Ο αμερικανός καταδικασμένος σε θάνατο Μουμία Αμπού-Τζαμάλ, έγραψε λίγο μετά το θάνατο του Τζουλιάνι: «Με αυτή τη βάρβαρη σφαγή, το μήνυμα που μας στέλνουν είναι ότι η αντι-παγκοσμιοποίηση αποτελεί ποινικό αδίκημα. Το προτεταμένο όπλο εμπρός στο πρόσωπο ενός Ιταλού αναρχικού που έχει καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, απεικονίζει την κλιμάκωση των επιχειρήσεων των ενόπλων δυνάμεων του κεφαλαίου».
Το αμερικανικό περιοδικό «Time», είχε σχολιάσει ειρωνικά τη δολοφονία του Κάρλο Τζουλιάνι τον Ιούλιο του 2001: «Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις ».
Δικαιοσύνη 40.000 ευρώ
Ο αστυνομικός που σήκωσε το όπλο και πυροβόλησε θανάσιμα στο κεφάλι τον 23χρονο τέθηκε υπό κράτηση, αλλά αθωώθηκε στη δίκη, καθώς ο δικαστής απεφάνθη πως η σφαίρα χτύπησε τον Κάρλο μετά από εξοστρακισμό.
Αθώος και ο οδηγός, ο οποίος, ενώ ο Τζουλιάνι ήταν πεσμένος στην άσφαλτο, έκανε όπισθεν, περνώντας πάνω από το σώμα του και ξανακινήθηκε προς τα εμπρός, περνώντας για δεύτερη φορά από πάνω του. Αυτή ήταν η απόφαση των δικαστών, παρόλο που ο ιατροδικαστής επιβεβαίωσε ότι η καρδιά του νεαρού χτυπούσε ακόμα.
Σαράντα χιλιάδες ευρώ ήταν η μοναδική Δικαιοσύνη που έδωσαν στην οικογένεια του Τζουλιάνι. Ο δολοφόνος ζει ελεύθερος, ενώ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι βρισκόταν σε αυτοάμυνα τη στιγμή που πυροβόλησε, συνεπώς δεν έκανε κατάχρηση εξουσίας χρησιμοποιώντας υπερβολική βία.
Ασυμβίβαστος αγώνας
Ο θάνατος του 23χρονου ακτιβιστή, στη διάρκεια της τεράστιας διαδήλωσης κατά της παγκοσμιοποίησης, στις 20 Ιουλίου του 2001 στη Γένοβα της Ιταλίας, αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς νέους και καλλιτέχνες.
Συνθήματα στους τοίχους υπενθυμίζουν ότι «ο Κάρλο ζει», ενώ τραγούδια στη μνήμη του από νεανικά πανκ-ροκ και χιπ χοπ συγκροτήματα αποτυπώνουν τον αγώνα ενός ασυμβίβαστου νέου.