«Η απόφαση για την αντικατάσταση του συγκεκριμένου κειμένου ελήφθη από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής αποκλειστικά με παιδαγωγικά, επιστημονικά και ηθικά κριτήρια. Δεν υπήρξε καμία πολιτική παρέμβαση, ούτε εγχώρια, ούτε διεθνής» υποστήριξε αρχικά ο υφυπουργός Παιδείας, Κωνσταντίνος Βλάσης. Στη συνέχεια υποστήριξε ότι το συγκεκριμένο κείμενο έχει αναφορές που εμπίπτουν στον ορισμό του αντισημιτισμού, χρησιμοποιεί «ρητορική μίσους» αλλά και «παραβιάζει τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού» με «κανονικοποίηση της βίας», λόγω της εικόνας που το συνοδεύει που δείχνει «ένα παιδί στρατιώτη».

Ενώ σχετικά με το κείμενο που αντικατέστησε το άρθρο του Π.Παπακωνσταντίνου, κείμενο που δημιουργήθηκε με τεχνητή νοημοσύνη, ο υφυπουργός υποστήριξε πως είναι μία «εργαλειακή αξιοποίηση των ψηφιακών δυνατοτήτων στο πλαίσιο της νεοελληνικής γλώσσας για την καλλιέργεια της γλωσσικής και κριτικής δεξιότητας».

Από την πλευρά της, η κ.Αναγνωστοπούλου κατήγγειλε πως οι απαντήσεις και όλη η φρασεολογία του Υφυπουργού είναι «copy paste της ισραηλινής προπαγάνδας» και τη στοχοποίηση του Πέτρου Παπακωνσταντίνου ως αντισημίτη. «Οποιαδήποτε αναφορά στο παρελθόν, πριν την 7η Οκτωβρίου 2023 θεωρείται αντισημιτισμός σύμφωνα με την ισραηινή προπαγάνδα» σημείωσε.

«Έρχεται χωρίς αιδώ το υπουργείο Παιδείας και λέει ότι αντικαθιστά ένα κείμενο που έχει γράψει ένας άνθρωπος με ένα κείμενο τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο είναι το τίποτα, γυμνό από οτιδήποτε» τόνισε η βουλεύτρια της Νέας Αριστεράς.

Παράλληλα κατήγγειλε την απαράδεκτη πειθαρχική δίωξη εναντίον της θεατρολόγου και Προέδρου του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Ζακύνθου, Έφης Λάζου, για τη θεατρική παράσταση «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα Παιδιά της Παλαιστίνης», μετά από την αντίδραση, όπως υποστήριξε, εβραϊκών κοινοτήτων, χωρίς καν να περιμένουν να δουν το έργο.

Στη δευτερολογία του, ο υφυπουργός Παιδείας ανέφερε επίσης ότι το κείμενο «ενέχει σοβαρούς κινδύνους απλουστευτικής, μονοδιάστατης και εν τέλει παραπλανητικής προσέγγισης ενός σύνθετου γεωπολιτικού ζητήματος» παραδεχόμενος έτσι ουσιαστικά ότι το ζήτημα σχετικά με το κείμενο είναι πως κρίθηκε υποστηρικτικό προς τους Παλαιστινίους.

Κι αφού επανέλαβε πολλές φορές ότι δεν υπήρξε καμία εξωτερική παρέμβαση, τελικά αποκάλυψε ότι «η απόφαση έλαβε υπόψιν και μία επιστολή του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας, το οποίο με τεκμηρίωση διατύπωσε ανησυχία ότι το εν λόγω απόσπασμα ενδέχεται να δημιουργεί συγχύσεις και να πλήττει τη συνύπαρξη. Δεν είναι δυνατόν το ΙΕΠ να αγνοεί επισημάνσεις, ιδίως όταν συνδέονται με την ευθύνη μας απέναντι στην ιστορική μνήμη και την προστασία από τον ανιτσημιτισμό».

 

Πέτρος Παπακωνσταντίνου: Απίστευτη πολιτική αθλιότητα και προσπάθεια δολοφονίας χαρακτήρα

Σχολιάζοντας τη συζήτηση στη Βουλή, ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου απάντησε στον Υφυπουργό, λέγοντας πως «η αναφορά που επικαλέστηκε ο κ. υφυπουργός έλεγε ότι τα παιδιά της Γάζας έπαιζαν πριν από 23 χρόνια “Άραβες και Εβραίοι” κατά το οικείο στη γενιά μου πρότυπο “κλέφτες κι αστυνόμοι” που παίζαμε μικροί. Αυτό ήταν αρκετό για να με χαρακτηρίσει αντισημίτη. Αγνοεί άραγε ο κ. υφυπουργός Παιδείας, ο οποίος μάλιστα έχει διατελέσει και υφυπουργός Εξωτερικών, ότι το ίδιο το Ισραήλ έχει αυτοανακηρυχτεί με νόμο ως “εβραϊκό κράτος”; Ότι ως τέτοιο το προσφωνούσαν οι τρεις προηγούμενοι Αμερικανοί πρόεδροι, Τζορτζ Μπους, Μπαράκ Ομπάμα και Τζο Μπάιντεν; Αντισημίτες είναι όλοι αυτοί;»

