«Ένα μήνα μετά το πραξικόπημα στη Βολιβία, πραγματοποιούμε την πρώτη μας συνάντηση στο Μπουένος Άυρες, με εθνικούς και περιφερειακούς ηγέτες των κοινωνικών κινημάτων, δημάρχους, ηγέτες του MAS και βουλευτές, για να εκτιμήσουμε την πολιτική κατάσταση και να σχεδιάσουμε την προεκλογική μας εκστρατεία». Με αυτά τα λόγια ανακοίνωσε, στο τουίτερ, την σημαντική συνάντηση ανασυγκρότησης του MAS, που έγινε στην Αργεντινή, και στην οποία μετείχε και ο θεωρούμενος ως διάδοχός του, Ανδρόνικος Ροδρίγες.

Ο νόμιμος πρόεδρος της Βολιβίας μετέβη στην Αργεντινή την προηγούμενη εβδομάδα, αφού ανέλαβε την κυβέρνηση, στις 10 Δεκεμβρίου, η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Αλμπέρτο Φερνάντες. Η Αργεντινή έχει ήδη δώσει άσυλο στον Έβο. Οπως είπε σε συνεντεύξεις του, από το Μπουένος Άυρες, στις οποίες δηλώνει πολιτικός πρόσφυγας, ο Έβο είναι βέβαιος ότι το MAS θα κερδίσει και τις επόμενες εκλογές και έχει επικεντρωθεί στον προεκλογικό αγώνα «απελευθερωμένος από τα βάρη μιας υποψηφιότητας». Τονίζει επίσης ότι είναι σε ανοικτή γραμμή «όχι μόνο με τη Βολιβία αλλά με όλη τη Λατινική Αμερική», γιατί «οι συμβουλές και προτάσεις είναι πολύτιμες, αφού ήδη ο προεκλογικός μας αγώνας έχει ξεκινήσει».

«Δεν είμαι τώρα Πρόεδρος, τουλάχιστον νομικά, και δεν είμαι ούτε υποψήφιος. Υπάρχουν νέοι ηγέτες που αναδεικνύονται, άνδρες και γυναίκες. Πριν είμασταν όλοι χωρικοί, αλλά τώρα έχουμε κόσμο από όλους τους κοινωνικούς τομείς». Η δήλωσή του αυτή αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο υποστήριξης οποιουδήποτε υποψηφίου, αν και οι πιθανότητες της γυναίκας εκ αυτών, της πρώην προέδρου της Βουλής, Αντριάνα Σαλβατιέρα, έχουν κάπως μειωθεί μετά κάποιες δημόσιες αντιπαραθέσεις που έκαναν κακό στην εικόνα της. Ο δρόμος μένει ανοικτός για δύο άλλους υποψήφιους, που κατονόμασε ο Έβο, τον κοκαλέρο Ανδρόνικο Ροδρίγες και τον πρώην υπουργό Οικονομικών του Μοράλες, Λουίς Άρκε Κατακόρα.

Εκείνο που τονίζει ο Μοράλες, σε κάθε ευκαιρία, πάντως, είναι ότι ο επόμενος πρόεδρος «πρέπει να είναι Ινδιάνος αλλά και γνώστης της οικονομίας» – δίνοντας ένα βήμα παραπάνω στον πρώην υπουργό Οικονομικών, έναντι του εκλεκτού της βάσης Ανδρονίκου.

Ο νόμιμος πρόεδρος της Βολιβίας έχει, άλλωστε, ήδη κατηγορήσει τους πραξικοπηματίες ότι οδηγούν τη Βολιβία στην χρεωκοπία και έχουν παραλύσει την παραγωγή και ακυρώσει όλες τις δημόσιες επενδύσεις. Πέραν του ποιός θα εκμεταλλευτεί το λίθιο της Βολιβίας, αδιαφόρησαν για όλα τα οικονομικά της χώρας, λέει. «Οι ΗΠΑ είχαν μείνει εκτός της βιομηχανικής εκμετάλλευσης του λιθίου [λόγω της συνεργασίας Μοράλες με Γερμανία και Κίνα, σε αυτό τον τομέα], και άρα έπρεπε να το φέρουν στα μέτρα τους. Οταν οι ΗΠΑ σε δαγκώσουν, δεν ανοίγουν ξανά τα σαγόνια τους».

Τα αποθέματα της Βολιβίας σε λίθιο είναι τα μεγαλύτερα στον κόσμο, και αγγίζουν τα 21 εκατομμύρια τόνους.

