Υπενθυμίζεται πως, σύμφωνα με το πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ προκύπτουν περιπτώσεις διαπλοκής ανάμεσα στον άλλοτε πρόεδρο του νοσοκομείου, Ανδρέας Μαρτίνη, και μεγάλο τμήμα του πολιτικού προσωπικού των κομμάτων που κυβέρνησαν, αλλά και επιχειρηματικών κύκλων. Αποδίδονται ευθύνες στους πρώην υπουργούς Υγείας, Αντρέα Λοβέρδο, Μάκη Βορίδη, Άδωνι Γεωργιάδη και Δημήτρη Αβραμόπουλο. Για τους Λοβέρδο και Γεωργιάδη «απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση από τις αρμόδιες δικαστικές και εισαγγελικές Αρχές, προκειμένου να διαπιστωθεί αν έχουν τελεσθεί διά πράξεων ή παραλείψεων αδικήματα».

Κατά το πόρισμα του ΔΗΣΥ δεν διαπιστώνεται ούτε παράνομη, ούτε επιζήμια πράξη, ούτε πράξη διαχείρισης δημόσιας περιουσίας. Στο πόρισμά της που αριθμεί 45 σελίδες, η ΔΗΣΥ τονίζει ότι «δεν διαπιστώνεται η πλήρωση της αντικειμενικής υπόστασης του αδικήματος της απιστίας περί την υπηρεσία (ΠΚ 256) είτε και οποιουδήποτε άλλου ποινικού αδικήματος από πολιτικά πρόσωπα κατά την ελεγχόμενη περίοδο».

Από την πλευρά της, η Νέα Δημοκρατία επιχειρεί να εμφανίσει ως μόνη υπεύθυνη της διοίκηση Μαρτίνη, υπερασπιζόμενη τις αποφάσεις των κυβερνήσεών της.

«Δεν προκύπτει ευθύνη των πολιτικών προσώπων που διαχειρίστηκαν με οποιοδήποτε τρόπο την υπόθεση του “Ερρίκος Ντυνάν”», αποφαίνεται η ΝΔ στο πόρισμα που καταθέτει στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. «Η παρέμβαση του ελληνικού Δημοσίου και οι επιλογές των εμπλεκομένων πολιτικών προσώπων, θα πρέπει να αξιολογηθούν υπό το πρίσμα του τελικού αποτελέσματος, των εναλλακτικών επιλογών τη χρονική περίοδο που οι αποφάσεις ελήφθησαν και κυρίως την αναλογία κόστους-οφέλους για το ελληνικό δημόσιο, τους εργαζόμενους και τους πιστωτές», αναφέρει η ΝΔ και υπενθυμίζει ότι «η ελληνική Δικαιοσύνη ήδη διερευνά όλες τις πτυχές της διοίκησης Μαρτίνη, έχοντας καταλήξει σε καταδικαστικές αποφάσεις και θα πρέπει να ολοκληρώσει την έρευνά της αυτή».

Όπως ειδικότερα επισημαίνουν οι βουλευτές της ΝΔ στο πόρισμά τους «είναι αναγκαίο να διερευνηθούν από τις αρμόδιες δικαστικές και εισαγγελικές Αρχές ενδεχόμενες ευθύνες για ζημία που αναφέρεται ότι υπέστη το Δημόσιο λόγω της μη αναγγελίας απαίτησης του ύψους 4.500.000 ευρώ κατά τη διαδικασία του αναγκαστικού πλειστηριασμού».

Το πόρισμα της ΝΔ για το “Ερρίκος Ντυνάν” αριθμεί 53 σελίδες και κάνει διεξοδική αναφορά στο χρονικό που οδήγησε το νοσοκομείο σε δεινή οικονομική κατάσταση, φτάνοντας το 2012 σε σοβαρότατη κρίση ρευστότητας. Γίνεται επίσης διεξοδική αναφορά στα δάνεια και τις εξελίξεις με τις δανείστριες τράπεζες, την εμπλοκή με την τράπεζα Πειραιώς και την παρέμβαση της κυβέρνησης το 2014 για να στηριχθεί το “Ερρίκος Ντυνάν” και εν τέλει για να βρεθεί μια βιώσιμη λύση.

