς να λες στον κόσμο ότι για αυτούς τους ασφαλισμένους το κράτος δεν έχει καταβάλει ούτε ένα ευρώ, ενώ με την “μεταρρύθμιση” σου θα είναι υποχρεωμένο να καταβάλει κάποια εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Κι όλο αυτό για να βάλεις χέρι στα αποθεματικά τους, κάτι που έχει γίνει βέβαια πολλές φορές στο παρελθόν σχεδόν σε όλα τα ταμεία, με τα γνωστά “αναπτυξιακά” αποτελέσματα.

Katrougalication είναι υποβαθμίζεις το γεγονός ότι έχεις δεχτεί την κατάργηση του ΕΚΑΣ , να αποκρύπτεις ότι η αντικατάστασή του από το “ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα” θα οδηγήσει συνταξιούχους που λαμβάνουν σήμερα γύρω στα 600 ευρώ να υποστούν μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις τους, αφού αυτό το “ελάχιστο εγγυημένο” είναι εύκολο να αναπροσαρμόζεται συνεχώς προς τα κάτω.

Ο υπουργός χρησιμοποίησε χθες το όρο pasokification, που βασίζεται στο Californication των Red Hot Chilli Peppers, για να περιγράψει την φθορά ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος όταν ενστερνίζεται νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Για το φαινόμενο κάποιος να ψηφίζει αυτά που μέχρι πρότινος κατήγγειλε ως αδιέξοδα νεοφιλελεύθερα, να κάνει όλο και πιο δυσχερή την απόδοση μιας αξιοπρεπούς σύνταξης, ενώ ταυτόχρονα να είναι έτοιμος να φορέσει μπερέ με καρφιτσωμένο αστέρι, δεν υπάρχει ακόμα όρος. Ο Γιώργος Κατρούγκαλος είναι σίγουρα ένας από τους σοβαρότερους διεκδικητές του.