Ο πόλεμος στο Μαλί ξέσπασε τον Ιανουάριο του 2012 και ένα χρόνο αργότερα η Γαλλία επενέβη για να εμποδίσει τους ισλαμιστές, που ελέγχουν τον Βορρά να καταλάβουν την υπόλοιπη χώρα.
 
Από τις συγκρούσεις που μαίνονται ακόμα περισσότεροι από 270.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν μέσα στα σύνορα της χώρας, ενώ άλλοι 170.000 κατέφυγαν σε γειτονικές χώρες, κυρίως στην Μπουρκίνα Φάσο, την Μαυριτανία και τον Νίγηρα, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.
 
Στην έρημο της Μαυριτανίας όπου η θερμοκρασία φτάνει του 50 βαθμούς υπό σκιάν, στον καταυλισμό της Μπέρα 74.000 άνθρώποι βρίσκονται “χαμένοι στην έρημο”, σύμφωνα με τον τίτλο της έκθεσης της οργάνωσης που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα.
 
Η οργάνωση κάνει λόγο για “εξαιρετικά ανησυχητική κατάσταση” διότι η επιβίωση των ανθρώπων αυτών εξαρτάται αποκλειστικά από την εξωτερική βοήθεια”.
 
Δεν υπάρχει λιμός στον καταυλισμό της Μπέρα, διευκρινίζει η Μαρι-Κριστίν Φερίρ, εκπρόσωπος της οργάνωσης, αρμόδια για τις επείγουσες καταστάσεις. “Σε γενικές γραμμές οι μερίδες φαγητού έχουν βελτιωθεί”.
 
Όμως αυτό που δεν επαρκεί είναι το νερό: οι πρόσφυγες λαμβάνουν καθημερινά 11 λίτρα, ενώ χρειάζονται τουλάχιστον 20 για να καλύψουν όλες τις ανάγκες τους”, προσθέτει.
 
Όσο για τα παιδιά, “πρέπει να λαμβάνουν μερίδες πλούσιες σε γάλα και ιχνοστοιχεία για να μην φτάσουν στον υποσιτισμό”, επισημαίνει η Φερίρ και διευκρινίζει πως, όταν τα παιδιά έφτασαν στον καταυλισμό τον Ιανουάριο δεν είχαν πρόβλημα, αλλά πολύ σύντομα παρουσίασαν συμπτώματα υποσιτισμού.
 
“Οι ζωές των παιδιών κινδυνεύουν”, προειδοποιεί η ίδια. Εκτός από τους κινδύνους εμφάνισης μη θεραπεύσιμων νευρολογικών και ανοσοποιητικών προβλημάτων ειδικά στα πολύ μικρά παιδιά, το ποσοστό θνησιμότητας έχει ξεπεράσει το όριο του συναγερμού: σήμερα φτάνει τα 3,2 παιδιά ανά 10.000, ηλικίας μικρότερης των δύο ετών, ενώ το όριο είναι δύο παιδιά ανά 10.000.
 
Στην έκθεσή τους οι Γιατροί χωρίς Σύνορα επιμένουν πως “οι ανθρωπιστικές οργανώσεις και οργανισμοί πρέπει να συνεχίσουν την παροχή βοήθειας για όσο χρειάζεται για διασφαλίσουν ένα ανθρωπιστικά αποδεκτό επίπεδο ζωής”.
 
Διότι “λόγω των πολιτικών και εθνοτικών αιτιών της κρίσης, είναι σχεδόν απίθανο να επιστρέψουν σύντομα οι πρόσφυγες στο Μαλί”, καταλήγει η οργάνωση.