«Πάρτε τις σκούπες σας και ελάτε! Έχουμε να σκουπίσουμε την πατριαρχία από τους δρόμους της Αθήνας, να τσακίσουμε σεξιστές, ρατσιστές, φασίστες κι αφεντικά, κι έπειτα να πετάξουμε ψηλά για να γεμίσουμε γκλίτερ και μαχητικό φεμινισμό αυτή την πόλη», ανέφερε το σχετικό κάλεσμα της συλλογικότητας «Καμία Ανοχή».
Η δυναμική πορεία είχε αφετηρία την Καπνικαρέα προς Ερμού, ακολούθησε η Σταδίου με μια στάση στο κατάστημα Χωριάτικο, η 3ης Σεπτεμβρίου με στάση στο ΑΤ Ομόνοιας και τελευταία στάση στη Γλάδστωνος, με λήξη στο Σύνταγμα. Όπως εξηγούν οι διοργανωτές αυτή η διαδρομή που επιλέχθηκε δεν ήταν καθόλου τυχαία.
«Σταματάμε στο Χωριάτικο, γιατί δεν ξεχνάμε πως οι ιδιοκτήτες του αθώωθηκαν σκανδαλωδώς από την ελληνική πατριαρχική ρατιστική δικαιοσύνη ενώ είχαν καταγγελθεί για εμπορία ανθρώπων, πως πουλάνε βρώμικο ψωμί, βιτρίνα για τις μετανάστριες γυναίκες που εξαναγκάζουν σε πορνεία.
Σταματάμε στο διαβόητο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας, γιατί δεν ξεχνάμε πως είναι οι φυσικοί αυτουργοί πολλών δολοφονιών και βασανισμών στο κέντρο της Αθήνας. Μετανάσ(τρι)ες, τοξικοεξαρτημένοι/ες, άστεγοι/ες, σεξεργάτ(ρι)ες, τρανς άτομα, δέχονται καθημερινά τη βία των μπάτσων, τη βία του κράτους που τους στιγματίζει ως σώματα χωρίς σημασία. Όλες και όλοι μας που κάποια στιγμή στη ζωή μας σηκώσαμε κεφάλι και σταθήκαμε απέναντι σε κράτος και κυβερνήσεις, έχουμε ζήσει τη βία των χημικών, των δακρυγόνων, του ξύλου, των συλλήψεων. Όλοι και όλες, όλα μας, παρακολουθήσαμε και γίναμε ακόμη και αυτόπτες μάρτυρες των τελευταίων δολοφονικών επιθέσεων στο κέντρο της Αθήνας.
Σταματάμε στη Γλάδστωνος γιατί εκεί χάσαμε έναν δικό μας άνθρωπο, γιατί εκεί δολοφονήθηκε από μαγαζάτορες, μπάτσους, εκαβίτες, από το πατριαρχικό κράτος και τον κοινωνικό φασισμό, ο Ζακ/η Zackie/ο Ζαχαρίας, επειδή τόλμησε να ζήσει όπως ήθελε. Δεν ξεχνάμε, δεν θα συγχωρέσουμε ποτέ, δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να μπουν φυλακή οι δολοφόνοι, μέχρι να κάνουμε τον κόσμο ασφαλή και ελεύθερο για όλες και όλα μας.
Σταματάμε τέλος στο Σύνταγμα γιατί απαιτούμε, διεκδικούμε, αγωνιζόμαστε για μια ζωή ελεύθερη που να μας χωράει όλες και όλα, για να φτάσουν οι φωνές μας στη Βουλή και σε κάθε σπίτι, χώρο εργασίας, σχολείο και σχολή, δρόμο, λεωφορείο και μετρό, γειτονιά, κρατικό ίδρυμα, στρατόπεδο συγκέντρωσης και φυλακή», αναφέρουν.
