Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Εφημερίδα των Συντακτών», ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, δήλωσε πως η εμπειρία που αποκόμισε ο ΣΥΡΙΖΑ από την διακυβέρνηση της περιόδου 2014 – 2019, ήταν αντικείμενο μελέτης. Έκανε λόγο για την «Αριστερά του 21ου αιώνα», ενώ τόνισε πως οι ειδικές συνθήκες στην «πρώτη φορά Αριστερά» και το «κοινωνικό συμβόλαιο» πριν έρθουν στην εξουσία, αντικρούστηκαν με αποτέλεσμα να χρειάζεται ένα νέο σχήμα της «Αριστεράς».
«Η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί αντικείμενο μελέτης και σημείο αναφοράς. Σε ό,τι αφορά τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ θυμίζω ότι ήδη κάναμε τον απολογισμό της κυβερνητικής πορείας του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πλέον αποτελεί ένα κοινό και συλλογικό κεκτημένο. Μάλιστα είμαστε το μόνο κόμμα που καταθέσαμε απολογισμό της κυβερνητικής του θητείας. Επίσης εκκρεμεί, αλλά έχει ήδη δρομολογηθεί, ένας ειδικότερος απολογισμός που θα αφορά τη δράση του ίδιου του κόμματος.
Αυτό θα επιτρέψει να διαμορφωθεί κι εδώ μια συλλογική και κοινά αποδεκτή άποψη όχι μόνο για τα όποια ελλείμματα και για τους τρόπους αντιμετώπισής τους, αλλά και για το νέο μοντέλο κόμματος που πρέπει να συνδιαμορφώσουμε μαζί με τις νέες δυνάμεις που ενισχύουν και εμπλουτίζουν καθημερινά τον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι σε τελευταία ανάλυση αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο: η σύγχρονη μορφή πολιτικής οργάνωσης της Αριστεράς, το πολιτικό υποκείμενο του κοινωνικού μετασχηματισμού, το νέο μοντέλο κόμματος για την Αριστερά του 21ου αιώνα, θετικά προσδιορισμένο».
Ερωτηθείς για τις ήττες του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, αλλά και τις εθνικές εκλογές του 2019, ο Γ. Δραγασάκης έκανε λόγο για «εξειδίκευση» της στρατηγικής της Αριστεράς, βάζοντας στο «κάδρο» και πλαίσιο νεοφιλελεύθερης πολιτικής που κυριαρχεί, ενώ υπογράμμισε πως δεν θα πρέπει να παραβλεθεί ότι πλέον υπάρχει μια πολιτική αφετηρία που δεν υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια.
«Μια μακρόχρονη στρατηγική αλλαγής των συσχετισμών υπέρ του κόσμου της εργασίας και κατάκτησης θέσεων έχει νίκες και ήττες. Οι συγκεκριμένες ήττες δεν ήταν αναπόφευκτες ασφαλώς, γι’ αυτό γίνεται συζήτηση, αναζητώντας μαθήματα για το μέλλον. Είναι λογικό μια εκλογική ήττα να επιβάλλει έναν αναστοχασμό. Αλλά πρέπει να προφυλαχτούμε από εύκολες ερμηνείες ή από τον κίνδυνο να γίνουμε εκ των υστέρων προφήτες ή να μηδενίσουμε όλα όσα επιτεύχθηκαν την περίοδο 2015-2019, τα οποία δεν ήταν λίγα. Η αριστερή πολιτική σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας εκκινεί σίγουρα από μία μειονεκτική θέση, διότι το σύστημα -όπως είδαμε και στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ- δουλεύει για την αποτυχία της. Αν βάλουμε στην εικόνα και την εμπειρία του Κόρμπιν αλλά και του Σάντερς, βλέπουμε ότι το πρόβλημα είναι διπλό.
Το πρώτο είναι πώς να κερδίσεις την πλειοψηφία, αλλά το δεύτερο εξίσου σημαντικό είναι αφού την κερδίσεις να μπορέσεις να ασκήσεις πολιτική προς όφελός της. Ωστόσο αυτές οι εμπειρίες αποτελούν μια πολιτική παρακαταθήκη, ένα ισχυρό σημείο εκκίνησης που πριν δεν το είχαμε. Με αφετηρία λοιπόν αυτές τις εμπειρίες διαμορφώνουμε, βαθαίνουμε και εξειδικεύουμε τη στρατηγική της Αριστεράς».