Η ΝΔ αναφέρεται στην υπουργική τροπολογία που ψηφίστηκε για το νοσοκομείο επί των ημερών της και τονίζει ότι «αποτέλεσμα εκείνης της τροπολογίας ήταν να συνεχίσει να λειτουργεί το Κοινωφελές Ίδρυμα Ερρίκος Ντυνάν, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να κλείσει και μέχρι να εκδοθεί νέα άδεια να απαξιωθεί».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Αθηναϊκού Πρακτορείου, στο πόρισμα της ΝΔ αναφέρεται ειδικότερα ότι:

Ιδιωτικός χαρακτήρας

  • Το Κοινωφελές Νοσηλευτικό Ίδρυμα “Ερρίκος Ντυνάν” είχε μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα, λειτουργούσε σύμφωνα με τις αρχές της ιδιωτικής οικονομίας και απολάμβανε οικονομικής και διοικητικής αυτοτέλειας χωρίς να υπάγεται σε κρατικό έλεγχο.
  • Ο ιδιωτικός χαρακτήρας του “Ερρίκος Ντυνάν” αποδεικνύεται από το καταστατικό και το σκοπό του, τη δικαστική απόφαση που δέχθηκε τον πλειστηριασμό του, το γεγονός ότι ο ΕΟΠΥΥ επέβαλε clow back και rebates όπως στους ιδιώτες παρόχους. Αποδεικνύεται επίσης από το γεγονός ότι όλες οι σε βάρος του αγωγές στρέφονταν στα πολιτικά δικαστήρια, στο γεγονός ότι όλες οι συμβάσεις ήταν ιδιωτικού δικαίου και στο ότι ο κ. Μαρτίνης διώκεται για απλή απιστία.
  • Η όποια εποπτεία του Δημοσίου αφορά μόνο στον τρόπο παροχής ιατρικών υπηρεσιών και τον τρόπο άσκησης του ιατρικού, νοσηλευτικού επιστημονικού και εκπαιδευτικού έργου.

Κακή οικονομική κατάσταση

  • Το “Ερρίκος Ντυνάν” βρέθηκε σε κακή οικονομική κατάσταση λόγω της κακοδιαχείρισης από την πλευρά της διοίκησης Μαρτίνη.
  • Τα χρέη του ήταν συνολικού ύψους 300.000.000 ευρώ, τόσο σε ιδιώτες όσο και σε Τράπεζες και στο ελληνικό Δημόσιο.
  • Το 2012 το “Ερρίκος Ντυνάν” περιήλθε σε πραγματική αδυναμία πληρωμής και παύση λειτουργίας.
  • Το προσωπικό 1.050 ατόμων παρέμενε απλήρωτο και οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε κινητοποιήσεις.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

  • Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός ζήτησε επίσημα από το υπουργείο Υγείας ενέργειες για να αλλάξει η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου.
  • Μετά και την παραίτηση 13 από τα 23 μέλη της διοίκησης του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, το υπουργείο Υγείας διόρισε προσωρινή διοίκηση στον Ερυθρό Σταυρό.

Ο Στρατηγικός Επενδυτής

  • Σε μια προσπάθεια εξυγίανσης του “Ερρίκος Ντυνάν”, η διοίκηση του Κοινωφελούς Ιδρύματος προχώρησε στην αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή.
  • Διενεργήθηκε διεθνής διαγωνισμός, εμφανίστηκαν 16 επενδυτικά σχήματα που κατέληξαν σε 8 προτάσεις. Το ΔΣ τελικά κατέληξε σε 4 δεσμευτικές προτάσεις, η καλύτερη των οποίων ήταν μόλις 55 εκατομμύρια ευρώ. Το ποσό ήταν χαμηλό για τις ανάγκες του Ιδρύματος και η πρόταση είχε όρους που ήταν αδύνατο να εκπληρωθούν, όπως η διαγραφή χρεών σε δημόσιο και πιστωτές.
  • Για την επιβίωση του “Ερρίκος Ντυνάν” υπεγράφη μνημόνιο κατανόησης 15 μηνών μεταξύ του υπουργείου Υγείας, της Τράπεζας Πειραιώς και του Ιδρύματος. Στόχος να διευκολυνθεί το τελευταίο σε θέματα φορολογίας κλπ. Το μνημόνιο αφορούσε μόνο το χρονικό διάστημα έως το δημόσιο πλειστηριασμό που προέκρινε η Τράπεζα Πειραιώς ως βασική πιστώτρια.

