«Ο στόχος της Μεγάλης Βρετανίας, και τώρα των ΗΠΑ, είναι να αποτρέψουν τη φυσική συμμαχία μεταξύ χωρών που βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους και τείνουν να καθιερώνουν εμπορικές σχέσεις και την αγορά και την πώληση των προϊόντων τους. Για αυτό είναι σημαντική η καταδίκη του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού που χτυπά τη Ρωσία πατώντας στις πλάτες των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Συνέντευξη της Ángeles Maestro στον διευθυντή του Resumen Latinoamericano, Carlos Aznarez.
Η Ángeles Maestro είναι ηγετική φυσιογνωμία στον Ισπανικό διεθνιστικό και αλληλέγυο ακτιβισμό. Πρώην βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος, σήμερα είναι όχι μόνο έντονα επικριτική όσον αφορά τις θέσεις αυτού του κόμματος αλλά αποκηρύττει και τα μόνιμα ιδεολογικά του καταφύγια. Έχει αποδοκιμάσει με πάθος το συμβιβασμό PSOE-Podemos, και τώρα που ο πόλεμος του ΝΑΤΟ βάζει σε κίνδυνο ολόκληρο τον κόσμο, δεν έχει αμφιβολίες σε ποιά μερά πρέπει να είναι, αποκηρύσσοντας τον ιμπεριαλισμό και τους παρεμβατικούς ελιγμούς της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Μιλήσαμε μαζί της για τον τρόπο που βλέπει αυτή τη σύγκρουση από μια χώρα όπως η Ισπανία, η οποία, όπως και η υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, βρίσκεται ακόμη μια φορά γονυπετής μπροστά στις υπεροπτικές ΗΠΑ.
Ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ υποτάσσει αδιάκοπα την Ευρωπαϊκή Ένωση από τη δημιουργία του ΝΑΤΟ το 1949, έξι χρόνια πριν την ύπαρξη του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Πράγματι, ο ρητός σκοπός της ύπαρξης του ΝΑΤΟ ήταν να αντιμετωπίσει τη Σοβιετική Ένωση αλλά και να υποτάξει την Ευρωπαϊκή Ένωση και να αποτρέψει την ύπαρξη κάθε είδους συμμαχίας, με τη Ρωσία και τις τότε χώρες-δορυφόρους της, χωρίς να ενδιαφέρεται για την ιδεολογία της ΕΣΣΔ. Η ίδια η ύπαρξη αυτής της συμμαχίας ακύρωνε τη στρατιωτική κυριαρχία κάθε ενός από τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Ισπανικό Κράτος είχε ψηφίσει κατά της ένταξής του στο ΝΑΤΟ, αλλά μετά ο Felipe Gonzalez και το κόμμα του «έσβησαν με τον αγκώνα τους αυτά που είχαν γράψει με το χέρι τους…»
Το Ισπανικό Κράτος, από το 1982, έχει υπάρξει μέρος του στρατιωτικού σκέλους της Συμμαχίας, έπειτα από ένα δημοψήφισμα του οποίου οι όροι μείναν πλήρως ανεκπλήρωτοι. Θυμάμαι ότι η Ισπανία δεν είναι μόνο μέρος της στρατιωτικής δομής αλλά και ένα ηγετικό στέλεχος του ίδιου του PSOE, ο Javier Solana, ήταν γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια του καταστροφικού πολέμου στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.
Οι άλλοι όροι του δημοψηφίσματος, όπως η μη-εγκατάσταση πυρηνικών όπλων, επίσης απορρίφθηκαν μέσω διμερών συμφωνιών με τις Ηνωμένες Πολιτείες, κι έτσι η Ισπανία απαρνήθηκε το δικαίωμά της να ρωτάει αν τα πλοία, τα αεροπλάνα που διασχίζουν τους ουρανούς της ή οι Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις οι ίδιες διαθέτουν πυρηνικά όπλα ή όχι. Από την άλλη, όπως είναι εμφανές, η στρατιωτική παρουσία στις βάσεις των ΗΠΑ σε Ισπανική γη μόνον αυξάνεται.
