«Η κατηγορία κατά την άποψή μου είναι το πιο – ας το πούμε έτσι – αστείο στην όλη υπόθεση. Κατηγορούμαι λοιπόν ως υποκινητής, θα το διαβάσω κιόλας όπως το αναφέρει μέσα, “ως υποκινητής σε δημόσια συνάθροιση πλήθους, που με ενωμένες δυνάμεις διέπραττε βιαιοπραγίες και μ’ αυτό τον τρόπο, παρεμπόδιση συναγωνισμού”, όπως λένε τους πλειστηριασμούς και την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας και διάφορα άλλα τέτοια. Το αστείο, όπως λέω εγώ, στην υπόθεση, είναι ότι όταν έχεις μπροστά σου μία τέτοια πολιτική, γιατί άραγε να χρειάζεται κανείς υποκινητή για οτιδήποτε τέτοιο; Εγώ δεν είχα κανέναν απολύτως ρόλο να επιτελέσω, πέρα από το να είμαι και εγώ ένα από τα μέλη αυτού του ανεξάρτητου κέντρου αγώνα, του “Συντονισμού συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης” που μέσα από τις δημοκρατικές του διαδικασίες, μέσα από τις συνελεύσεις του, αποφάσισε ότι με το συγκεκριμένο τρόπο θα αντιμετωπίσει και τον συγκεκριμένο πλειστηριασμό, όπως και τόσους άλλους, όπως και άλλες δράσεις που είχε αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια» τονίζει ο Ηλίας Σμήλιος, μιλώντας στο TPP. Για τον ίδιο, ο «υποκινητής» αυτής της αντίδρασης είναι η ίδια η πολιτική που εφαρμόζεται εδώ και μία δεκαετία:

«Αυτό που λέμε εμείς είναι ότι η ίδια η Πολιτική τους, αυτή η καπιταλιστική βαρβαρότητα, που όλα αυτά τα χρόνια έχει οδηγήσει στην ανεργία, στη φτώχεια, στην εξαθλίωση τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην χώρα μας, αυτή που στερεί το αναφαίρετο δικαίωμα απ’ όλους όσους κατοικούν σ’ αυτή τη χώρα, στο δικαίωμα στη στέγη, το δικαίωμα στο ρεύμα, το νερό, αλλά και την υγεία, την παιδεία τέλος πάντων, αυτή η πολιτική είναι ο υποκινητής της όποιας λαϊκής αντίδρασης.»

Η «παρεμπόδιση του συναγωνισμού» αφορά ένα χωράφι, ενός στρέμματος, στον Χορτιάτη, το οποίο ήθελε να πάρει η Τράπεζα Πειραιώς. Μάλιστα, εκείνη τη μέρα, οι συμβολαιογράφοι είχαν προκηρύξει πανελλαδική αποχή από τους πλειστηριασμούς, διαμαρτυρόμενοι και για τη μη προστασία της λαϊκής περιουσίας, αλλά και για τη μη προστασία των ίδιων. Ωστόσο, η τότε πρόεδρος του συμβολαιογραφικού συλλόγου Θεσσαλονίκης αποφάσισε να προχωρήσει κανονικά τις διαδικασίες. «Η δική μας αντίδραση και η ματαίωση προφανώς του πλειστηριασμού και από κει και πέρα οι διαδικασίες που κινήθηκαν οδηγούν στην αυριανή [σ.σ. σημερινή] δίκη, η οποία να πω ότι είναι μία από τις πολλές που θα γίνουν, μιλάμε ότι η επόμενη δίκη είναι για τον Απρίλη, άλλη μία έχουμε τον Ιούνιο, και περιμένουμε να οριστεί η δικάσιμος για μία τέταρτη και υπάρχει σε εξέλιξη και μια πέμπτη. Μιλάμε μόνο για την πόλη της Θεσσαλονίκης» προσθέτει ο κ.Σμήλιος.

Ακούστε τη συνέντευξη (μετά το 37:00)

Το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς έρχεται εδώ και αρκετούς μήνες αντιμέτωπο με τη συνηθισμένη αντίδραση της εξουσίας εναντίον «αντιφρονούντων». Δικαστικές διώξεις, τακτική που παρακολουθήσαμε ξεκάθαρα και στο κίνημα κατά τις εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική, με τις δεκάδες δίκες που κατά συντριπτική πλειοψηφία οδήγησαν σε ομόφωνες αθωώσεις, αλλά αποτελούσαν για χρόνια βραχνά στη ζωή των ανθρώπων που σέρνονταν στα δικαστήρια. Σε μια προσπάθεια να ποινικοποιηθεί ακόμα περισσότερο η αντίδραση στους πλειστηριασμούς, ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που θέσπισε την αυτεπάγγελτη δίωξη, «ιδιώνυμο», όσων παρεμποδίζουν πλειστηριασμούς, είτε σε Ειρηνοδικεία παλαιότερα, είτε σε συμβολαιογραφικά γραφεία μετά το ξεκίνημα των ηλεκτρονικών πλειτηριασμών. «Το ζήτημα είναι ότι έτσι κι αλλιώς μιλάμε για διώξεις αυτού του κινήματος, με κύρια αιχμή του, το ζήτημα των πλειστηριασμών, ένα κίνημα, το οποίο πραγματικά μπόρεσε, έστω γι’ αυτή τη μία διετία, να καταφέρει νίκες στην πόλη της Θεσσαλονίκης, σε μεγάλο βαθμό να επηρεάσει τη συγκεκριμένη δράση και σε άλλες περιοχές της χώρας, και να βάλει ένα φραγμό, για ένα διάστημα τουλάχιστον, και αυτό ακριβώς είναι που φέρνει την αντίδραση από την πλευρά της εξουσίας και μας οδηγεί στα δικαστήρια» υποστηρίζει ο Ηλίας Σμήλιος και προσθέτει:

