Μιλώντας το πρωί της Τρίτης στο Open, o υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Νότης Μηταράκης, αναφέρθηκε στην επιλογή της κυβέρνησης να κλείσει έως το τέλος του έτους 60 από τις 92 προσφυγικές δομές που λειτουργούν στην ηπειρωτική Ελλάδα.
«Στοχεύουμε να κλείσουμε 60 δομές στην ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι το τέλος του έτους, από τις 92 που λειτουργούν και αφορούν σε ξενοδοχεία τα οποία είναι ένας τρόπος φιλοξενίας ιδιαίτερα ακριβός σε σχέση με άλλες εναλλακτικές» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι πιθανόν να χρειαστούν ελάχιστες νέες δομές ανοιχτού τύπου αντί για ξενοδοχεία.
«Από εκεί και πέρα ο καθένας έχει την ευθύνη να συντηρήσει τον εαυτό του. Πρέπει να βρει τη δικιά του κατοικία, να αποκτήσει πρόσβαση στην αγορά εργασίας και να μπορέσει να υποστηρίξει τον εαυτό του όπως κάνουν όλοι οι Έλληνες πολίτες» τόνισε ο Ν. Μηταράκης, ερωτηθείς τι θα συμβεί με το μέλλον αυτών των ανθρώπων.
Μια υπενθύμιση για τους χιλιάδες πρόσφυγες που πρόκειται να βρεθούν αντιμέτωποι με την αστεγία
Αξίζει πάντως να υπενθυμιστεί η πρόσφατη καταδίκη της Ελλάδας από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες για την απόφαση της κυβέρνησης, που ξεκίνησε να υλοποιείται από την 1η Ιουνίου, να αποχωρήσουν από το σύστημα υποδοχής περίπου 9.000 αναγνωρισμένοι πρόσφυγες.
«Το να αναγκάζονται οι άνθρωποι να αποχωρήσουν από τη στέγασή τους χωρίς να υπάρχει ένα δίχτυ ασφαλείας, ούτε μέτρα για να εξασφαλιστεί η αυτάρκειά τους μπορεί να οδηγήσει πολλούς στη φτώχεια και την αστεγία. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες που πλήττονται άμεσα δεν έχουν ένα σταθερό εισόδημα, υπάρχουν πολλές οικογένειες με παιδιά σε σχολική ηλικία, μονογονεϊκές οικογένειες, επιζήσαντες και επιζήσασες βίας καθώς και άλλες περιπτώσεις ανθρώπων με ιδιαίτερες ανάγκες. Η συνεχιζόμενη πανδημία του COVID-19 και τα μέτρα για τη μείωση της εξάπλωσής της έχουν δημιουργήσει επιπλέον προκλήσεις, περιορίζοντας τη δυνατότητα των ανθρώπων να μετακινηθούν και να βρουν εργασία ή στέγη.
Το να μετατίθεται ένα πρόβλημα από τα νησιά στην ενδοχώρα δεν είναι λύση. H Ύπατη Αρμοστεία έχει απευθύνει έκκληση στις αρχές για την εφαρμογή μιας σταδιακής προσέγγισης και να δοθεί μεγαλύτερο περιθώριο για την παράταση της βοήθειας σε ευάλωτους ανθρώπους που δεν μπορούν να αποχωρήσουν σε αυτό το στάδιο.
Η ένταξη των προσφύγων είναι μια διαδικασία που απαιτεί ειλικρινείς προσπάθειες από τους πρόσφυγες προκειμένου να γίνουν αυτάρκεις και να συνεισφέρουν στην κοινωνία υποδοχής τους. Ταυτόχρονα, είναι κρίσιμης σημασίας η αποτελεσματική πρόσβαση στα εθνικά συστήματα και προγράμματα ένταξης που παρέχουν μαθήματα γλώσσας, επαγγελματική κατάρτιση και πρόσβαση σε επ’ αμοιβή εργασία.
Οι πρόσφυγες είναι επιλέξιμοι για πολλά εθνικά προγράμματα, όπως το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα ή το Επίδομα Στέγασης καθώς και άλλες παροχές προς τους πλέον ευάλωτους. Στην πράξη, ωστόσο, οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν εμπόδια στο να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτή τη στήριξη.»