Η σημερινή κυβέρνηση, που υποστηρίζει ότι είναι η πιο προοδευτική στην ιστορία, παίζει έναν από τους πιο αναξιοπρεπείς ρόλους, ανταγωνίζεται ευθέως την κυβέρνηση του [José María] Aznar και το τρίο των Αζορών [τον Τζωρτζ Μπους, τον Τόνι Μπλαιρ και τον πρώην Ισπανό πρόεδρο], με την εισβολή στη Γιουγκοσλαβία. Το Ισπανικό Κράτος σήμερα υποστηρίζει πολύ περισσότερο την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας, σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όχι μόνο αυτό, αλλά η κυβέρνηση του PSOE μαζί με τους Podemos ετοιμάζεται για τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, που θα γίνει στη Μαδρίτη στο τέλος του Ιουνίου φέτος, και έχουν υπάρξει ανακοινώσεις από τους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένων αυτών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας και του Γενικού του Γραμματέα, Enrique De Santiago, που διαβεβαιώνουν ότι η Ισπανία θα εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της στο ΝΑΤΟ και πως συνεργάζονται σε κάθε μία από τις αποφάσεις της κυβέρνησης.
Παρότι το τελευταίο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος ενέκρινε την έξοδο από το ΝΑΤΟ και τη διάλυση των βάσεων, σε μια πολύ ξεκάθαρη επίδειξη του λόγου ύπαρξης των συνεδρίων ενός Κομμουνιστικού Κόμματος, σήμερα οι ηγέτες του ποδοπατούν όλες τις αποφάσεις των συνεδρίων και φυσικά [αγνοούν] το συμφέρον του λαού της Ισπανίας. Κι εδώ να ληφθεί υπόψη ότι, όπως έχει συμβεί σε όλους τους προηγούμενους πολέμους, οι βάσεις των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ θεωρούνται ξένη επικράτεια και μπορούν να αποτελέσουν στρατιωτικό στόχο αυτών που δέχονται επίθεση από το ΝΑΤΟ.
Με αυτή την φρικτή αίσθηση πρέπει να ζήσουμε κομμουνιστές και αριστεροί, γνωρίζοντας ότι έχουμε κυβερνήσεις τόσο ανάξιες όσο αυτή του PSOE ή του Λαϊκού Κόμματος.
Είναι λογικό οι δυνάμεις βάσης της αριστεράς, που δεν έχουν ξεπουληθεί στο ΝΑΤΟ, να αντιδράσουν ενάντια στις παθητικές προσεγγίσεις αυτών των ηγετών.
Επιτροπές και πλατφόρμες οργανώνονται σε πολλές πόλεις της Ισπανίας, και επίσης στη Μαδρίτη, κατά της σύσκεψης κορυφής του ΝΑΤΟ, οι οποίες ζητούν την άμεση έξοδο της Ισπανίας από τη Συμμαχία και τη διάλυση των βάσεων, τη μη συμμετοχή του Ισπανικού στρατού σε οποιαδήποτε επιχείρηση σε άλλη χώρα, και καταδικάζουν την κυβέρνηση που προετοιμάζει αυτή τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην οποία αναμένεται και η ενσωμάτωση της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Αυτό [που συμβαίνει σήμερα] θυμίζει την εντολή του Μπους για την επίθεση και εισβολή στο Ιράκ και την πατριωτική υστερία που ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες και απλώθηκε σε όλο τον κόσμο, όταν ο Σαντάμ Χουσεΐν στοχοποιήθηκε, ήταν ο «εχθρός» που έπρεπε να ηττηθεί, και το ΝΑΤΟ ήταν «ο καλός της ταινίας» για τη Δύση.
Αυτή η υστερία τώρα επαναλαμβάνεται και η Ολυμπιακή Επιτροπή αποφασίζει ότι κανένας Ρώσος αθλητής δε μπορεί να συμμετέχει, ή η ΦΙΦΑ αποκλείει τη Ρώσικη ποδοσφαιρική ομάδα από το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ, ή η λογοκρισία της παγκόσμιας δικτατορίας απαγορεύει το Russia Today και το Sputnik. Υπάρχει ένα ανεπανάληπτο «κύμα» Μακαρθισμού, που συντηρείται από τα μέσα ενημέρωσης. Αλλά στην ανάλυσή σας έχετε αναδείξει ένα πολύ ενδιαφέρον γεγονός που είναι ο λυπηρός ρόλος που παίζει ένα κομμάτι της αριστεράς, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων κομμουνιστικών κομμάτων, οι Τροτσκιστές και επίσης οι αυτάρεσκοι διανοητές του «προοδευτισμού» που όταν έρχεται η στιγμή να διαλέξουν πλευρά πάντα βάζουν τους εαυτούς τους στη μέση ή στην αντίθετη πλευρά.
