Γι’ αυτό, να το πω με πολιτική ικανοποίηση, άκουσα με μεγάλη χαρά τον υπουργό Παιδείας, Αριστείδη Μπαλτά να ανακοινώνει στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης ότι τα πειραματικά σχολεία θα είναι πειραματικά και όχι σχολεία για «άριστους», τόσο… άριστους που θα έπρεπε να κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα από την τετάρτη δημοτικού για να περάσουν τις εξετάσεις για το γυμνάσιο. Πράγματι, εξετάσεις για την εισαγωγή στα πειραματικά σχολεία υπήρχαν στην Ελλάδα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 80, αλλά νομίζω πως αυτή η επιστροφή στο παρελθόν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τις προθέσεις της… νέας κυβέρνησης και όχι των αντιπάλων της που γι’ αυτό ακριβώς την κατηγορούν. Όπως η πρωτοβουλία «Παιδεία 2015» που κατηγορεί την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ότι θέλει να μας γυρίσει 40 χρόνια πίσω και το πράγμα γίνεται κάπως αστείο γιατί το 1975 πράγματι υπήρχαν εισαγωγικές εξετάσεις για τα πειραματικά γυμνάσια. Αλλά ποιος είπε ότι στο πλαίσιο μίας πολιτικής αντιπαράθεσης δεν κινδυνεύεις να γίνεις αστείος;
Ιστορικά σε αυτή τη χώρα όλος ο δημοκρατικός/προοδευτικός χώρος είχε στραμμένο το ενδιαφέρον και την προσπάθεια του στη μόρφωση των παιδιών των οικογενειών με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και στο πλαίσιο αυτού του ενδιαφέροντος έδωσε μάχες με τις δυνάμεις της συντήρησης σε όλα τα μέτωπα της παιδείας και συγκρούστηκε με όλες τις πολιτικές των αποκλεισμών. Αυτό στο σήμερα δεν σημαίνει πως είμαστε γενικά και αόριστα κατά των σχολείων για «άριστους», αλλά πολύ συγκεκριμένα υπέρ των σχολείων της γειτονιάς. Το πολύ συγκεκριμένα σημαίνει πως ήδη από το Σεπτέμβριο θα πρέπει να υπάρξουν οι πρώτες αλλαγές στα σχολεία της γειτονιάς, που τόσο πολύ χτυπήθηκαν στα χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας από αυτούς και αυτές που τώρα κλαίνε στον ώμο του Κοντογιαννόπουλου για την τύχη που θα έχει ο νόμος της Διαμαντοπούλου.
*Ο Θεόφιλος Σιχλετίδης είναι ένας από τους Δύο Λύκους: καθημερινά, 12 με 1, στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 93,4»