Πριν λίγες ημέρες ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου πραγματοποίησε διαδικτυακή συναυλία με την συμμετοχή του μουσικού Δημήτρη Μυστακίδη. Όταν δόθηκε το μικρόφωνο στον δεύτερο, πριν ξεκινήσει να τραγουδά, ενημέρωσε το κοινό για το κάλεσμα* που υπάρχει για το πρωί της 7ης Οκτώβρη έξω από το Εφετείο Αθηνών, όταν και αναμένεται να εκδοθεί η απόφαση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το τραγούδι που ακολούθησε την τοποθέτησή του ήταν το «Μίλα», το οποίο είναι βασισμένο στο ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη «Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος» ενώ, μεταξύ άλλων, σε αυτό υπάρχουν αναφορές για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Όπως επισημαίνει ο ίδιος σε ανάρτηση του στο διαδίκτυο, έγινε δέκτης παραπόνων για αυτή του την τοποθέτηση από ανθρώπους που υποστηρίζουν ότι μια συναυλία δε θα έπρεπε να είναι χώρος για «πολιτικές» τοποθετήσεις.

Η απάντηση του Δημήτρη Μυστακίδη:  

Ανάμεσα στα πολλά που γράφτηκαν για την διαδικτυακή συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου στην οποία συμμετείχα, ήταν και κάποια παράπονα για την πρωτοβουλία που πήρα όταν μου δόθηκε το μικρόφωνο για να πω το τραγούδι μου.

Πριν ξεκινήσω, ανακοίνωσα το κάλεσμα για την συγκέντρωση στις 7 Οκτώβρη έξω από τα δικαστήρια, την ώρα που θα ανακοινώνεται η απόφαση για την δίκη της χρυσής αυγής.

Το σκεπτικό των παραπόνων ήταν ότι μια συναυλία δεν είναι ο χώρος για να γίνονται πολιτικές τοποθετήσεις και ότι οι ακροατές δεν είναι υποχρεωμένοι να ακούν τις πολιτικές θέσεις των καλλιτεχνών γιατί πολύ απλά μπορεί να μην συμφωνούν μ αυτές. Επίσης ότι η συναυλία είναι μια κατάσταση στην οποία έρχονται για να διασκεδάσουν και δεν υπάρχει χώρος για τίποτα άλλο.

Θα περιοριστώ μόνο σ’ αυτό.

Η παρακολούθηση (για τους ακροατές) και η συμμετοχή (για τους μουσικούς) σε μια συναυλία είναι μια αισθητική επιλογή. Και όπως όλες οι αισθητικές επιλογές, εμπεριέχεται σε ένα γενικότερο σύνολο πολιτικών αξιών.

Τα ίδια τα τραγούδια δίνουν ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα.

Η μουσική δεν είναι προϊόν μόνο για την διασκέδαση των μαζών.

Οι μουσικοί δεν είναι μηχανές αναπαραγωγής ήχων για την τέρψη του κοινού.

Έχουν άποψη και ιδεολογία. Αυτό είναι το πακέτο. Δεν διαχωρίζεται.

Το κάλεσμα για τη συγκέντρωση: 

«Η κοινωνία τους καταδίκασε, τώρα είναι η σειρά της δικαιοσύνης»