Το πλήρες κείμενο του μανιφέστου έχει ως εξής:

Το πραξικόπημα στη Βολιβία είναι μια συνομωσία της πολιτικής δεξιάς, κοινωνικών ομάδων, ορισμένων μελών της αστυνομίας και του στρατού, που είχε σχεδιαστεί πριν καν τις εκλογές της 20ης Οκτωβρίου του 2019, όταν ο πρόεδρός μας, Έβο Μοράλες, κέρδισε τον πρώτο γύρο. Η συμμετοχή του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (OAS), στο πραξικόπημα είναι, επίσης, μέρος της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής να επιβάλει κυβερνήσεις που υπηρετούν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Σηματοδοτεί επιστροφή στην ιδιωτικοποίηση της κληρονομιάς του λαού της Βολιβίας και επίθεση στη διοίκηση κρατικών επιχειρήσεων και ιδρυμάτων, πληγώνοντας θανάσιμα τη δημοκρατία με την τοποθέτηση μιας ντεφάκτο κυβέρνησης που σφαγιάζει το λαό, λογοκρίνει την πληροφορία, επιτίθεται στην Ελευθερία του Λόγου, διώκει δικαστικά τους υπερασπιστές της προόδου και καταπιέζει κάθε κινητοποίηση κατά των δικτατορικών της πρακτικών.

Η επανέναρξη σχέσεων με την κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι ξεκάθαρη επίθεση στην εθνική ανεξαρτησία και δημιουργεί τις συνθήκες για έναν νέο παρεμβατισμό, με την επιστροφή της DEA, των ξένων στρατιωτικών βάσεων, της ανάμειξης στα εσωτερικά ζητήματα και, μαζί, ένα εμπόδιο στην ενότητα της Λατινικης Αμερικής, της Καραϊβικής και της Μεγάλης Πατρίδας [Patria Grande].

H Βολιβία έκανε ένα ποιοτικό άλμα και προώθησε ιστορικές μεταμορφώσεις με την Δημοκρατική και Πολιτιστική Επανάσταση, [σε εξέλιξη] πάνω από 13 χρόνια τώρα. Όμως σήμερα την καταστρέφουν, επηρεάζοντας έτσι τα υψηλότερα συμφέροντα της Πατρίδας μας. Οι αποφάσεις τη ντε φάκτο κυβέρνησης επηρεάζουν την λαϊκή οικονομία, την οικονομική σταθερότητα και την επαναδιανομή του πλούτου. Οι κοινωνικές μας κατακτήσεις είναι σε θανάσιμο κίνδυνο. Επιδιώκουν να τις ανατρέψουν προς όφελος της ολιγαρχίας και μιας προνομιούχου ομάδας που κατέλαβε την κυβέρνηση άξαφνα, εγκαταλείποντας τις πολιτικές αστικής και περιφερειακής ανάπτυξης, της παραγωγής γνώσης και της ενδυνάμωσης της πολύμορφης Βολιβιανής ταυτότητας.

Το Πολυεθνικό Κράτος αγωνίζεται να επιβιώσει ενάντια στην διάλυση από το καπιταλιστικό, αποικιακό, πατριαρχικό και ρωμαιοκαθολικό Κράτος που αντιπροσωπεύει την Βολιβιανή δεξιά. Ο μεταμορφωτικός παράγοντας της δημοκρατικής και πολιτιστικής Επανάστασης παραμένει ο Λαός της Βολιβίας, που περιλαμβάνει όλους τους άνδρες και τις γυναίκες, τους ιθαγενείς ντόπιους αγροτικούς πληθυσμούς και έθνη, τις διαπολιτιστικές κοινότητες της επαρχίας και των πόλεων, τη νεολαία, τους εργάτες και τους ΑφροΒολιβιανούς.

Η Δημοκρατία που υπερασπιζόμαστε είναι διαπολιτιστική και στηρίζεται στην Ισότητα, πάει πέρα από το είδος της συμφωνημένης, ελιτίστικης και γεμάτης αποκλεισμούς δημοκρατίας. Δεν θα αποκηρύξουμε ποτέ [τη θέση] ότι οι πρωτογενείς πλουτοπαραγωγικές πηγές ανήκουν αποκλειστικά στον Λαό της Βολιβίας, τις εγγυάται η εθνικοποίηση. Και δεν θα αποκηρύξουμε ποτέ την αναδιανομή [του πλούτου] και την οικονομική σταθερότητα που οδηγεί το επιτυχημένο μοντέλο της κοινοτικής κοινωνικής πολιτικής. Δεν θα συμβιβαστούμε ποτέ και θα επιμείνουμε σε μια χώρα ειρήνης, με κοινωνική δικαιοσύνη, εθνική κυριαρχία, με συγκεκριμένη ταυτότητα, που είναι η ατμομηχανή της ενοποίησης της Λατινικής Αμερικής.