Οι λύσεις που είχε να επιλέξει το Ελληνικό Δημόσιο

Στο πόρισμα σημειώνεται ότι κατόπιν των οικονομικών εξελίξεων το ελληνικό Δημόσιο βρέθηκε αντιμέτωπο με τρεις λύσεις. Είτε να ενταχθεί το “Ερρίκος Ντυνάν” στο ΕΣΥ και άρα μαζί να ενταχθούν και τα χρέη του ύψους 300 εκατομμυρίων ευρώ. Είτε να μην παρέμβει καθόλου το ελληνικό Δημόσιο και να αφήσει το Κοινωφελές Ίδρυμα στην τύχη του που σημαίνει ότι θα εκπλειστηριαζόταν σε πολύ χαμηλό τίμημα. Είτε να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση από την τότε κυβέρνηση ώστε να προσελκύσει περισσότερους πλειοδότες. «Η νομοθετική παρέμβαση ήρθε με μια υπουργική τροπολογία η οποία έδωσε τη δυνατότητα, σε περίπτωση αναγκαστικού πλειστηριασμού ιδιωτικής κλινικής να συμμεταβιβάζεται αυτοδικαίως η διοικητική άδεια ίδρυσης και λειτουργίας», αναφέρουν οι βουλευτές της ΝΔ και τονίζουν ότι αποτέλεσμα εκείνης της τροπολογίας «ήταν να συνεχίσει να λειτουργεί το Κοινωφελές Ίδρυμα, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να κλείσει και μέχρι να εκδοθεί νέα άδεια να απαξιωθεί». Στόχος ήταν επίσης να συνεχίσει να λειτουργεί το Κοινωφελές Ίδρυμα ώστε να αυξηθεί κατά πολύ το τίμημα και να εξασφαλιστεί ένα υψηλό ποσό προς απόσβεση των υποχρεώσεων που είχε δημιουργήσει.

Τέλος, η ΝΔ επισημαίνει ότι η Τράπεζα Πειραιώς ήταν εκείνη που προέκρινε, ως είχε δικαίωμα, το δημόσιο πλειστηριασμό της επιχείρησης από τον οποίο εξασφαλίστηκε πλειστηρίασμα ύψους 115 εκατ. ευρώ. «Η θετική αυτή επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης επιβεβαιώνεται από τη διαδικασία πώλησης του “Ερρίκος Ντυνάν” από την Τράπεζα Πειραιώς, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο», αναφέρουν οι βουλευτές της ΝΔ και επισημαίνουν ότι στην τελική φάση υπάρχουν μόνο δύο δεσμευτικές προσφορές που δεν ξεπερνούν, σύμφωνα με πληροφορίες, τα 50.000.000 ευρώ.

Αναλυτικά το πόρισμα της Νέας Δημοκρατίας:

Κανένα αδίκημα – Καμία πολιτική ευθύνη

Δεν διαπιστώνεται ούτε παράνομη, ούτε επιζήμια πράξη, ούτε πράξη διαχείρισης δημόσιας περιουσίας, αναφέρει η Δημοκρατική Συμπαράταξη στην πορισματική της έκθεση για το «Ερρίκος Ντυνάν».