Κατήγγειλε την«αισχρή συκοφαντία, απολύτως κατασκευασμένη από την κυβέρνηση, ήταν η κατηγορία που μου εκτόξευσε ο κ. υφυπουργός ότι τάχα εκθειάζω “παιδιά- στρατιώτες”, τη στιγμή που δεν υπάρχει τίποτα απολύτως σχετικό στο εν λόγω κείμενο (βλ. προηγούμενη ανάρτηση), αντίθετα υπάρχει σαφής καταδίκη των επιθέσεων αυτοκτονίας. Επιτέλους, ο κ. υφυπουργός και η κυβέρνησή του ισχυρίζονται ότι επί 20 χρόνια οι μαθητές και οι μαθήτριες της χώρας μας διδάσκονταν τον αντισημιτισμό και το εθνοτικό μίσος και χρειάστηκε η παρέμβαση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου για να αποτάξουμε τον Σατανά;»

Ολόκληρη η δήλωση:

Απαντώντας σε ερώτηση της βουλεύτριας της Νέας Αριστεράς, Σίας Αναγνωστοπούλου, ο υφυπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Βλάσης αποκάλυψε ότι η αφαίρεση κειμένου μου για τα παιδιά της Γάζας από αναγνωστικό βιβλίο της Γ’ Γυμνασίου έγινε ύστερα από παρέμβαση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου.

Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο εκπρόσωπος της ελληνικής (ή μήπως της ισραηλινής;) κυβέρνησης ισχυρίστηκε ότι το κείμενό μου εμπίπτει στην κατηγορία του αντισημιτισμού επειδή αναφέρεται σε “Εβραίους”. Έφτασε μάλιστα να με κατηγορήσει για “ρητορική μίσους” και “στοχοποίηση των Ελλήνων Εβραίων”, ωσάν να μιλούσε για μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης τύπου ISIS.

Θεωρώ ότι πρόκειται για απίστευτη πολιτική αθλιότητα και προσπάθεια δολοφονίας χαρακτήρα, για την οποία οφείλουν να πάρουν θέση η ΕΣΗΕΑ και τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.

Η αναφορά που επικαλέστηκε ο κ. υφυπουργός έλεγε ότι τα παιδιά της Γάζας έπαιζαν πριν από 23 χρόνια “Άραβες και Εβραίοι” κατά το οικείο στη γενιά μου πρότυπο “κλέφτες κι αστυνόμοι” που παίζαμε μικροί. Αυτό ήταν αρκετό για να με χαρακτηρίσει αντισημίτη.

Αγνοεί άραγε ο κ. υφυπουργός Παιδείας, ο οποίος μάλιστα έχει διατελέσει και υφυπουργός Εξωτερικών, ότι το ίδιο το Ισραήλ έχει αυτοανακηρυχτεί με νόμο ως “εβραϊκό κράτος”; Ότι ως τέτοιο το προσφωνούσαν οι τρεις προηγούμενοι Αμερικανοί πρόεδροι, Τζορτζ Μπους, Μπαράκ Ομπάμα και Τζο Μπάιντεν; Αντισημίτες είναι όλοι αυτοί;

Αισχρή συκοφαντία, απολύτως κατασκευασμένη από την κυβέρνηση, ήταν η κατηγορία που μου εκτόξευσε ο κ. υφυπουργός ότι τάχα εκθειάζω “παιδιά- στρατιώτες”, τη στιγμή που δεν υπάρχει τίποτα απολύτως σχετικό στο εν λόγω κείμενο (βλ. προηγούμενη ανάρτηση), αντίθετα υπάρχει σαφής καταδίκη των επιθέσεων αυτοκτονίας.

Επιτέλους, ο κ. υφυπουργός και η κυβέρνησή του ισχυρίζονται ότι επί 20 χρόνια οι μαθητές και οι μαθήτριες της χώρας μας διδάσκονταν τον αντισημιτισμό και το εθνοτικό μίσος και χρειάστηκε η παρέμβαση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου για να αποτάξουμε τον Σατανά;

Ντροπή σας κύριοι. Σε ό,τι με αφορά: ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΟΒΑΜΑΙ.

 

Το σχετικό απόσπασμα:

Σε ρεπορτάζ του το esos.gr δημοσίευσε την προηγούμενη και τη νεότερη έκδοση του βιβλίου:

Το πλήρες κείμενο του Π.Παπακωνσταντίνου μπορεί να βρεθεί εδώ