Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Στέλιος Κούλογλου εξέφρασε την πεποίθηση του ότι με την εκλογή νέου προέδρου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που γίνεται την Τρίτη, πιθανότατα θα υπάρξει αλλαγή ισορροπιών καθώς όπως υποστηρίζει μέχρι τώρα υπήρχε « συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων: του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος με τους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες» με αποτέλεσμα να μην υπάρχει « μείζων αντιπολίτευση».«Αν σκεφτεί δε κανείς ότι η τρίτη μεγαλύτερη δύναμη είναι οι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές και η τέταρτη οι Φιλελεύθεροι, έχουμε μια μεγάλη πλειοψηφία, υπέρ των μέτρων λιτότητας», συμπλήρωσε.

Ως προς τις επτά επίσημες υποψηφιότητες για την προεδρία, πιστεύει οτι τουλάχιστον στον πρώτο γύρο εκλογών τα κόμματα θα ψηφίσουν τον δικό τους υποψήφιο. Στον δεύτερο γύρο θα «αναζητήσουν συνεργασίες, αναφέρει ο Σ.Κούλογλου. « Το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από το τι θα ψηφίσει η Αριστερά, οι Πράσινοι, οι Φιλελεύθεροι του Φέρχοφσταντ και το κόμμα των Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, στο οποίο μετέχουν κυρίως οι Βρετανοί Συντηρητικοί», αναφέρει.

Το πιθανότερο σενάριο που διαβλέπει είναι η εκλογή του υποψηφίου των Συντηρητικών Αντόνιο Ταγιάνι ή των Σοσιαλιστών Τζιάνι Πιτέλα.«Ο Ταγιάνι είναι ένας μετριοπαθής άνθρωπος, που καταλαβαίνει τις ανησυχίες του Νότου και δεν του αρέσει η λιτότητα, παρότι ανήκει στο ΕΛΚ. Ο Πιτέλα έχει εκφραστεί πολλές φορές θετικά για την Ελλάδα και τα ελληνικά θέματα. Η προοδευτική Ευρώπη βλέπει την ελληνική κυβέρνηση σαν αναλαμπή μέσα σε μια μαύρη Ευρώπη, με ανερχόμενες δυνάμεις τους ακροδεξιούς Πολωνούς- μια κυβέρνηση που παίρνει μέτρα δικτατορικού χαρακτήρα- τους Ούγγρους και μεθαύριο τους ακροδεξιούς Ολλανδούς, καθώς πλησιάζουν οι εκλογές στην Ολλανδία, και ενδεχομένως τη Λεπέν στη Γαλλία.» σχολιάζει. Ενώ λέει ότι στον Β' γύρο θα ψηφίσει σίγουρα τον Πιτέλα, όπως θεωρεί πως θα κάνει και ένα κομμάτι της αριστεράς.


Ως προς τον απερχόμενο πρόεδρο του ΕΚ, Μάρτιν Σουλτς, σχολιάζει τις προσπάθειές του για επιτυχία της αύξησης του κύρους της θέσης του, και τη δυνατότητα παρέμβασης στις εξελίξεις στην Ευρώπη. Επίσης, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι είχε «κρατήσει μια αντιφασιστική στάση, δείχνοντας αυστηρότητα, τόσο έναντι των δικών μας της ΧΑ, όσο και έναντι της Λεπέν. Στα αρνητικά του καταγράφεται κυρίως ο συγκεντρωτικός τρόπος άσκησης εξουσίας, για τον οποίο και επικρίθηκε».
   
 Για τον ρόλο της Αριστεράς στο ΕΚ υπογραμμίζει την σημασία δημιουργίας ενός «μεγάλου μπλοκ» και σε αυτό το πνεύμα αναφέρει ότι έχει δημιουργηθεί το  Progressive Caucus όπου περιλαμβάνει «τους αριστερούς σοσιαλδημοκράτες από την Αριστερά, ορισμένα μέλη μεταξύ των Κομμουνιστών -υπάρχουν οι δογματικοί κομμουνιστές και οι πιο σύγχρονοι. Το ΚΚΕ έχει εγκαταλείψει την Ομάδα της Αριστεράς και είναι Ανεξάρτητοι- και μέλη από τους Πράσινους. Το σημείο σύγκλισης είναι ότι η Ευρώπη πρέπει να υιοθετήσει πολιτικές ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής και έξω από τις νεοφιλελεύθερες λύσεις. Είναι μια συνάντηση της Σοσιαλδημοκρατίας με την Αριστερά».