Στο πόρισμά της που αριθμεί 45 σελίδες, η ΔΗΣΥ τονίζει ότι «δεν διαπιστώνεται η πλήρωση της αντικειμενικής υπόστασης του αδικήματος της απιστίας περί την υπηρεσία (ΠΚ 256) είτε και οποιουδήποτε άλλου ποινικού αδικήματος από πολιτικά πρόσωπα κατά την ελεγχόμενη περίοδο».

Η ΔΗΣΥ σημειώνει ότι «το Κοινωφελές Ίδρυμα “Ερρίκος Ντυνάν” δεν συνιστά δημόσια περιουσία, αλλά κοινωφελές ίδρυμα ιδιωτικού δικαίου, που απολαύει οικονομικής αυτοτέλειας, κατά το καταστατικό του» και ότι «το ελληνικό Δημόσιο δεν χρηματοδότησε το ΚΙΕΝ. Αντιθέτως, επί υπουργίας Ανδρέα Λοβέρδου το Δημόσιο αρνήθηκε να το εντάξει στο ΕΣΥ, και να αναδεχθεί τα χρέη του. Τέτοια τυχόν ενέργεια θα μπορούσε πράγματι να εγείρει ζητήματα απιστίας. Η αποφυγή της ήταν ασφαλώς ωφέλιμη για το δημόσιο συμφέρον και την προστασία των οικονομικών συμφερόντων του Δημοσίου».

Επισημαίνεται επίσης ότι το Δημόσιο είχε (δια των εκπροσώπων του) μέχρι το 2012 μειοψηφική συμμετοχή στο ΔΣ του ΚΙΕΝ, χωρίς δικαίωμα αρνησικυρίας. Συνεπώς, δεν είχε ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα, ούτε εν τοις πράγμασιν, την διαχείριση της περιουσίας του ΚΙΕΝ.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, στην πορισματική έκθεση της ΔΗΣΥ που δόθηκε απόψε στη δημοσιότητα αναφέρεται εξάλλου ότι:

  • Η επίσπευση του πλειστηριασμού ήταν η κατάληξη διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης για την ικανοποίηση ιδιωτικής απαίτησης, που είχε λόγω δανείου η Τράπεζα (αρχικώς η Μαρφίν, και κατόπιν εκχωρήσεως η Πειραιώς) έναντι του ΚΙΕΝ. Ο σχετικός υπέρογκος δανεισμός αναλήφθηκε με αποκλειστική ευθύνη και απόφαση της Διοίκησης του ΚΙΕΝ το 2006.
  • Κατά το διάστημα έως το 2009, οπότε και έγινε καταγγελία από την Τράπεζα, μεσολάβησε επιζήμια και σπάταλη διαχείριση εκ μέρους της διοίκησης του ΚΙΕΝ, η οποία επέφερε οικονομική ασφυξία (απλήρωτοι εργαζόμενοι σε επίσχεση εργασίας, απλήρωτοι προμηθευτές οι οποίοι εξέδιδαν διαταγές πληρωμές, επιδείνωση των οικονομικών δεικτών κ.ο.κ.).
  • Η σύμπραξη ΓΑΙΑ- ΚΙΕΝ, που αποτέλεσε τον λόγο καταγγελίας της δανειακής σύμβασης, κρίθηκε από το Τμήμα και την Ολομέλεια του ΝΣΚ ομόφωνα (πολλαπλώς) παράνομη. Η αποδοχή της γνωμοδότησης από τον υπουργό αποτελούσε λοιπόν συμμόρφωση με τη νομιμότητα και τις υποδείξεις -με εμβριθή τεκμηρίωση- του επίσημου νομικού συμβούλου της Πολιτείας, και μάλιστα ομοφώνως και εν ολομελεία. Η απόφαση του υπουργού περί αποδοχής της γνωμοδότησης ουδέποτε προσεβλήθη δικαστικώς.
  • Η παραίτηση του ΚΙΕΝ από τη μήνυση κατά του Α. Βγενόπουλου για απόπειρα εκβίασης αφορά ποινική υπόθεση μεταξύ ΚΙΕΝ και Α. Βγενόπουλου και όχι την αστική διαφορά που οδήγησε στην αναγκαστική εκτέλεση. Η παραίτηση ολοκληρώθηκε στις 11-5-2012, δηλ. μία εβδομάδα μετά τις εκλογές της 6-5-2012. Η σχετική απόφαση δεν ελήφθη κατόπιν απαιτήσεως του υπουργού, ο οποίος εξάλλου ούτε τέτοια αρμοδιότητα είχε, ούτε μπορούσε να επιβάλλει την θέλησή του συναφώς, αλλά ελήφθη από το ΔΣ του ΚΙΕΝ ως αποκλειστικώς αρμόδιο όργανο, και αφού το ίδιο το ΔΣ έλαβε γνώση των συναντήσεων και επικοινωνιών που είχε προσωπικά ο πρόεδρος του κ. Αντρέας Μαρτίνης με αρμόδια όργανα της Marfin Popular Bank, και της αποδέσμευσης ποσών άνω των 11 εκατ. ευρώ από τους ενεχυρασμένους λογαριασμούς για την πληρωμή των εργαζόμενων.
  • Τόσο η βασική απαίτηση εκ του δανείου όσο και οι πράξεις της εκτελεστικής διαδικασίας, ήταν δεκτικές δικαστικής προσβολής πλην όμως είτε δεν προσεβλήθησαν ενώπιον των αρμοδίων πολιτικών δικαστηρίων, είτε προσεβλήθησαν ανεπιτυχώς. Ειδικώς δε, για τον πλειστηριασμό του νοσοκομείου, ως συνόλου περιουσίας, ελήφθη από την επισπεύδουσα δανείστρια τράπεζα ειδική άδεια με δικαστική απόφαση. Συνεπώς, ο εκτελεστός τίτλος, η δικαστική απόφαση που παρείχε την άδεια του πλειστηριασμού και οι κατ' ιδίαν πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, επικυρώθηκαν δικαστικώς, και κατέστησαν ισχυρές και απρόσβλητες, ελλείψει λυσιτελούς ασκήσεως ενδίκου μέσου κατ' αυτών.
  • Ο πλειστηριασμός, και δη εκείνος της επιχείρησης ως συνόλου περιουσίας, αντί των κατ' ιδίαν πραγμάτων (εξοπλισμού κλπ), λόγω του δημοσίου χαρακτήρα του επιτρέπει την ελεύθερη συμμετοχή προσώπων και διαμορφώνει κατά τεκμήριο το υψηλότερο δυνατό τίμημα.
  • Αποτελεί ασφαλώς υποχρέωση των πιστωτών, στο πλαίσιο του καθήκοντος επιμελούς διαχείρισης, να αναγγέλλονται στη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης. Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο στην περίπτωση του Δημοσίου. Ως εκ τούτου, χρήζει διερεύνησης προς το σκοπό καταλογισμού τυχόν ευθυνών, η καταγγελία ότι το Δημόσιο δεν αναγγέλθηκε για το σύνολο των απαιτήσεών του έναντι του ΚΙΕΝ, παρά μόνο για μέρος αυτών (ήτοι φέρεται ότι αναγγέλθηκε μόνο για ποσά 185.729 ευρώ , 47.647 ευρώ, και 921.125 ευρώ, έναντι συνολικής απαίτησης 4,5 εκ. ευρώ), με αποτέλεσμα εξ αυτού του λόγου να προκληθεί ζημία του Δημοσίου.
  • Οι υπόλοιπες αποφάσεις που αφορούσαν το ΚΙΕΝ, όπως π.χ. η δυνατότητα αξιοποίησής του ως ενιαίας επιχειρηματικής μονάδας ή η απόσυρση των (ούτως ή άλλως μειοψηφούντων) εκπροσώπων του Δημοσίου από το ΔΣ του ιδρύματος, περιβλήθηκαν τον τύπο του (τυπικού) νόμου και ως εκ τούτου δεν συνιστούν ποινικώς αξιόλογη συμπεριφορά κατά την κρισιολόγηση περί απιστίας.

Αναλυτικά το πόρισμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης: