Εδώ και λίγα χρόνια, χιλιάδες πολίτες του Βόλου, αλλά και φορείς, όπως ο Ιατρικός Σύλλογος, αντιδρούν στην καύση 200.000 τόνων σκουπιδιών ετησίως από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ – Lafarge, καταγγέλλοντας ότι η πόλη τους μετατρέπεται στον «αποτεφρωτήρα της Νότιας Ευρώπης», αφού ένα μέρος αυτών των απορριμμάτων εισάγεται από την Ιταλία. Η αδειοδότηση δόθηκε το 2017, παρά τις μεγάλες αντιδράσεις. Το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ βρίσκεται μόλις 150 μέτρα από τα πρώτα σπίτια της πόλης, ενώ συχνά οι κάτοικοι παραπονιούνται για δυσοσμία καμμένου πλαστικού στην ατμόσφαιρα. Παράλληλα, ο δήμος Βόλου επιθυμεί να δημιουργήσει μία μονάδα κατασκευής SRF στην περιοχή του XYTA Βόλου, που θα επεξεργάζεται τα σκουπίδια και θα τα στέλνει προς καύση στην τσιμεντοβιομηχανία. Πρόκειται για ένα έργο 42.000.000 ευρώ που θα μπορούσε να επενδυθεί στην οικολογική διαχείριση των απορριμμάτων και στην αντιμετώπιση της αέριας ρύπανσης, που είναι ήδη αυξημένη στο Βόλο. Το σχέδιο εγκρίθηκε από το δημοτικό συμβούλιο της πόλης στις 11 Μαϊου.

Υπενθυμίζεται ότι στο προηγούμενο συλλαλητήριο, όπως αποδεικνύεται από πλήθος μαρτυριών, φωτογραφιών και βίντεο, που έφερε στη δημοσιότητα το TPP, δυνάμεις των ΜΑΤ επιτέθηκαν αναίτια στην ειρηνική διαδήλωση, ξυλοκοπώντας και τραυματίζοντας ακόμα και περαστικό, ενώ προχώρησαν σε τυχαίες συλλήψεις και οι επιθέσεις τους συνεχίστηκαν τόσο κοντά στο Νοσοκομείο Βόλου, όσο και έξω από το Τμήμα.

Χημικά, αστυνομική αυθαιρεσία και καύση σκουπιδιών: Ο Βόλος δεν μπορεί να αναπνεύσει

Ακολουθεί το κάλεσμα της Λαϊκής Συνέλευσης Πλατείας Ελευθερίας

Σε όλη την Ελλάδα γινόμαστε μάρτυρες μιας ανάπτυξης, η οποία προβάλλεται πεισματικά ως ωφέλιμη προς το κοινωνικό σύνολο και το περιβάλλον, ενώ λειτουργεί ως ανάχωμα για τη λεηλασία της φύσης. Στο όνομα της κλιματικής αλλαγής η ανάπτυξη βαφτίζεται «πράσινη», στο όνομα της ανεργίας «βιώσιμη», και στο όνομα της παραγωγής τροφής «αειφόρος», για να αποκρύψει το βαθύ αντικοινωνικό και αντιπεριβαλλοντικό της περιεχόμενο. Με αποκορύφωμα το νέο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο διευρύνεται το πεδίο επενδύσεων μεταλλάσσοντας το περιβάλλον σε αναλώσιμο πόρο. Καταργείται η αυτοτέλεια των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, δηλαδή αναλαμβάνει ο ίδιος ο επενδυτής/ιδιώτης τις περιβαλλοντικές μελέτες με λευκή επιταγή από το κράτος. Παραχωρεί το 80% των αποθεμάτων νερού της χώρας σε ιδιώτες, γυρνώντας μας έναν αιώνα πίσω. Παρουσιάζει τις Β.Α.Π.Ε. (Βιομηχανικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) ως το ενεργειακό μέλλον, δίχως να διεξάγει τις απαραίτητες περιβαλλοντικές μελέτες και αδιαφορώντας πλήρως για την άποψη και τις αντιδράσεις των τοπικών κοινοτήτων και τις ανάγκες της κοινωνίας γενικότερα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές, οι ανεμογεννήτριες στην Εύβοια, τα Άγραφα και την Τήνο, οι μελέτες για εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Ήπειρο. Τα συμφέροντα πίσω από αυτόν το βιασμό της φύσης έχουν ονοματεπώνυμο. Πρόκειται για τις εταιρείες του Βαρδινογιάννη, του Κοπελούζου, του Μυτιληναίου, την Τέρνα, τη Lafarge-Holcim, την Enel.

Στον Βόλο είναι πρωτοφανής η επίθεση στα κοινά, όπως ο αέρας, το νερό και ο δημόσιος χώρος.