Πως νομίζετε ότι θα εξελιχθεί αυτό καθώς το ΝΑΤΟ συνεχίζει να επεκτείνεται; Είναι ξεκάθαρο ότι το ΝΑΤΟ θέλει και χρειάζεται να αποσταθεροποιήσει τη Ρωσία και μετά να στραφεί εναντίον της Κίνας. Πως νομίζετε ότι θα αντιδράσει ο κόσμος, ο οποίος είναι πλέον επί το πλείστον ναρκωμένος, σε αυτά τα γεγονότα;
Το παρόν είναι περίπλοκο, όσα είπατε είναι ακριβώς έτσι: κομμουνιστικά κόμματα, ΜΚΟ, και άλλοι οργανισμοί της αριστεράς παίρνουν όπως πάντα το μέρος του ιμπεριαλισμού, κάνουν αυτό που εδώ ονομάζουμε «ninis», που σημαίνει, όπως γίνεται σε κάθε [ΝΑΤΟική] επίθεση σε κάποια χώρα, τη δαιμονοποίηση του αντίστοιχου ηγέτη.
Κάποτε λεγόταν «ούτε Μπους ούτε Σαντάμ», «ούτε ΝΑΤΟ, ούτε Μιλόσεβιτς», «ούτε ΝΑΤΟ ούτε Καντάφι», γινόταν λόγος για τη δαιμονοποίηση του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία κτλ. Στην πραγματικότητα, είναι μια προσπάθεια εξίσωσης του επιτιθέμενου με τον αμυνόμενο. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε τα ψεύδη των μέσων ενημέρωσης: όταν δικαιολογήθηκε η εισβολή στο Ιράκ, ήταν επειδή είχαν ανύπαρκτα όπλα μαζικής καταστροφής και η εικόνα ενός κορμοράνου γεμάτου πετρέλαιο που πέθαινε σε μια παραλία χρησιμοποιήθηκε για να αποδείξει ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν τρομοκράτης.. και χιλιάδες εικόνες που δεν υπήρξαν ποτέ. Θυμιθείτε την περίπτωση της έφηβης κοπέλας, η οποία αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν η κόρη του πρέσβη του Κουβέιτ στις Ηνωμένες Πολιτείες, που έκλαιγε επειδή νεογέννητα είχαν αρπαχθεί από θερμοκοιτίδες… ήταν ξεκάθαρα μια κατασκευασμένη ιστορία. Ή οι βομβαρδισμοί που αποδόθηκαν στον Καντάφι ο οποίος υποτίθεται ότι βομβάρδιζε τον ίδιο του το λαό. Οπότε όλα αυτά τα ψέματα των μέσων ενημέρωσης κατασκευάζονται και ενθαρρύνουν τη στάση κάποιων αριστερών οργανισμών που βιάζονται να καταδικάσουν τον πόλεμο και κατηγορούν τη Ρωσία για την εισβολή στην Ουκρανία, σε μια προσπάθεια να εξωραΐσουν την ιμπεριαλιστική επίθεση που αντιπροσωπεύει η Ουκρανία σε σχέση με τη Ρωσία και άλλες χώρες στην περιοχή.
Ήθελα επίσης να επισημάνω, αφού με ρωτήσατε για την αντίδραση του κόσμου, ότι πολλές φορές θυμάμαι το απόφθεγμα που λέει πως η κυρίαρχη ιδεολογία είναι η ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης, και ότι τα μέσα ενημέρωσης των διεθνών ολιγαρχιών συνεργάζονται για να σχηματίσουν την υποτιθέμενη κοινή γνώμη.
Η πραγματικότητα είναι ότι η δουλοπρεπής στάση υπέρ των Γιάνκηδων, όπως αυτή στην Ευρώπη, έχει συνέπειες που σύντομα θα γίνουν αισθητές στους λαούς κάθε χώρας.
Στην Ευρώπη, τις συνέπειες από την επιβολή κυρώσεων από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση στη Ρωσία, θα κληθούν να πληρώσουν οι λαοί της ΕΕ. Συγκεκριμένα, εξαιτίας της απαγόρευσης των εξαγωγών στη Ρωσία (πολλές μικρές επιχειρήσεις αντιδρούν, γιατί βλέπουν να καταστρέφονται αδυνατώντας να εξάγουν διάφορα αγροτικά προϊόντα στη Ρωσία), και πόσω μάλλον στην κατάσταση κτηνώδους κρίσης όπως αυτή που ζούμε, εξαιτίας της ακύρωσης της αγοράς αερίου από τη Ρωσία.
