του Θάνου Καμήλαλη

 «Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης, πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη αυτής της χώρας: Από τη μια να αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι εκατομμυρίων ανθρώπων. Και από την άλλη να τους πετούν κάποια ψίχουλα, για να εξαγοράσουν όπως φαντάζονται τη στήριξή τους στην ίδια πολιτική που τους έκλεψε το ψωμί κι έχει σκοπό να τους κλέψει και το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι. Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ανήθικη, που δείχνει το φόβο τους μπροστά στις κάλπες».

Οι παραπάνω φράσεις είναι από ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στα Ιωάννινα, το 2014, τότε που κατέκρινε το κοινωνικό μέρισμα που μοίρασε ο Αντώνης Σαμαράς. Κι αν όλα αυτά μοιάζουν με πανάρχαια ιστορία, δεδομένης της μεταστροφής (sic) του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, η αναφορά στην «ίδια πολιτική που τους έκλεψε το ψωμί κι έχει σκοπό να τους κλέψει και το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι» αποδεικνύεται τραγικά ειρωνική, δεδομένου ότι την ίδια ώρα η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να προχωρήσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί.

Καταρχάς, τι είναι το μνημονιακό υπερπλεόνασμα; Αντιγράφουμε από ένα άρθρο της «Αυγής», επίσης χαμένο στην αρχαία ιστορία της εφημερίδας. Αν αλλάξει κανείς το όνομα του πρωθυπουργού και το ποσό, το απόσπασμα ισχύει, λέξη προς λέξη:
Ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο με το «πακέτο Σαμαρά», τα 500 εκατομμύρια ευρώ που έχει αρχίσει να μοιράζει;

Όχι ότι το πλεόνασμα είναι μια ακόμη λογιστική ταχυδακτυλουργία – προέρχεται από τη στάση πληρωμών του Δημοσίου και την εξοντωτική φορολόγηση. Ούτε επειδή πρόκειται για προεκλογικά ψίχουλα για να αποτραπεί η κατάρρευση της συγκυβέρνησης στις προσεχείς εκλογές.

[…]

Το πλεόνασμα που κατέστρεψε ανθρώπινες ζωές για να δημιουργηθεί και που πάνω σε αυτό ο κ. Σαμαράς χτίζει τη «νέα Ελλάδα» είναι προϊόν της ίδιας παλιάς ταξικής συνταγής: ανακατανομή του πλούτου υπέρ των λίγων με ολίγη φιλανθρωπία για τους πιο φτωχούς από τους φτωχούς.

Και το πλέον προσβλητικό είναι ότι αντιμετωπίζει τους πολίτες ως ζήτουλες, έτοιμους να πουλήσουν την ψήφο τους για ένα ευρώ την ημέρα.

Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου παραμένουν σε δυσθεώρητα επίπεδα (τον Αύγουστο ξεπέρασαν τα 6 δις. ευρώ , δηλαδή περίπου 3,5% του ΑΕΠ) και την υπερφορολόγηση των μεσαίων στρωμάτων την έχει παραδεχθεί, μεταξύ άλλων, και ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος. Επειδή όμως όλα αυτά ανήκουν στη λήθη του παρελθόντος Τσίπρα και Αυγής, ας περάσουμε στο δια ταύτα. Το «κοινωνικό μέρισμα» που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός δεν είναι 1,4 δις, όπως επιθυμεί να προπαγανδίσει το Μέγαρο Μαξίμου. Όπως σημείωσε σήμερα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος:

«3,5 εκατομμύρια άνθρωποι θα πάρουν 720 εκατ. ευρώ. Θα πληρωθούν επίσης τα 320 εκατ. ευρώ σε όσους έγιναν παράνομες παρακρατήσεις από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Διασφαλίζουμε το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ, δίνοντας άλλα 300 εκατ. ευρώ που είναι οφειλόμενα του ελληνικού δημοσίου για τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας»

Επομένως, η κυβέρνηση κάνει τα αυτονόητα σε δύο ζητήματα: Επιστρέφει στους συνταξιούχους 320 εκατ. ευρώ που είχαν παρακρατηθεί παράνομα τα έτη 2010-2016, λόγω της λάθος εφαρμογής του σχετικού νόμου από τις διοικήσεις του ΙΚΑ. Σε περίπτωση που δεν συνέβαινε αυτό και καθώς είχε αποδειχθεί η παρανομία, το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων απειλούσε με ομαδικές αγωγές και μηνύσεις. Τα χρήματα αυτά, αφαιρέθηκαν από συνταξιούχους παράνομα (μαζί με τις πάνω από 15 «νόμιμες» μειώσεις), ήταν ένας πόρος που το κράτος δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει, οπότε νομοτελειακά επιστρέφονται. Κι επίσης, ο πρωθυπουργός έκανε μια μικρή λαθροχειρία. Τα παραδείγματα των συνταξιούχων που ανέφερε στο διάγγελμα του αφορούν την επιστροφή των παρανόμως παρακρατηθέντων εισφορών και όχι τυπικά παραδείγματα συνταξιούχων που θα επωφεληθούν από το μέρισμα.

Όσον αφορά τη ΔΕΗ, κι εδώ το Δημόσιο αποπληρώνει οφειλές του. Σε αντίθετη περίπτωση, είτε η ΔΕΗ θα απειλούνταν με κατάρρευση, είτε θα έπρεπε να περικοπούν οι δικαιούχοι του κοινωνικού τιμολογίου, είτε να αυξηθούν ξανά οι λογαριασμοί του ρεύματος, το ύψος των οποίων είχε προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις, ειδικά τον περασμένο χειμώνα. Όπως είπε άλλωστε και ο πρωθυπουργός, έτσι «θα αποφευχθούν νέες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα». Για μειώσεις, σε λογαριασμούς μάλιστα που μόνο το 50% περίπου αφορά το ρεύμα αυτό καθαυτό, ούτε λόγος.

Σε άλλα νέα, που δεν αναφέρθηκαν στο πρωθυπουργικό διάγγελμα, η ΔΕΗ έχει αναθέσει σε κοινοπραξία εταιρειών με επικεφαλής την Qualco (συμφερόντων Ορέστη Τσακαλώτου, ξαδέρφου του υπουργού Οικονομικών) την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών πελατών της, με ποσοστό μάλιστα για την εισπρακτική για τα έσοδα που θα μαζέψει. Σημειώνεται επίσης ότι στη ΔΕΗ χρωστάνε 1,2 εκατ. πολίτες, μεταξύ των οποίων το 50% των 700.000 που έχουν ενταχθεί στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο.

Οπότε αν αφαιρέσουμε χρέη του Δημοσίου που αποπληρώνονται, υπό σοβαρές πιέσεις, το «κοινωνικό μέρισμα» Τσίπρα είναι 720 εκατ. ευρώ για 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους. Δηλαδή περίπου 210 ευρώ, εφάπαξ βοήθημα, κατά μέσο όρο. Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί μία πολιτική που στραγγίζει 13 δις. από την υπερφορολόγηση, κυρίως των μικρομεσαίων, για να επιστρέψει 1,4 δις. πίσω (700 φέτος συν τα 700 εκατ. της «13ης σύνταξης» πέρσι); Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί μια πολιτική που καταπατά το Σύνταγμα της χώρας στην οποία εφαρμόζεται, όπως παραδέχτηκε χθες ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης; Και πόσο υποκριτικό είναι να οργανώνεις πανηγυρικό διάγγελμα, λίγο πριν τα νέα-παλαιότερα ψηφισμένα μέτρα της τρίτης αξιολόγησης (π.χ. περικοπή προνοιακών επιδομάτων, πλειστηριασμοί, κατάργηση ΕΚΑΣ για 120.000 συνταξιούχους); Ο καθένας ας αναλογιστεί την απάντηση μόνος του, ανεξάρτητα από το χρώμα του κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία.

Συν τοις άλλοις, ίσως είναι η τελευταία φορά που ελληνική κυβέρνηση είναι σε θέση να δώσει έστω αυτό το ισχυρό επικοινωνιακά αλλά πενιχρό, βάσει συνθηκών, «βοήθημα». Από το 2018 και μέχρι το 2022, η Ελλάδα θα πρέπει να πετυχαίνει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% για να εξυπηρετεί το χρέος της, κάτι που σημαίνει ότι θα απαιτείται ένα εξωπραγματικό πλεόνασμα κάπου στο 4,5%, για να μπορεί ο εκάστοτε πρωθυπουργός να ανακοινώνει «παροχές». Τότε και μόνο τότε θα ενεργοποιείται το «μέρισμα», τα «αντίμετρα» ή όπως αλλιώς θα ονομαστεί η πολιτική ελεημοσύνης μιας επόμενη κυβέρνησης. Με απλά λόγια, ακόμα και στα «μεταμνημονιακά» χρόνια, η θηλιά θα σφίγγει, αντί να χαλαρώνει.

Αλλά ας μην είμαστε απαισιόδοξοι κι ας διαβάσουμε τη δήλωση του Πρωθυπουργού:

Είχαμε υποσχεθεί να μοιράσουμε μέρος της υπέρβασης του στόχου του πλεονάσματος στην οικονομία, για να ανταμειφθούν οι τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού. Αυτό κάνουμε τώρα. Και με ικανοποίηση λοιπόν μεγάλη σας ανακοινώνω ότι πάνω από 500 εκατ. ευρώ θα δοθούν αμέσως σε ένα εκατ. Ελλήνων, με βάση εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Δηλαδή στους φτωχότερους. Σε αυτούς που αδικήθηκαν περισσότερο. Σε αυτούς που το έχουν περισσότερο ανάγκη

Διόρθωση. Το απόσπασμα αυτό ανήκει στον Αντώνη Σαμαρά. Μάλλον θα έγινε κάποιο λάθος.