Σκοπός της διοργάνωσης είναι να αναδείξει πολύπλευρα όχι μόνο τις πτυχές της πρόσφατης τραγωδίας στο Φαρμακονήσι, αλλά και να ευαισθητοποιήσει ένα ευρύτερο κοινό σχετικά με τα μεγάλα διακυβεύματα που θέτουν στον αιώνα μας οι μεταναστευτικές ροές και οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εθνικών κρατών.

Η ημερίδα περιλαμβάνει εργαστήριο μεταξοτυπίας-παραγωγής αφισών, video-προβολές, καλλιτεχνικές δράσεις και περφόρμανς, εργαστήριο για τις Πρακτικές αυτοοργάνωσης των μεταναστών–προσφύγων και τα κινήματα αλληλεγγύης, καθώς και δύο κεντρικές συζητήσεις, η πρώτη επικεντρωμένη στις Πολιτικές ελέγχου των μεταναστευτικών ροών: το ελληνικό παράδειγμα, η δεύτερη με τίτλο Μετά τη Λαμπεντούζα: προς ένα νέο δόγμα επιτήρησης και ελέγχου των ευρωπαϊκών συνόρων;. 

Στις συζητήσεις και στα εργαστήρια συμμετέχουν με εισηγήσεις ή/και παρεμβάσεις, μεταξύ άλλων, οι:

Javied Aslam, Πρόεδρος Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδας «Η Ενότητα»
Ashraf Hasno, Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Αποδήμων Ελεύθερων Σύριων Ελλάδας
Nasim Lomani, Δίκτυο κοινωνικής υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών
Lauretta Macauley και Ester Oku, Ένωση Αφρικανών Γυναικών
Kazim Rooish, Γενικός Γραμματέας της Κοινότητας των Αφγανών Μεταναστών & Προσφύγων στην Ελλάδα
Νίκος Γκιωνάκης, ψυχολόγος, επιστημονικός υπεύθυνος Κέντρου Ημέρας Βαβέλ
Θανάσης Κούρκουλας, Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό”
Γιάννα Κούρτοβικ, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Βασίλης Παπαστεργίου, Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών
Δημήτρης Παρσάνογλου, ερευνητής, κοινωνιολόγος της μετανάστευσης
Δήμητρα Σπαθαρίδου, συντονίστρια δράσεων και ακτιβισμού της Διεθνούς Αμνηστείας
Ελένη Τάκου, Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας / μέλος Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ)
 Γιώργος Τσαρμπόπουλος, επικεφαλής του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες
Αποστόλης Φωτιάδης, δημοσιογράφος

Συμμετέχουν και στηρίζουν την ημερίδα:
Αφγανική κοινότητα, Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, Ένωση Αφρικανών Γυναικών, Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδας , Σύλλογος Σύρων – Συριακή κοινότητα, Ανοιχτή Πρωτοβουλία Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης, Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, Δίκτυο κοινωνικής υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών, Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και στη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ), «Τα Πίσω θρανία» – Πρωτοβουλία για εκπαίδευση χωρίς διακρίσεις, Πρωτοβουλία ενάντια στα κέντρα κράτησης, Asante, Υ.R.Ε./Anti nazi zone

Κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης θα συγκεντρωθούν χρήματα που θα κατατεθούν σε τραπεζικό λογαριασμό για ενίσχυση των επιζησάντων της τραγωδίας στο Φαρμακονήσι.

Οι συζητήσεις θα μεταδοθούν ζωντανά στο Διαδίκτυο (real streaming) από το ThePressProject 

ΚΕΙΜΕΝΟ – ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι τα νέα σύνορα ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου;

Oι εκατοντάδες νεκροί στη Λαμπεντούζα, τον Οκτώβριο του 2013, ήταν ένα σοκ για τις ευρωπαϊκές συνειδήσεις. Έφεραν με δραματικό τρόπο στο προσκήνιο τις «παράπλευρες απώλειες» σε ανθρώπινες ζωές που συνεπάγονται οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στις προκλήσεις που θέτουν κάποια κεφαλαιώδη διακυβεύματα της εποχής μας:

» ο έλεγχος των συνόρων, όταν η ίδια η έννοια του συνόρου απεδαφικοποιείται, ρευστοποιείται και καθίσταται προβληματική
» η επιδίωξη της ασφάλειας ως de facto φαλκίδευση των ελευθεριών
» η διολίσθηση του ιδεώδους της δημοκρατικής πολιτείας σε κρατικές και διακρατικές πρακτικές έκτακτης ανάγκης και καταστάσεων εξαίρεσης
» η προϊούσα έκπτωση της θεμελιώδους, για τη Δύση τουλάχιστον, έννοιας των «Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».

