Κοινοβουλευτική κατάργηση της ελευθερίας του τύπου;
Κοινοβουλευτική κατάργηση της ελευθερίας του τύπου;
Ποια είναι η πρώτη κίνηση κάθε πραξικοπήματος; Μα φυσικά η κατάληψη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Για αυτό και ο νόμος που ρυθμίζει την ελευθερία του Τύπου σε κάθε χώρα είναι το μέτρο της συνταγματικής της ελευθερίας.
Δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός αναλυτής για να παρατηρήσεις ότι το 2010 ήταν μια δύσκολη χρονιά για τον Τύπο. Η Αμερική υποστήριξε την επιτροπή Νόμπελ που απένειμε το νόμπελ ειρήνης σε έναν μαχόμενο για την ελευθερία της έκφρασης ακτιβιστή φυλακισμένο από την Κίνα. Η ίδια η όμως ζητάει το κεφάλι του Jullian Assange, που διέρρευσε φέτος σχεδόν μισό εκατομμύρια έγγραφα που αποδεικνύουν τη δράση των ΗΠΑ σε Ιρακ, Αφγανιστάν και τον υπόλοιπο κόσμο.
Την ίδια ώρα που στην Ισλανδία γίνεται συζήτηση για το πιο φιλελεύθερο νομοσχέδιο στον πλανήτη για την προστασία του Τύπου και των πηγών του, η Ουγγαρία υιοθετεί ένα σύστημα που θα ζήλευε κάθε δικτάτορας που σέβεται τον εαυτό του. Ο νέος νόμος δίνει τόσες πολλές δυνατότητες ελέγχου των ΜΜΕ στον Πρωθυπουργό που ο υπουργός εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Jean Asselborn, δήλωσε δημόσια: «Εγείρονται ερωτήματα για το αν μια χώρα με τέτοιο νόμο για τον Τύπο αξίζει να ηγείται της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Ναι, η Ουγγαρία από την 1η Ιανουαρίου του 2011 θα αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το ζήτημα της ελευθερίας του Τύπου όμως δεν είναι απλά ένα πρόβλημα της ανατολικής περιφέρειας της Ε.Ε. που θα έπρεπε να μας προβληματίζει. Ήδη τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας ακούγονται φωνές για τον περιορισμό της ανωνυμίας στο Διαδίκτυο. Η κυβέρνηση του ΓΑΠ έχει ανακοινώσει ότι στις αρχές του 2011 θα φέρει προς ψήφιση νομοσχέδιο για τον Τύπο και το Διαδίκτυο. Αναμένουμε και ανησυχούμε.
Υ.Γ. Διαβάζοντας το Ουγγρικό νομοσχέδιο σπεύσαμε να δημιουργήσουμε το thepressproject.blogspot.com, ως backup χώρο ενημέρωσης για το TPP. Για το αν θα μεταφέρουμε συνολικά το TPP σε έδρα άλλης χώρας, που προστατεύει εμφατικότερα την ελευθερία του Τύπου, θα εξαρτηθεί από το τι θα δούμε στο προσχέδιο του νόμου που θα φέρει ο ΓΑΠ.
Δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός αναλυτής για να παρατηρήσεις ότι το 2010 ήταν μια δύσκολη χρονιά για τον Τύπο. Η Αμερική υποστήριξε την επιτροπή Νόμπελ που απένειμε το νόμπελ ειρήνης σε έναν μαχόμενο για την ελευθερία της έκφρασης ακτιβιστή φυλακισμένο από την Κίνα. Η ίδια η όμως ζητάει το κεφάλι του Jullian Assange, που διέρρευσε φέτος σχεδόν μισό εκατομμύρια έγγραφα που αποδεικνύουν τη δράση των ΗΠΑ σε Ιρακ, Αφγανιστάν και τον υπόλοιπο κόσμο.
Την ίδια ώρα που στην Ισλανδία γίνεται συζήτηση για το πιο φιλελεύθερο νομοσχέδιο στον πλανήτη για την προστασία του Τύπου και των πηγών του, η Ουγγαρία υιοθετεί ένα σύστημα που θα ζήλευε κάθε δικτάτορας που σέβεται τον εαυτό του. Ο νέος νόμος δίνει τόσες πολλές δυνατότητες ελέγχου των ΜΜΕ στον Πρωθυπουργό που ο υπουργός εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Jean Asselborn, δήλωσε δημόσια: «Εγείρονται ερωτήματα για το αν μια χώρα με τέτοιο νόμο για τον Τύπο αξίζει να ηγείται της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Ναι, η Ουγγαρία από την 1η Ιανουαρίου του 2011 θα αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το ζήτημα της ελευθερίας του Τύπου όμως δεν είναι απλά ένα πρόβλημα της ανατολικής περιφέρειας της Ε.Ε. που θα έπρεπε να μας προβληματίζει. Ήδη τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας ακούγονται φωνές για τον περιορισμό της ανωνυμίας στο Διαδίκτυο. Η κυβέρνηση του ΓΑΠ έχει ανακοινώσει ότι στις αρχές του 2011 θα φέρει προς ψήφιση νομοσχέδιο για τον Τύπο και το Διαδίκτυο. Αναμένουμε και ανησυχούμε.
Υ.Γ. Διαβάζοντας το Ουγγρικό νομοσχέδιο σπεύσαμε να δημιουργήσουμε το thepressproject.blogspot.com, ως backup χώρο ενημέρωσης για το TPP. Για το αν θα μεταφέρουμε συνολικά το TPP σε έδρα άλλης χώρας, που προστατεύει εμφατικότερα την ελευθερία του Τύπου, θα εξαρτηθεί από το τι θα δούμε στο προσχέδιο του νόμου που θα φέρει ο ΓΑΠ.