Eπαναβεβαιώνουμε ακλόνητοι ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός!

Με αυτά τα δεδομένα, οι κοινωνικές οργανώσεις της Βολιβίας συγκεντρωθήκαμε στο Μπούενος Άυρες, μαζί με τον αδελφό μας Πρόεδρο Έβο Μοράλες Αϋμα, και εγκρίναμε αυτό το Μανιφέστο, ορίζοντας τις πιο επείγουσες δράσεις ώστε να αντισταθούμε στο πραξικόπημα με μόνιμη κινητοποίηση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και της Εξουσίας στο Λαό.

Εθνική και Διεθνή Καταγγελία των σφαγών, της καταπίεσης και των κοινωνικών και πολιτικών διώξεων.

Οι δολοφονίες και φυλακίσεις είναι ευθύνη της ντε φάκτο κυβέρνησης. Για αυτό το λόγο, καλούμε όλους τους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να ιδρύσουν μηχανισμούς για την έρευνα και αποκάλυψη της αλήθειας.

Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε εθνικό και διεθνές επίπεδο με δράσεις αναγνώρισης γενοκτονίας, λόγω των σφαγών, της καταστολής και των κοινωνικών και πολιτικών διώξεων που λαμβάνουν χώρα στη Βολιβία.

Εκφράζουμε όλη μας την αλληλεγγύη στις οικογένειες των νεκρών αδελφών μας που έπεσαν υπερασπίζοντας τη δημοκρατία, και θα στηρίξουμε όσους κινητοποιήθηκαν ώστε οι οικογένειες των θυμάτων των σφαγών να λάβουν ισόβιες απολαβές και να αποζημιωθούν για τις ζημιές σε πρόσωπα και οικογένειες όσοι πέσαν θύματα της καταστολής. Η άμεση έγκριση του νόμου για παροχή συνταγματικών διαβεβαιώσεων είναι απαραίτητη και απαιτούμε την απελευθερωση όλων των συλληφθέντων από την κυβέρνηση των πραξικοπηματιών.

Ελεύθερες εκλογές, χωρίς καταστολή, με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων.

Οι ελεύθερες εκλογές, χωρίς καταστολή, θα αναδείξουν ποιός νομίμως έχει την Συνταγματική Προεδρία του Πολυεθνικού Κράτους της Βολιβίας. Οι κοινωνικές οργανώσεις και οι λαοί θα αποφασίσουν την στρατηγική τους σε οργανικές συνελεύσεις, με ευρεία σύγκλιση όλων των τομέων και των κολλεκρίβων που παλεύουν για δημοκρατία και υπερασπίζονται τη διαδικασία της αλλαγής. Οι εκλογές είναι απαραίτητες, αλλά όχι αρκετές, γιατί η αντίσταση κατά της ντε φάκτο κυβέρνησης και η αποκατάσταση της δημοκρατίας προς υπεράσπιση του Συντάγματος, της συμμετοχής, της διαπολιτισμικής δημοκρατίας στηριγμένης στην ισότητα, του κοινοτικού κοινωνικού οικονομικού μοντέλου, των εθνικοποιήσεων των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των αυτονομιών και όλων των αξιών που γεννήθηκαν από το χτίσιμο του Πολυεθνικού Κράτους.

Ελεύθερες εκλογές με απειλές, διώξεις, βία κατά του λαού και εμπόια στην συμμετοχή στη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στην ιστορία της Βολιβίας, το MAS-IPSP, δε γίνονται. Η διεξαγωγή εκλογών πρέπει να εγγυάται την ψήφο κάθε πολίτη σε όλη την χώρα αλλά και στο εξωτερικό – ο λαός της Βολιβίας έχει κερδίσει αυτό το δικαίωμα.

Πόλεμος ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία της κληρονομιάς του Βολιβιανού Λαού, διατήρηση των κοινωνικών κεκτημένων και υπεράσπιση των πατριωτικών συμβόλων. 

