του Κώστα Εφήμερου

Αυτό το λέω επειδή το κείμενο είναι γραμμένο οριακά στα ελληνικά και στην πραγματικότητα μοιάζει με ένα συμπίλημα τμημάτων νομικών κειμένων που τα έβαλε σε μια σειρά κάποιος που δεν καταλάβαινε απολύτως τίποτα.

Αυτό που θέλει να πετύχει αυτή η περίπλοκη ανακοίνωση είναι ένα μπέρδεμα σχετικά με το παρελθόν και το παρόν των αναλογούμενων φόρων που πρέπει να αποδίδουν οι καναλάρχες. Στο πρώτο μέρος του κειμένου αναφέρεται ότι πριν το 2011 είχαν εκδοθεί ΚΥΑ με τις οποίες οι φόροι μετατρέπονταν από το 2% επί του τζίρου των καναλιών σε 1% εξαιτίας συμψηφισμών. Δυστυχώς ο κειμενογράφος έχει κάνει κάποιο λάθος γιατί στην πραγματικότητα οι φόροι μετατρέπονταν σε 0,1% αλλά το 1% ακούγεται πιο μεγάλο και μοιάζει σαν στα αλήθεια οι καναλάρχες να προσέφεραν κάτι στην ελληνική οικονομιά.

Βέβαια υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Κανείς δεν τους ζήτησε (μέχρι τώρα) τα χρήματα πριν το 2011 αφού το υπουργείο αναγνώρισε ότι υπάρχουν νομότυπα χαρτιά (το νομότυπα θα το εξηγήσω παρακάτω). Έτσι οι συντάκτες της ανακοίνωσης ξόδεψαν τσάμπα χρόνο προσπαθώντας να μας μπερδέψουν. Δηλαδή όχι τσάμπα ακριβώς αφού στόχος τους ήταν ακριβώς να μας μπερδέψουν.

Στο δεύτερο σκέλος υπάρχει η ευφάνταστη ερμηνεία ότι από το 2012 και μετά υπάρχει μετάβαση στην ψηφιακή εποχή και άρα τα κανάλια δεν χρειάζεται να πληρώνουν φόρους. Αυτή είναι καταρχάς μια ενδιαφέρουσα νομική άποψη (ιδιαίτερα όταν το ΣτΕ έχει αποφανθεί πολλές φορές ότι εκπέμπουν παράνομα) και φαίνεται ότι πέρασε και από το δικαστήριο του κεντρικού δελτίου του MEGA με τον Νίκο Ευαγγελάτο που είναι γνωστός για τις εισαγγελικές του αποφάσεις. Δεν είμαι νομικός και άρα δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αλλά νομίζω ότι αφενός αυτές τις αποφάσεις τις λαμβάνουν τα δικαστήρια και αφετέρου βρισκόμαστε στην περίοδο της μετάβασης στην ψηφιακή εποχή η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Σε κάθε περίπτωση πάντως το 2012 και το 2013 σίγουρα δεν υπήρχε καμία απολύτως μετάβαση (η Αθήνα γύρισε το 2014).

Τέλος υπάρχει και το σημαντικότερο θέμα των προηγούμενων συμψηφισμών. Σύμφωνα με το σύνταγμά μας στο Άρθρο 15 τα κανάλια πρέπει να παρέχουν «υποχρεωτική και δωρεάν μετάδοση των εργασιών της Βουλής και των επιτροπών της καθώς και προεκλογικών μηνυμάτων των κομμάτων» στα πλαίσια του δημόσιου χαρακτήρα τους.

Έτσι το επιχείρημα ότι οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ παραβιάζοντας το σύνταγμα προχωρούσαν στο χάρισμα εκατομμυρίων ευρώ σε φόρους δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Δεν υπάρχει δηλαδή καμία υποχρέωση από τη μεριά της να συμψηφίσει τα χρωστούμενα προς το ελληνικό δημόσιο. Αντίθετα μπορεί να απαιτήσει τους φόρους και να αφήσει τους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών να προσφύγουν στα δικαστήρια προκειμένου να διεκδικήσουν την δική τους αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να γίνεται αντίστροφα.  

ΥΓ. Βασισμένο σε σχόλιο στο TPP: Φοβερή σύμπτωση τα κανάλια να θυμηθούν ότι τους χρωστάνε 24 εκατομμύρια μετά από 4 χρονια την ίδια ημέρα που τους ζήτησαν να πληρώσουν τους φόρους τους.