Η τραγωδία της Λαμπεντούζα έγινε η απαρχή για να ξεκινήσει μια δημόσια συζήτηση στην οποία αναγκάσθηκαν να πάρουν θέση, ανεξαρτήτως αν αυτή ήταν προσχηματική ή σχετικά ειλικρινής, πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες και άλλοι θεσμικοί παράγοντες. Ταυτόχρονα, αναζωπυρώθηκε ένα κίνημα, από την Ιταλία ώς τη Γερμανία και σε όλη σχεδόν την  ευρωπαϊκή ήπειρο, που επιμένει να αναδεικνύει τη στάση απέναντι στο «μεταναστευτικό» ως ένα κρίσιμο και αποφασιστικό σταυροδρόμι για το μέλλον της ίδιας της δημοκρατίας, σε Δύση και Ανατολή, σε Βορρά και Νότο.

Το ελληνικό Φαρμακονήσι, στ’ ανοιχτά της Λέρου, τον Ιανουάριο του 2014, όπου έχασαν τη ζωή τους 11 άνθρωποι, 8 παιδιά και 3 γυναίκες, φαίνεται ότι δυσκολεύεται να πολιτογραφηθεί ως απαρχή προβληματισμού για την ελληνική “κοινή γνώμη”: “τραγωδία” σύμφωνα με την τρέχουσα δημοσιογραφική διατύπωση, “έγκλημα” σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες που θρηνούν τα θύματά τους, “ατύχημα” σύμφωνα με την εκδοχή των φερόμενων ως αυτουργών ανδρών του Λιμενικού Σώματος και της πολιτικής ηγεσίας τους. Κι όμως, είναι κοινό μυστικό ότι το Φαρμακονήσι αποτελεί την απολύτως προβλέψιμη συνέχεια μιας πολιτικής, της οποίας το success story πιστώνεται με πλήθος πτώματα στα ναρκοπέδια του Έβρου, πνιγμένους στα νερά του Αιγαίου και έγκλειστα σε συρματοπλέγματα ζωντανά κορμιά στα περίφημα “κέντρα κράτησης” –ευφημιστικός νεολογισμός για τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στην Αμυγδαλέζα κι αλλού στην ελληνική επικράτεια, καθώς και σε αυτά που ετοιμάζονται προσεχώς, εντός κι εκτός συνόρων.

Στις 7 Φεβρουαρίου του 2014, η Αφγανική Κοινότητα της Αθήνας διοργάνωσε μια ειρηνική εκδήλωση στη μνήμη των θυμάτων του “ναυαγίου” στο Φαρμακονήσι μπροστά στη Βουλή των Ελλήνων. “Εξωτικοί” συμπολίτες μας, γυναίκες, άνδρες και παιδιά, κρατώντας κεριά κι απλά φύλλα χαρτιού με λίγα λόγια γραμμένα στη γλώσσα μας, στη γλώσσα τους και στα αγγλικά, απαίτησαν με σεμνότητα δυσανάλογη προς το μέγεθος του πένθους τους να αποδοθεί δικαιοσύνη στους νεκρούς, να ανευρεθούν οι σωροί τους και να τιμωρηθούν οι φυσικοί αυτουργοί για τη νέα τραγωδία στα νερά του Αιγαίου.

Αν η εύγλωττη χειρονομία του σωσμένου από τον θάνατο μάς επιβάλλει να ξανασκεφθούμε την ίδια τη ζωή μας, δεν αρκεί να αναλωνόμαστε σε εκδηλώσεις ηθικού αποτροπιασμού απέναντι στη βία που ασκείται στους τόσο διαφορετικούς ομοίους μας, ούτε να επιβεβαιώνουμε αυτάρεσκα τα φιλάνθρωπα αισθήματά μας απέναντι στον αναξιοπαθούντα Άλλο, βολεύοντας τις όποιες ενοχές μας σε “συμβολικές” χειρονομίες: τα κεριά των Αφγανών συμπολιτών μας στο Σύνταγμα δεν ήταν τα ρεσώ μιας μηντιακής «κοινωνίας πολιτών».

Λίγη πληροφόρηση και εγρήγορση για τα τεκταινόμενα στη χώρα μας και στην Ευρώπη σχετικά με αυτούς τους ανοικονόμητους συμπολίτες μας –τους αποκαλούμενους και «λαθραίους» από τους λαθρεπιβήτορες της κάθε εξουσίας και τους μαθητευόμενους μάγους της θανατοπολιτικής –,  αυτούς που επιμένουν να διασχίζουν σύνορα ρισκάροντας τις ζωές τους, και γίνονται οι ίδιοι τα νέα, ζωντανά, κινούμενα σύνορα του καιρού μας: αυτό είναι το στοίχημα που βάζει το Εμπρός το Σάββατο, 15 Φεβρουαρίου 2015, με τη διοργάνωση της ημερίδας