Το ερώτημα είναι πολύ απλό και καθόλου δημαγωγικό: Τη στιγμή που το κράτος αγωνίζεται να βρει έσοδα και κυνηγάει τον πολίτη (τον προνομιούχο αλλά και τον μη προνομιούχο), γιατί δεν κάνει και κάτι απλούστερο; Γιατί δεν διεκδικεί τα χαμένα από την υπόθεση του Mall;
Το ερώτημα υπέβαλε ο (γνωστός στους αναγνώστες αυτού του σάιτ) Δορύλαος Κλαπάκης, μέσα από ρεπορτάζ της εφημερίδας VETO. (O κ. Κλαπάκης στις προσεχείς δημοτικές εκλογές κατεβαίνει στο Μαρούσι επικεφαλής του ανεξάρτητου συνδυασμού «Για Ένα Νέο Μαρούσι», και είναι μάλλον ο μοναδικός υποψήφιος που θέτει ανοιχτά το ζήτημα του Mall, παραμονές της τελικής απόφασης του ΣτΕ.. Αλλά για τις δημοτικές, περισσότερα σε επόμενο ποστ).
Ο Κλαπάκης δεν το έβγαλε από το μυαλό του το νούμερο των 300 εκατ. ευρώ. Το 2009 ο Ανακριτής είχε υπολογίσει τη ζημιά για το κράτος από τη συμφωνία πώλησης του οικοπέδου του Mall από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) στην εταιρεία Lamda στα 294.000.000 ευρώ. Η επιχειρηματολογία του εδώ. Η υπόθεση, ως προς το ποινικό της μέρος, τέθηκε από το Δικαστικό Συμβούλιο στο αρχείο. Τίποτα όμως δεν εμποδίζει το Δημόσιο να κινηθεί το ίδιο αστικά και να διεκδικήσει την οικονομική του αποζημίωση από την εταιρεία η οποία αγόρασε δημόσια περιουσία κοψοχρονιά και κόντρα στα συμβατικώς συμφωνηθέντα.
Για πολλούς μήνες, o υπουργός Εργασίας κ. Λοβέρδος περιέφερε τα δάκρυά του στα δελτία ειδήσεων οδυρόμενος για τους χαμηλοσυνταξιούχους. Γιατί όμως, υπό την ιδιότητά του ως προϊσταμένου του ΟΕΚ, δεν αναζήτησε τα χαμένα χρήματα από την υπόθεση του ΟΕΚ που ισοδυναμούν (εδώ επιτρέψτε μας τη δημαγωγία) με την καταβολή 50.000 συντάξεων των 500 ευρώ για μια ολόκληρη χρονια; Και τώρα που ο κ. Λοβέρδος αναδομήθηκε, τι λέει η διάδοχός του στο υπουργείο, κ. Λούκα Κατσέλη;
Το ερώτημα υπέβαλε ο (γνωστός στους αναγνώστες αυτού του σάιτ) Δορύλαος Κλαπάκης, μέσα από ρεπορτάζ της εφημερίδας VETO. (O κ. Κλαπάκης στις προσεχείς δημοτικές εκλογές κατεβαίνει στο Μαρούσι επικεφαλής του ανεξάρτητου συνδυασμού «Για Ένα Νέο Μαρούσι», και είναι μάλλον ο μοναδικός υποψήφιος που θέτει ανοιχτά το ζήτημα του Mall, παραμονές της τελικής απόφασης του ΣτΕ.. Αλλά για τις δημοτικές, περισσότερα σε επόμενο ποστ).
Ο Κλαπάκης δεν το έβγαλε από το μυαλό του το νούμερο των 300 εκατ. ευρώ. Το 2009 ο Ανακριτής είχε υπολογίσει τη ζημιά για το κράτος από τη συμφωνία πώλησης του οικοπέδου του Mall από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) στην εταιρεία Lamda στα 294.000.000 ευρώ. Η επιχειρηματολογία του εδώ. Η υπόθεση, ως προς το ποινικό της μέρος, τέθηκε από το Δικαστικό Συμβούλιο στο αρχείο. Τίποτα όμως δεν εμποδίζει το Δημόσιο να κινηθεί το ίδιο αστικά και να διεκδικήσει την οικονομική του αποζημίωση από την εταιρεία η οποία αγόρασε δημόσια περιουσία κοψοχρονιά και κόντρα στα συμβατικώς συμφωνηθέντα.