Αυτό είναι το σημαντικότερο ζήτημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, επειδή ο αγωγός αερίου που υποτίθεται ότι θα έφερνε Ρωσικό αέριο κατευθείαν στη Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν 30% με 40% φθηνότερος από το αέριο που προμηθεύονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο προϊόν υδραυλικής ρωγμάτωσης (fracking). Επίσης το ρωσικό είναι πολύ καλύτερης ποιότητας επειδή το αμερικανικό αέριο είναι γεμάτο ακαθαρσίες.
Αυτή τη στιγμή ήδη μικρομεσαίες οικογένειες, όχι μόνο οι φτωχότερες, δε μπορούν πλέον να ζεσταθούν ή να χρησιμοποιήσουν ηλεκτρικό ρεύμα αφού πέσει ο ήλιος, και όταν έλθουν και οι υπόλοιπες οικονομικές επιπτώσεις, θα δούμε ότι οι κυρώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Ρωσίας θα πληρώνονται από τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αρχικά επισήμανα πως ο βασικός σκοπός της ίδιας της ύπαρξης του ΝΑΤΟ, πέρα από την αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν να καθυποτάξουν την Ευρωπαϊκή Ένωση στα συμφέροντα των ΗΠΑ. Είναι, λοιπόν, η Ευρώπη αυτή που πληρώνει άμεσα το τίμημα, επειδή η γεωγραφική σχέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Ρωσία είναι πολύ στενότερη απ’ ότι αυτή των ΗΠΑ ή της Μεγάλης Βρετανίας, των δύο κυρίως υποκινητών της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ.
Φυσικά, ο στόχος της Μεγάλης Βρετανίας, και τώρα των ΗΠΑ, είναι να αποτρέψουν τη φυσική συμμαχία μεταξύ χωρών που βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους και τείνουν να καθιερώνουν εμπορικές σχέσεις και την αγορά και την πώληση των προϊόντων τους. Για αυτό είναι σημαντική η καταδίκη του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού που χτυπά τη Ρωσία πατώντας στις πλάτες των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για παράδειγμα, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κρίσης, επέβαλε κυρώσεις στη Ρωσία, οι αγρότες ορισμένων χωρών κατέστρεψαν σωρούς από ροδάκινα ή άλλα προϊόντα που δε μπορούσαν να εξάγουν στη Ρωσία, έκαψαν σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης… και δεν ήταν αριστεροί ή κομμουνιστές αλλά αγρότες που καταλάβαιναν ότι κατέστρεφαν τις οικονομικές τους προοπτικές.
Αντικειμενικά, όλα τα μέτρα που εφαρμόστηκαν λόγω της πανδημίας, η ψηφιοποίηση, το τέλος των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, έφεραν εκατομμύρια εργατών σε φρικτή κατάσταση. Χωρίς αμφιβολία, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα πληρωθούν από τους λαούς μας και πολλοί θα καταλήξουν σε αντιφάσεις, όχι ιδεολογικές αλλά σχετικές με τις οικονομικές και εμπορικές προοπτικές.
Ο Πούτιν ήταν υπομονετικός πέρα από κάθε όριο, πριν τελικά επιτεθεί σε αυτούς που θεωρεί εχθρούς της Ρωσικής ασφάλειας. Προσπάθησε στις συναντήσεις στο Μινσκ να καταλήξει σε συμφωνίες ώστε να αποφύγει αυτό που συμβαίνει τώρα, πριν τελικά αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέσκ και του Λουγκάνσκ, οι οποίες πολεμούν όλα αυτά τα χρόνια.
Ως εκ τούτου, ο Πούτιν έχει θέσει σε σειρά προτεραιότητας τα αιτήματα [που πρέπει να ικανοποιηθούν] για να αποσύρει τους στρατιώτες του από την Ουκρανία. Επισήμανε δύο από αυτούς στην αρχή της αμυντικής επιχείρησης: αποστρατικοποίηση και αποναζιστικοποίηση. Υπάρχουν πολλοί στον κόσμο που δεν έχουν γνώση του τι συμβαίνει στην Ουκρανία, όπου υπάρχουν Ναζί και μια κυβέρνηση που τους χρηματοδοτεί.
Πεστε μας για το ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί την Ευρώπη αντί να στοιχίζεται με ελαφρότητα πίσω από το ΝΑΤΟ.
