«Για παράδειγμα, στο Ιράν η μείωση των εκτελέσεων οφείλεται σε νομικές μεταρρυθμίσεις ποινικών αδικημάτων που έχουν σχέση με την εγκληματικότητα στο πεδίο των ναρκωτικών» λέει. «Για το Πακιστάν και τη Σ. Αραβία είναι δυσκολότερο να βρεθούν συγκεκριμένοι λόγοι. Οι εκτελέσεις, 305 στην πρώτη και 158 στη δεύτερη που έγιναν το 2016, το 2017 μειώθηκαν».
Η έκθεση της οργάνωσης για το 2017, όπως αναφέρει, έχει μια μαύρη κηλίδα, την Κίνα, γιατί δεν υπάρχουν πληροφορίες για τον αριθμό των εκτελέσεων εκεί. Η χώρα συνεχίζει να βρίσκεται στην πρώτη θέση, αλλά οι πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος δεν είναι γνωστές, γιατί οι σχετικές πληροφορίες δεν δημοσιοποιούνται. Εάν αφήσουμε έξω την Κίνα, το 84% των θανατικών ποινών εκτελείται σε 4 χώρες, στο Ιράν, την Σ. Αραβία, το Ιράκ και το Πακιστάν.
«Στο Ιράκ, η θανατική ποινή αποτελεί μέσο εκδίκησης ως αντίδραση σε τρομοκρατικές πράξεις», λέει ο Ολουβατοζίν Ποπόλα, «Μετά από επιθέσεις ένοπλων ομάδων, μεταξύ των οποίων ανήκουν τζιχαντζιστές του Ισλαμικού Κράτους, η χώρα προχώρησε στην εκτέλεση θανατικών ποινών. Τον περασμένο Σεπτέμβριο εκτελέστηκαν δεκάδες που συμμετείχαν σε επιθέσεις αυτοκτονίας».
Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για το 2017 προτάσσει την εξής φράση του Γεν. Γραμματέα των ΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες: Η θανατική ποινή συμβάλλει ελάχιστα στην προστασία των θυμάτων ή στην αποτροπή εγκληματικών πράξεων. «Υπάρχουν ελάχιστα πειστικά στοιχεία για το ότι οι δράστες αποτρέπονται εν τέλει από αυστηρές ποινές », συμπληρώνει ο Ποπόλα. «Φαίνεται από το ότι σε χώρες που καταργήθηκε η εσχάτη των ποινών, όπως τον Καναδά, το ποσοστό εγκληματικών πράξεων το 2016 ήταν το ίδιο υψηλό όπως και το 1976, χρονιά που καταργήθηκε η θανατική ποινή».