Για πολλούς μήνες, o υπουργός Εργασίας κ. Λοβέρδος περιέφερε τα δάκρυά του στα δελτία ειδήσεων οδυρόμενος για τους χαμηλοσυνταξιούχους. Γιατί όμως, υπό την ιδιότητά του ως προϊσταμένου του ΟΕΚ, δεν αναζήτησε τα χαμένα χρήματα από την υπόθεση του ΟΕΚ που ισοδυναμούν (εδώ επιτρέψτε μας τη δημαγωγία) με την καταβολή 50.000 συντάξεων των 500 ευρώ για μια ολόκληρη χρονια; Και τώρα που ο κ. Λοβέρδος αναδομήθηκε, τι λέει η διάδοχός του στο υπουργείο, κ. Λούκα Κατσέλη;
Ο κ. Κλαπάκης έστειλε τρεις επιστολές για το θέμα (δύο στον υπουργό Εργασίας και μία στον ΟΕΚ). Στην επιστολή του προς τον κ. Λοβέρδο (με ημερομηνία 25/2/2010 και αριθμ. πρωτοκόλλου 1721). Μεταξύ άλλων αναφέρει:
Επειδή κανείς πλέον δεν αμφισβητεί ότι αυτό το περιουσιακό στοιχείο του Δημόσιου Οργανισμού μεταβιβάστηκε από τη Διοίκηση του ΟΕΚ στον ιδιώτη σε εξευτελιστική τιμή, δηλαδή σύμφωνα με τον 6ο τακτικό ανακριτή στο 10% της αξίας, ζημιώνοντας τον Δημόσιο Οργανισμό που εποπτεύετε κατά 295.000.000 ευρώ, θα έπρεπε να έχετε καταθέσει την απαραίτητη αγωγή ώστε να εισπραχθούν.
Αντ’αυτού, ο εκπρόσωπος του ΟΕΚ κ. Γιαννόπουλος, στην τελευταία εκδίκαση της υπόθεσης του Mall από το Συμβούλιο της Επικρατείας, παρέστη συντασσόμενος με την πλευρά της Lamda. Με άλλα λόγια το Δημόσιο, αντί να συνταχθεί με την πλευρά αυτών που ζητούν την αποκατάσταση της αντισυνταγματικής παρανομίας (και επομένως την αποκατάσταση της ζημιάς που υπέστη το Δημόσιο), τάσσονται με το μέρος αυτών που προκάλεσαν τη ζημιά (των παλιών διοικήσεων του ΟΕΚ και της εταιρείας Lamda).
Το δημοσίευμα του VETO αφορούσε τόσο τις ευθύνες του ΟΕΚ (που ζημιώθηκε από τη μη εκτέλεση της συμφωνίας) όσο και της Lamda (που ωφελήθηκε). Όπως ήταν αναμενόμενο, ο μεν ΟΕΚ απάντησε στην εφημερίδα, η δε Lamda και πάλι σιώπησε. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα σχεδόν δέκα χρόνια που κρατάει αυτή η υπόθεση, η εταιρεία του Ομίλου Λάτση ουδέποτε τοποθετήθηκε επί της σειράς των ερωτημάτων που την αφορούν.
Εκτός πάντως από την ουσία της υπόθεσης, ενδιαφέρον έχει το ότι η εφημερίδα που δέχτηκε να δημοσιεύσει τα στοιχεία και τις απόψεις του (γενικώς αποκλεισμένου από τα μίντια) Δορύλαου Κλαπάκη είναι το VETO του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Παλιότερα είχαμε επισημάνει πως ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος (όπως και η συντριπτική πλειονότητα των «αποκαλυπτικών» δημοσιογράφων) όταν η υπόθεση έκαιγε επέλεξε να μην προχωρήσει σε ρεπορτάζ παρότι είχε στη διάθεση του τα στοιχεία. Με μεγάλη ικανοποίηση βλέπουμε ότι σιγά σιγά, έστω δέκα χρόνια μετά, τα ελληνικά μίντια ανακαλύπτουν τον ελέφαντα.
Ακολουθούν τα δύο εκτενή ρεπορτάζ στην εφημερίδα Veto. Το δεύτερο δημοσιεύει την απαντητική επιστολή του ΟΕΚ προς την εφημερίδα και την ανταπάντηση της εφημερίδας.
Το δημοσίευμα του VETO αφορούσε τόσο τις ευθύνες του ΟΕΚ (που ζημιώθηκε από τη μη εκτέλεση της συμφωνίας) όσο και της Lamda (που ωφελήθηκε). Όπως ήταν αναμενόμενο, ο μεν ΟΕΚ απάντησε στην εφημερίδα, η δε Lamda και πάλι σιώπησε. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα σχεδόν δέκα χρόνια που κρατάει αυτή η υπόθεση, η εταιρεία του Ομίλου Λάτση ουδέποτε τοποθετήθηκε επί της σειράς των ερωτημάτων που την αφορούν.
Εκτός πάντως από την ουσία της υπόθεσης, ενδιαφέρον έχει το ότι η εφημερίδα που δέχτηκε να δημοσιεύσει τα στοιχεία και τις απόψεις του (γενικώς αποκλεισμένου από τα μίντια) Δορύλαου Κλαπάκη είναι το VETO του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Παλιότερα είχαμε επισημάνει πως ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος (όπως και η συντριπτική πλειονότητα των «αποκαλυπτικών» δημοσιογράφων) όταν η υπόθεση έκαιγε επέλεξε να μην προχωρήσει σε ρεπορτάζ παρότι είχε στη διάθεση του τα στοιχεία. Με μεγάλη ικανοποίηση βλέπουμε ότι σιγά σιγά, έστω δέκα χρόνια μετά, τα ελληνικά μίντια ανακαλύπτουν τον ελέφαντα.
Ακολουθούν τα δύο εκτενή ρεπορτάζ στην εφημερίδα Veto. Το δεύτερο δημοσιεύει την απαντητική επιστολή του ΟΕΚ προς την εφημερίδα και την ανταπάντηση της εφημερίδας.