Θα υπερασπιστούμε το κοινωνικό κοινοτικό οικονομικό μοντέλο, την λειτουργία των στρατηγικών κρατικών επιχειρήσεων, την πολιτική οικονομικής σταθερότητας, την ανταλλακτική ισοτιμία, τα προγράμματα και τα σχέδια υπό εξέλιξη, που εγγυούμεθα, το Ενιαίο Σύστημα υγείας, τα πολιτιστικά προγράμματα, την εργασιακή σταθερότητα, την χρηματοδότηση προγραμμάτων κατά της γενετήσιας βίας και την υπέρασπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, τα προγράμματα αστικής και περιφερειακής ανάπτυξης, την πρόσβαση σε ποιοτικές βασικές υπηρεσίες και όλη την κοινωνική πρόοδο της Δημοκρατικής και Πολιτιστικής Επανάστασης.

Ο αγώνας μας είναι, επίσης, ενάντια στο λόγο του μίσους, το ρατσισμό, το μισογυνισμό, την αποικιοκρατία και τον επεμβατισμό, που παραβιάζουν τα πιο θεμελιώδη δικαιώματα των ιθαγενών εθνών και λαών, τα δικαιώματα των γυναικών, των κοριτσιών και των αγοριών, των ηλικιωμένων και των ανθρώπων με ποικίλλες ταυτότητες, σε υπέρασπιση του Πολυεθνικού και Κοσμικού Κράτους.

Η Βιφάλα είναι το σύμβολο της ταυτότητάς μας και της πολυμορφίας μας, και θα κινητοποιηθούμε με ολονυχτίες, πολιτιστικές δράσεις και άλλα μέσα ώστε να εμποδίσουμε την υποκριτική χρήση των πατριωτικών μας συμβόλων, της πατροπαράδοτης εθνικής ιθαγενούς αγροτικής μας παράδοσης [εννοεί τους κοκαλέρος], και γι αυτό απαιτούμε την αποκατάσταση της Βιφάλα.

Μόνο η λαϊκή ενότητα θα νικήσει τη δικτατορία.

Οφείλουμε να εγγυηθούμε την ενότητα όλων των κοινωνικών οργανώσεων και του Βολιβιανού λαού, προς υπεράσπιση της Δημοκρατικής και Πολιτιστικής Επαάστασης, οπότε:

1. Εγκρίνουμε τις βασικές αρχές που καθιέρωσε ο Δεκάλογος της μεγάλης συνέλευσης Κοτσαμπάμπα, που έγινε στις 7 Δεκεμβρίου.

2. Απαιτούμε την αμφισβήτηση των αρχών που εμπλέκονται σε σφαγές, διώξεις και ενέργειες ενάντιες στα ανθρώπινα δικαιώματα και το πολιτικό Σύνταγμα του Κράτους

3. Μόνιμη ειρηνική κινητοποίηση προς υπέρασπιση της Δημοκρατίας, του κοινοτικού κοινωνικού οικονομικού μοντέλου και των κοινωνικών μας κεκτημένων

4. Άσκηση της επαναστατικής αρχής της κριτικής και αυτοκριτικής

5. Βελτίωση των οργανωτικών δομών σε όλους τους κοινωνικούς τομείς και σε όλα τα επίπεδα.

6. Οργανική συζήτηση με τις βάσεις ώστε ο υποψήφιος που θα επιλεγεί να αντιπροσωπεύει την ενότητα του λαού μας.

7. Το πολιτικό μας κίνημα οφείλει να είναι ευρύ και περιεκτικό, ώστε να ενισχύει τον χαρακτήρα του Πολιτικού Οργάνου για την Εθνική Κυριαρχία των Λαών

8. Ελεύθερες εκλογές με συνταγματικές εγγυήσεις για όλους τους πολίτες. Εκλογές χωρίς αποκλεισμούς και προγραφές/

9. Συνειδητή και σταθερή ψήφος που εκφράζει την ενότητα του Βολιβιανού Λαού.

10. Κάλεσμα στον ΟΗΕ, την ΕΕ, τη Διαμερικανική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τη Μερκοσούρ και όλες τις δημοκρατικές χώρες ρου κόσμου να βοηθήσουν και παρακολουθήσουν το δρόμο προς τις επόμενες εκλογές.

Αντισταθείτε, επιμείνετε και επιμένετε, αλλά ποτέ μην εγκαταλείψετε τη Δημοκρατική και Πολιτιστική Επανάσταση μας!