του Μηνά Κωνσταντίνου

Οι αναφορές του στο πρόσωπο του πρωθυπουργού την Τρίτη προκάλεσαν όχι μόνον την αντίδραση του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά και αυτήν του δικού του καναλιού. Οι αποστάσεις που πήρε ο ΣΚΑΪ από τις αναφορές περί «πρώην συντρόφων» του Αλέξη Τσίπρα, οι οποίοι σύμφωνα με τον ίδιο ήταν εκείνοι που χτύπησαν τον Λουκά Παπαδήμο λένε πολλά για τη σοβαρότητα των ισχυρισμών.
 
«Κανένας εχέφρων πολίτης δεν τον παίρνει στα σοβαρά» σύμφωνα με το Μέγαρο Μαξίμου, ενώ για τον ΣΚΑΪ, οι αναφορές αυτές ήταν «ανάρμοστες και αδόκιμες» και οι υπαινιγμοί του προς τον πρωθυπουργό «απαράδεκτοι». Παρ' όλα αυτά, ο τηλεοπτικός σταθμός αντιμετώπισε την αναφορά του αυτή στο πλαίσιο της «ελευθερίας έκφρασης».
 
Ο όρος, βέβαια, που βάζει στο τέλος της ανακοίνωσης το φαληρικό κανάλι «εκπλήσσει». Κι αυτό διότι, σύμφωνα με αυτή, ο ΣΚΑΪ εγγυάται την ελεύθερη έκφραση, αρκεί οι δημοσιογράφοι του «να μην γίνονται φορείς παραπληροφόρησης και ανοίκειων επιθέσεων».
 
Οι αναφορές του παρουσιαστή μπορεί να απαξιώθηκαν από την κυβέρνηση και αρκετούς πολίτες στα κοινωνικά δίκτυα, και να αντιμετωπίστηκαν «με προσοχή» από τον ΣΚΑΪ. Όμως η ταυτόχρονη κάλυψή του, καθώς και η παροιμιώδης ταύτισή του με την ακροδεξιά ρητορική του Κυριάκου Μητσοτάκη και των αντιδραστικών θεωριών συνομωσίας του εθνικοπατριωτικού Τύπου δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Ούτε και η συγγένεια των απόψεων με αυτές του Θάνου Τζήμερου, ο οποίος άλλωστε έσπευσε να μπει στο κάδρο.
 
Για τον άνθρωπο που, μέρες που είναι «πήρε το 'ΝΑΙ' από το 20% και το παρέδωσε στο 40%» κατά ομολογία του πριν από ακριβώς δύο χρόνια, όταν η προπαγάνδα των τηλεοπτικών σταθμών χτυπούσε «κόκκινο», δεν χωρά αμφιβολία για την ευκολία του να ελίσσεται μεταξύ των ψευδών ειδήσεων και της παραπληροφόρησης. Το ίδιο και για τον σταθμό που επί ώρες, την ημέρα που ξημέρωσε με τον Παύλο Φύσσα μαχαιρωμένο στο Κερατσίνι από ενέδρα χρυσαυγιτών, υποστήριζε πως ήταν θύμα «τσακωμού για το ποδόσφαιρο».
 
Όσο το «ραντάρ» του ΕΣΡ εξαντλείται στο κυνήγι του κάθε «σεξισμού» και κλείνει τα μάτια στη ροπή στο φασισμό, τόσο η μπογδανοποίηση της ενημέρωσης και του τηλεοπτικού πολιτικού σκηνικού θα βαθαίνει. Ή μήπως η ταύτιση με τη γραμμή της αξιωματικής αντιπολίτευσης και της Χρυσής Αυγής, διασφαλίζει και για τον κάθε Μπογδάνο ασυλία από τον έλεγχο του Συμβουλίου για τα όσα δημόσια υποστηρίζει, και μάλιστα στο πλαίσιο της ενημέρωσης;