Στην πραγματικότητα, η Ναζιστική παρουσία στην Ουκρανία έχει παραμείνει πολύ έντονη και οπλισμένη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι τα ίδια σύμβολα και οι απόγονοι των προηγούμενων Ναζιστών. Ελπίζω ότι ο κόσμος που μας διαβάζει ή μας ακούει θυμάται την Ναζιστική επίθεση στην Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και τα κράτη που απάρτιζαν τότε τη συμμαχία της Σοβιετικής Ένωσης.
Ήταν μια γενοκτονία, μια εξόντωση στην οποία η σφαγή ήταν συστηματική και συντριπτική εναντίον του λαού. Δεν ήταν εναντίον ενόπλων, δεν υπήρξε ανταλλαγή πυρός και στρατιωτικές συγκρούσεις αλλά μαζικοί φόνοι, που οδήγησαν στο σύνολο των 27 εκατομμυρίων νεκρών της Σοβιετικής Ένωσης στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων ήταν απλοί πολίτες.
Ο λαός της Λευκορωσίας, της Ρωσίας και της Ουκρανίας ξέρουν καλά τι σημαίνει «Ναζιστής». Είναι σειριακοί δολοφόνοι που εξοντώνουν ολόκληρους πληθυσμούς, ομοφυλόφιλους, μαύρους, Ρομά, Εβραίους και που προτίθενται την εθνοκάθαρση. Αυτό συμπεριλάμβανε την εξόντωση των Εβραίων στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, γι αυτό και μέσα στο ίδιο το Ισραήλ γίνονται διαδηλώσεις κατά της υποστήριξης των Ουκρανών ναζιστών από το Ισραήλ.
Αλλά φυσικά, όλη αυτή η διαδικασία έχει στον πυρήνα της το Ντονμπάς, το Λουγκάνσκ και το Ντονέτσκ. Ξεκίνησε με ένα πραξικόπημα που κατασκευάστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ το 2014, ένα πραξικόπημα στον πυρήνα του οποίου βρίσκονταν οι ναζιστικοί οργανισμοί που καταλαμβάνουν εξέχουσες θέσεις στο στρατό και την αστυνομία, όπου έχουν ενσωματωθεί ναζιστικές ταξιαρχίες.. Πρέπει να θυμόμαστε πως το γεγονός ότι στις πόλεις της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και της Ουκρανίας, μετά τη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς ακολουθούν εορτασμοί που ολοκληρώνονται την 9η Μαΐου, την επέτειο της εισόδου του Κόκκινου Στρατού στο Βερολίνο, κάτι που οι ναζί εκμεταλλεύτηκαν για τη σφαγή εργατών. Μιλάω για την διαδήλωση των εργατών που κάηκαν ζωντανοί στην εστία των εργατικών ενώσεων στην Οδησσό, αφήνοντας πίσω 50 νεκρούς και περισσότερους από 150 αγνοούμενους. Υπάρχει μια δυνατή εικόνα που δίνει μια ιδέα της σκληρότητας αυτών των ανθρώπων… Είναι μια μελέτη που έχει γραφτεί από ένα σύντροφο που ήταν μέλος του τάγματος των Διεθνών ταξιαρχιών στο Ντονμπάς, με τίτλο «Η Υποκρισία της Πλέον Αργοπορημένης Αριστερής Καταδίκης του Πολέμου» και συμπεριλάμβανε μια τρομερή εικόνα μιας νεαρής εγκύου πεσμένης πάνω σε ένα τραπέζι, η οποία στραγγαλίστηκε με τηλεφωνικό καλώδιο όταν μπήκαν να κάψουν όσους έμειναν ζωντανοί στην εστία, στην Οδησσό.
Όταν η Ρωσική κυβέρνηση πήρε την απόφαση να αναγνωρίσει τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, το έκανε, τελικά, αφού άκουσε τις δηλώσεις της Ουκρανικής κυβέρνησης, η οποία ετοιμαζόταν να εισβάλλει στην Κριμαία, να ζητεί όχι μόνο την είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ αλλά και την εγκατάσταση υπογείων πυρηνικών όπλων και ΝΑΤΟικων εργαστηρίων βιολογικού πολέμου στην Οδησσό.
Όταν η Ρωσική κυβέρνηση πήρε την απόφαση να προστατέψει τις Λαϊκές Δημοκρατίες, αποδεχόμενη την αίτησή τους για βοήθεια και την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας, απλά λάμβανε προληπτικά μέτρα γι’ αυτό που συνέβαινε ήδη αδιαμφισβήτητα εκ μέρους των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και της Ουκρανικής κυβέρνησης-μαριονέττας.
