Τα μέλη της ομάδας προχώρησαν σε αυτή την πρωτοβουλία, διαμαρτυρόμενοι για την άρνηση χορήγησης αδειών στον Δημήτρη Κουφοντίνα. 
 
Αμέσως μετά αποχώρησαν από το σημείο, χωρίς να προκληθούν επεισόδια, και ακολούθως προχώρησαν στην ανάρτηση ανακοίνωσης στην ιστοσελίδα indymedia. Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση:
 
«Την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση έξω από την οικία του υπουργού δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλου, στην περιοχή του Μέτς. Με τη κίνηση μας αυτή, θέλαμε να στοχοποιήσουμε προσωπικά τον κύριο υπεύθυνο για την προσχεδιασμένη άρνηση χορήγησής αδειών, στον αγωνιστή της 17Ν Δημήτρη Κουφοντίνα. Ο κ. Παρασκευόπουλος, ως υπουργός δικαιοσύνης, είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος για την πρωτοφανή, αλλά πλήρως αναμενόμενη, εκδικητική αντιμετώπιση ενός πολιτικού κρατουμένου με το ιστορικό βάρος του Δημήτρη Κουφοντίνα.
 
Συγκεκριμένα, οι άδειες προς τον σύντροφο θα έπρεπε να χορηγούνται από το 2010, εφόσον, είχαν πλέον συμπληρωθεί τα απαιτούμενα 8 έτη έκτισης της ποινή, όπως ακριβώς ορίζει ο νόμος. Αντί αυτού, το υπουργείο δικαιοσύνης αποφάνθηκε με διασταλτική ερμηνεία του νόμου, πως εξαιτίας των επιπλέον 25 ετών κάθειρξης που είχε επιβάλει το δικαστήριο στο σύντροφο, το δικαίωμα χορήγησης αδειών θα έπρεπε να παραταθεί στα 13 χρόνια. Η απόφαση αυτή, πέρα από τη νομική της σαθρότητα, προδίκαζε τις επερχόμενες απορριπτικές αποφάσεις των δικαστικών αρχών, απέναντι στο νομικά κατοχυρωμένο αίτημα του συντρόφου. Πράγματι, φτάνοντας τα 14 χρόνια εγκλεισμού, οι άδειες που δικαιούται ο σύντροφος ακόμα δεν χορηγούνται. Όμως, η αιτιολόγηση των απορριπτικών αποφάσεων, εφόσον δεν υπάρχει πλέον κανένα νομικό έρεισμα και εδράζεται σε ξεκάθαρα πολιτικά κριτήρια, αποκαλύπτει τα πραγματικά κίνητρα των αρχών. Οι απορριπτικές αποφάσεις, στηρίζονται στο σκεπτικό και μόνο ότι ο σύντροφος αρνείται να αποκηρύξει την ένοπλη πάλη, τοποθετώντας το ζήτημα στην πραγματική του βάση. Η ηγεσία του υπουργείου δικαιοσύνης μη έχοντας άλλο περιθώριο νομικών ελιγμών, ξεκαθαρίζει πως το διακύβευμα της χορήγησης αδειών, αφορά την ιστορική και πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην αστική τάξη και τους επαναστάτες.
 