«Ειδικά τώρα βέβαια, σε περιόδους σαν τη σημερινή, που προετοιμάζεται και πάλι αυτή η επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα και πιο συγκεκριμένα στη λαϊκή κατοικία, στο δικαίωμα στην κατοικία και την λαϊκή περιουσία, είναι φυσικό επόμενο να προσπαθούνε με δίκες και διώξεις να σταματήσουν αυτό το κίνημα, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι αυτό ακριβώς το κίνημα θα ξαναβγεί στην επιφάνεια και στις όποιες νέες προσπάθειες έντασης του φαινομένου των πλειστηριασμών, των κατασχέσεων και των εξώσεων ταυτόχρονα. Βέβαια εμείς θα αντιδράσουμε και θα καταφέρουμε και πάλι, είμαστε σίγουροι γι’ αυτό, μπορώ να το πω με πολλή μεγάλη σιγουριά, ότι θα καταφέρουμε και πάλι να βάλουμε φραγμούς σ’ αυτή τη βαρβαρότητα που θέλουν αυτοί να μας επιβάλουν.»

Συχνά πυκνά το τελευταίο διάστημα, οι παρεμβάσεις του υπουργού Ανάπτυξης, Άδωνη Γεωργιάδη, για το τι έρχεται για την πρώτη κατοικίας μετά τον Απρίλιο προκαλούν αντιδράσεις. Πρώτα ήταν η ανάγκη «να μην χαλάσουμε τις καρδιές μας» όταν οι πλειστηριασμοί θα ενταθούν, μετά το ζήτημα της «ατομικής ευθύνης», τελευταίο κρούσμα η «επιζήμια για την οικονομία προστασία της πρώτης κατοικίας». Ο Ηλίας Σμήλιος, από την άλλη πλευρά και περισσότερο απο τη δικαστική του περιπέτεια, εστιάζει στην ανάγκη «να διώξουμε από τη μέση, να βγάλουμε από τη ζωή μας, αντιλήψεις σαν αυτά που διατυπώθηκαν από τον υποτίθεται αρμόδιο υπουργό, ανθρώπους σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη που έχουνε το θράσος αυτοί που χωρίς ντροπή ψήφισαν τρία μνημόνια και έχουν καταδικάσει στην φτώχεια την κοινωνική πλειοψηφία σ’ αυτή την χώρα, να βγαίνει και να δηλώνει ότι δεν υπάρχει  πουθενά στον αναπτυγμένο κόσμο, όπως το ανέφερε προστασία της πρώτης κατοικίας και καλά κάνει γιατί αυτό προκαλεί ζημιά στην οικονομία. Ανερυθρίαστα λοιπόν αυτός εδώ ο τύπος βγήκε και διατύπωσε αυτό, μίλησε τις προηγούμενες ημέρες για ευθύνη των ίδιων φτωχών λαϊκών στρωμάτων που θα χάσουν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμούς και διάφορα τέτοια. Πρέπει να τους δείξουμε τον δρόμο της εξόδου».

Για τους ανθρώπους που αγωνίζονται εδώ και χρόνια ενάντια στους πλειστηριασμούς, οι εικόνες για τις οποίες προετοιμάζει ο υπουργός Ανάπτυξης δεν είναι μόνοδρομος. «Μπορεί να έχουμε και το ακριβώς ανάποδο. Να του χαλάσουμε με απλά λόγια τη γιορτή. Γιατί πολλά μας τα ‘πε. Πολλά μας τα λένε όλο τον τελευταίο καιρό και σε κάθε επίπεδο, όλοι αυτοί οι εντός πάρα πολλών εισαγωγικών άριστοι. Καιρός είναι να μιλήσουμε και εμείς, να μιλήσουμε και να διεκδικήσουμε το δίκιο μας. Και αυτό που νομίζω ως «Συντονισμός Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης» μπορούμε να πούμε είναι ότι όσες φορές βγήκαμε στον δρόμο για συγκεκριμένα τουλάχιστον, έστω τα μικρά αυτά ζητήματα, μπορέσαμε αυτό το δίκιο και το κερδίσαμε. Καιρός να το ξανακάνουμε. »