Ο Πρόεδρος Ζελένσκι σε όλη αυτή την υπόθεση δεν υπηρετεί τα συμφέροντα του ίδιου του του λαού, υπηρετεί την ναζιστική παρουσία που σκοπεύει να ολοκληρώσει τη γενοκτονία του ρωσόφωνου και πολιτισμικά ρωσικού πληθυσμού και όλων των εθνικών μειονοτήτων που εμπόδιζαν την «πατριωτική κάθαρση» των ουκρανών ναζί. Η Ουκρανία είναι μια μαριονέττα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ, και εν τέλει του ΝΑΤΟ.
Βλέπετε κάποια προοπτική σε αυτή την κατάσταση όπου η Ρωσία θα έρθει πιο κοντά στην Κίνα και μαζί με άλλες χώρες, όπως η Λευκορωσία, το Ιράν και ίσως η Ινδία, θα βάλουν στόχο να σχηματίσουν μια ένωση κατά των επιθετικών οπαδών του ΝΑΤΟ;
Η συμφιλίωση με την Κίνα είναι ιστορική παράδοση στη Ρωσία, πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά την Επανάσταση. Η Ρωσία είναι μια Ευρασιατική χώρα και υπάρχει μια ροπή για συμμαχίες ή στενότερους πολιτισμικούς και οικονομικούς δεσμούς κτλ, με την Ευρώπη και μια άλλη ροπή προς την Ασία και την Κίνα.
Πιστεύω πως η όλη διαδικασία των κυρώσεων και της στρατιωτικής κλιμάκωσης γύρω από τα σύνορα της Ρωσίας, από τη Βαλτική στη Μαύρη Θάλασσα, που είναι περικυκλωμένα από το ΝΑΤΟ, αναπόφευκτα οδηγούν, όπως συμβαίνει στο Ιράν και σε άλλες χώρες, στην αναζήτηση για συμμαχίες κατά του επιθετικού ιμπεριαλισμού που απειλεί το λαό. Αυτές οι συμμαχίες είναι εμπορικές και ενεργητικές, και συμπεριλαμβάνουν κάθε είδος αγαθών.
Τώρα εντείνονται από τις ίδιες τις κυρώσεις. Αναζητούν εμπορικές συναλλαγές στα δικά τους νομίσματα και σταδιακά εγκαταλείποντας το δολλάριο ενώ εγκαθιστούν και στρατιωτικές συμμαχίες. Οι ανακοινώσεις της Κινεζικής κυβέρνησης δείχνουν πως στην περίπτωση που η Ρωσία δεχόταν επίθεση, η Κίνα θα απαντούσε, αν και η Κίνα είναι επίσης υπό πολιορκία.
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ περικυκλώνουν την Κίνα στην Θάλασσα της Κίνας, επιδεινώνοντας τις εσωτερικές συγκρούσεις της ίδιας της Κίνας, οδηγώντας σε μια σύμπτωση συμφερόντων και το σχηματισμό συμμαχιών που αναπόφευκτα θα συγκρουστούν με το ΝΑΤΟ.
Επίσης, λόγω της οικονομικής παρακμής, που ειδικά στους παραγωγικούς τομείς γίνεται πιο έντονη, καποιοι πιστεύουν πως θα υπάρξει εμφύλιος πόλεμος στις ΗΠΑ. Η κατάσταση εκτενούς φτώχειας σε πολλούς τομείς δεν είναι βιώσιμη, και ορίστε μερικά αποδεικτικά στοιχεία: όλες οι πολυεθνικές της ψηφιοποίησης, όπως η Google, η Apple, η Microsoft, το Facebook, κτλ., έχουν υπάρξει επιβλαβείς για την παραγωγική δομή των ΗΠΑ και άλλων χωρών, κι αυτό προκαλεί εσωτερικές εντάσεις και οδηγεί στην πρόβλεψη της ήττας των Δημοκρατικών στις επόμενες εκλογές.
Αυτοί οι υποτίθεται προοδευτικοί Δημοκρατικοί, όπως μας έχει δείξει η ιστορία, ελέγχονται από τις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις και από το πυρηνικό στρατιωτικό σύμπλεγμα. Χωρίς αμφιβολία είναι οι κυβερνήσεις των Δημοκρατικών που έχουν υπάρξει πιο επιθετικές όσον αφορά εισβολές σε άλλες χώρες, πραξικοπήματα, αποκλεισμούς, κτλ.
Μετάφραση για το ΤΡΡ: Ε.Ζ. Το πρωτότυπο μπορείτε να βρείτε εδώ