Στην ήδη επιβαρυμένη ατμόσφαιρα της πόλης από τη βιομηχανική περιοχή, τη χαλυβουργία και το σκραπ στο λιμάνι, η καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ-Lafarge αυξάνει τα ήδη υψηλά κρούσματα καρκίνου, αναπνευστικών προβλημάτων και αυτοάνοσων νοσημάτων. Αντί να προχωράμε σε μια ολιστική διαχείριση των σκουπιδιών (μείωση παραγωγής-κομποστοποίηση-ανακύκλωση), πλασάρεται σαν μονόδρομος η καύση τους. Η ίδια πολιτική ακολουθείται και με το νερό. Μεγάλο μέρος του δικτύου είναι φτιαγμένο από αμίαντο και σκουριασμένους σιδεροσωλήνες, και σα λύση προωθείται αποκλειστικά η κατανάλωση εμφιαλωμένου, ανοίγοντας τον δρόμο για την εκμετάλλευση των πηγών του Πηλίου με σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ). Παράλληλα στον αστικό ιστό, οι παρεμβάσεις που γίνονται είναι ενάντια στην ποιότητα ζωής, βλ. οδός Καραμπατζάκη: από γραμμικό πάρκο ήπιας κυκλοφορίας σε οδικό άξονα σύνδεσης με τον περιφερειακό, κόψιμο δέντρων, τσιμεντώματα και καταστολή, βλ. επίθεση σε ντόπιους παραγωγούς της Αυτόνομης Λαϊκής Οικοπαραγωγών.

Παρά τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών στα συλλαλητήρια των δύο τελευταίων χρόνων, η τοπική αυτοδιοίκηση και οι κυβερνήσεις ευθυγραμμίζονται με τα ιδιωτικά συμφέροντα, και φιμώνουν τις κοινωνικές αντιδράσεις. Αυτό επιτελείται μέσω των ΜΜΕ δημιουργώντας μια ψευδή εικόνα, και μέσω της ωμής βίας από τα μέσα καταστολής. Χαρακτηριστικό και πρόσφατο παράδειγμα, τα γεγονότα στις 13 Ιούνη, όπου έγινε ξεκάθαρο από μεριάς της αστυνομίας ότι πρώτο μέλημα είναι η προστασία ιδιωτικών συμφερόντων. Πιο συγκεκριμένα υπήρξε εκτεταμένη χρήση χημικών σε όλο το πλήθος της πορείας, σε παιδιά, ηλικιωμένους και ΑμεΑ. Έπειτα, έξω από τα επείγοντα του νοσοκομείου με το πέρας του συλλαλητηρίου ο κόσμος δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από τα ΜΑΤ. Αποκορύφωμα της αστυνομικής αυθαιρεσίας, την ίδια μέρα, ήταν η εκτεταμένη βία και το άγριο κυνηγητό στο Αστυνομικό Τμήμα προς τους ανθρώπους που συγκεντρώθηκαν για συμπαράσταση των συλληφθέντων. Μάλιστα ξυλοκοπήθηκε  ένας περαστικός μεσήλικας που ρώτησε τι συμβαίνει. Την επόμενη μέρα, Κυριακή, έξω από τα δικαστήρια ΜΑΤ και ΟΠΚΕ επιτέθηκαν και ξυλοκόπησαν άγρια νεαρό, και με παρακρατική πρακτική, αφού τον βασάνισαν και τον σακάτεψαν, τον πέταξαν έξω από το αστυνομικό τμήμα, χωρίς να καλέσουν καν ασθενοφόρο, καθώς αν καλούσαν θα βρισκόντουσαν προ των ευθυνών τους.

Τα παραπάνω γεγονότα συσκοτίστηκαν επιμελώς από τα ΜΜΕ, τα οποία ακολούθησαν την αφήγηση της αστυνομίας. Δεν προβλήθηκε ο χαρακτήρας της πορείας και τα αιτήματά της, δεν προβλήθηκαν οι δεκάδες τραυματισμένοι διαδηλωτές, δεν προβλήθηκε η βία. Αλλά προβλήθηκε ότι το ξύλο, τα δακρυγόνα και η τρομοκρατία των Μονάδων Αποκατάστασης Τάξης είναι το “κάναμε τη δουλειά μας”.

Όλα αυτά δε μας τρομάζουν. Μας πεισμώνουν. Στη διεκδίκηση της υγείας της πόλης μας στεκόμαστε στο δρόμο πλάι με κάθε αγωνιζόμενη κάτοικο, και είμαστε αλληλέγγυοι με κάθε διωκόμενο του αγώνα αυτού. Δε θα φοβηθούμε. Θα απαιτήσουμε το δίκαιο αίτημά μας.

  • Να αλλάξουμε σύστημα όχι πλανήτη.
  • Η κανονικότητα των πολυεθνικών ορίζει ως νόμο την καύση 200.000 τόνων σκουπιδιών  και τάξη την αστυνομική βαρβαρότητα.
  • Παύση των διώξεων και αλληλεγγύη στους διωκόμενους και στις διωκόμενες.
  •  Όχι στην καύση σκουπιδιών. Αγώνας μέχρι να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα.
  • Όχι στη δημιουργία εργοστασίου παραγωγής SRF. NAI στην ολιστική διαχείρισή τους.
  • Τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το Μονακό ή με τις Σταγιάτες
  •  Εναντία στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία

Καλούμε κάθε κάτοικο, μαθητή, φοιτητή, εργαζόμενο, άνεργο, συλλογικότητα, φορέα.

ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΩΡΑ 19:00

Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Ελευθερίας

κατά της καύσης σκουπιδιών ΒΟΛΟΣ

ΥΓ. Φυλάτε εσείς την ΑΓΕΤ, προστατεύουμε εμείς την πόλη……