Η αριστερή κυβέρνηση όπου συμμετέχει ο κ. Παρασκευόπουλος, πέρα από το να συνεχίζει ακάθεκτη τη λαομίσητη πολιτική των μνημονίων, δίνει και όρκους πίστης στις κυρίαρχες δυνάμεις του τόπου, την ντόπια μεγαλοαστική μαφία και στους ιμπεριαλιστές επικυρίαρχους. Η χορήγηση αδειών σε έναν αμετανόητο αγωνιστή της 17Ν, θα απαιτούσε, έστω και από μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, ηθικό ανάστημα και απαίτηση για άσκηση ανεξάρτητης πολιτικής. Θα απαιτούσε δηλαδή, τη διατάραξη των σχέσεων με το εγχώρια κυρίαρχη τάξη, που ανατριχιάζει στη θύμηση και μόνο της δράσης της 17Ν, αλλά και των σχέσεων με την ύπατη αρμοστεία της χώρας, την πρεσβεία των ΗΠΑ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με το ιστορικά και πολιτικά χρεοκοπημένο ιδεολόγημα του ευρωκομμουνισμού που υπηρετεί, είναι καταδικασμένη να λειτουργεί ως παραδουλεύτρα της ντόπιας ελίτ και και των κέντρων της παγκοσμιοποιημένης εξουσίας. Γι’ αυτό, δεν τολμά να σηκώσει κεφάλι, γι’ αυτό, ενώ ‘’πρωτοστατούσε’’ ως αντιπολίτευση στον αγώνα για τα δικαιώματα των κρατουμένων, αλλά και συγκεκριμένα στο αίτημα του Δ. Κουφοντίνα, σήμερα, εν μέσω της εισαγγελέως κ. Περιμένη, αρνείται όχι μόνο τη χορήγηση αδειών, αλλά και την τήρηση των στοιχειωδών περιθωρίων εξέτασης των αιτήσεων, καθυστερώντας την απόφαση. Ενώ λοιπόν, βάσει νόμου, οι κρατούμενοι δικαιούνται να καταθέσουν αίτηση για χορήγησης άδειας κάθε δύο μήνες, στην περίπτωση του Δ. Κουφοντίνα αυτό δεν ισχύει. Έτσι, ενώ μέσα σε ένα ημερολογιακό έτος, οι κρατούμενοι μπορούν να αιτηθούν αδείας 6 φορές (κάθε δύο μήνες), ο Δ. Κουφοντίνας έχει καταθέσει μονάχα δύο. Με την επιτηδευμένη καθυστέρηση στη λήψη απόφασης του αρμόδιου συμβουλίου(περίπου έξι μήνες αναμονής), ουσιαστικά παραβιάζει το θεσμικό δικαίωμα αιτήσεων αδείας και διαμορφώνει ένα ειδικό καθεστώς αντιμετώπισης του Δ. Κουφοντίνα. 
 
Είναι λοιπόν σαφές, πως τα εισαγγελικά τερτίπια εις βάρος του Δ. Κουφοντίνα, τα οποία ουσιαστικά κουρελιάζουν τη νομοθεσία αλλά και τα κατοχυρωμένα δικαιώματα ενός κρατούμενου, δεν αφορούν στενά τον πάγιο συντηρητισμό της δικαστικής εξουσίας. Αφορούν, την αντιμετώπιση της αστικής τάξης απέναντι στους πολιτικούς της αντιπάλους. Και αυτό είναι ένα ζήτημα κατ’ αρχάς πολιτικό. Ο πυρήνας της ειδικής αντιμετώπισης του Δ. Κουφοντίνα, βρίσκεται στην πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στους εξουσιαστές και τους αμετανόητους ένοπλους αντάρτες. Βρίσκεται, σημειολογικά, αλλά ταυτόχρονα βαθιά υπαρξιακά, στη μνησικακία και στη φοβία της αστικής τάξης. Στο μίσος της, για αυτούς που την ενοχοποίησαν, στον τρόμο της για αυτά που της προκάλεσαν. Βρίσκεται, τελικά, στην απόπειρα της να γλύψει τις πληγές της, εξοντώνοντας αυτούς που τόλμησαν να σηκώσουν τα όπλα εναντίον της.
 
Ο κόσμος του αγώνα, οφείλει να συσπειρωθεί γύρω από το δίκαιο αίτημα του Δ. Κουφοντίνα. Γιατί, η ντροπή και η οργή που πλημμύρισε τις ευρύτερες δυνάμεις του επαναστατικού κινήματος το καλοκαίρι του 2002, όταν σχεδόν σύσσωμη η αριστερά καταδίκαζε και διαχώριζε τη θέση της από τα μέλη της 17Ν, άρα και από την επαναστατική προοπτική, σήμερα πληρώνεται. Πληρώνεται με έκτακτους νόμους και ειδικές συνθήκες κράτησης, πληρώνεται με την πραξικοπηματική άρνηση χορήγησης αδειών σε πολιτικούς κρατούμενους. Κυρίως όμως πληρώνεται, με την εγκατάλειψη της επαναστατικής στρατηγικής, άρα και την εγκατάλειψη του λαού στην πιο κρίσιμη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας. Να στηρίξουμε το αίτημα του Δ. Κουφοντίνα, να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις όσους υπηρετούν με κάθε κόστος το όραμα της επανάστασης.
 
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ
 
Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας, Κόκκινη Γραμμή, Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην Ε.Ε., Αναρχική Συλλογικότητα Νέας  Φιλαδέλφειας».