Του Νίκου Κωτσικόπουλου
Στόχος του να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, να εκτιμήσει μέχρι που μπορεί να φθάσουν διερευνώντας τις προθέσεις τους, κυρίως όμως να τους βάλει φρένο ή για την ακρίβεια φίμωτρο, με σκοπό να αναδιπλωθούν το ταχύτερο δυνατόν.
Ναι, φίμωτρο! Με σκοπό να επιστρέψει η μπάλα που χάθηκε, τουλάχιστον στην περιοχή που βρισκόταν το Δεκέμβρη.
Οι προθέσεις του Ολλανδού υπουργού Οικονομικών δεν κρύβονται. Πριν τον ερχομό του, έριξε την προειδοποιητική βολή μέσω του Reuters, δηλώνοντας ότι «η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας θα εκτροχιάσει τις μεταρρυθμίσεις και θα καθυστερήσει την ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας εάν επιμείνει να τηρήσει τις προεκλογικές της υποσχέσεις».
Εάν γίνουν μεγαλύτερες κρατικές δαπάνες, που θα μετατρέψουν το δημοσιονομικό πλεόνασμα σε έλλειμμα, «η ελάφρυνση του χρέους δεν θα βοηθήσει», έριξε το… τυράκι. Για να ακολουθήσει η απειλή: Η Ελλάδα «τρέφει τη φιλοδοξία» να παραμείνει στην ευρωζώνη, και το ίδιο θέλουν και οι εταίροι της, είπε.
Αυτού του τύπου οι δηλώσεις ήταν περίπου αναμενόμενες, όπως και ο ίδιος ο Ολλανδός. Παίζει το ρόλο της εμπροσθοφυλακής. Η νέα ελληνική κυβέρνηση, έχει πετύχει να αιφνιδιάσει τους δανειστές με τις ταχύτατες κινήσεις της.
Βεβαίως πολλοί και στην Αθήνα έχουν τις αμφιβολίες τους, αυτές ακριβώς που εξέφρασε με το ιδιαίτερο στυλ του, ο Ολλανδός υπουργός: «Είναι πολύ νωρίς για να κριθεί» τι θα πράξει στη πραγματικότητα η κυβέρνηση.
Σε φραστικό επίπεδο, ο φράχτης της μονόπλευρης λιτότητας, έχει ήδη καταρρεύσει με πάταγο που έχει τρομάξει τους δανειστές. Είναι σαφές πως αναρωτιούνται πως θα υπαναχωρήσει τώρα μια κυβέρνηση, που μόλις έχει εκλεγεί. Οι τελευταίες εξαγγελίες δεν ήταν προεκλογικές. Ήταν κυβερνητικές.
Ο γερμανικός πολιτικός νους ίσως δεν μπορεί να συλλάβει την τέχνη και το βαθμό της δυσκολίας, που απαιτεί μία σπέσιαλ γκρικ κολοτούμπα, για να έρθουν τα πράγματα στα ίσα τους… Σχετικά, έδωσαν με κάθε καλή διάθεση τη συμβουλή τους, καθώς τους καθησυχάζει μερικώς, η έλλειψη καθεστωτικής εμπειρίας της κυβέρνησης. Νέοι είναι θα μάθουν.
Αλλά οι δηλώσεις Ντάισελμπλουμ δείχνουν, πως πιθανόν οι δανειστές έχουν αρχίσει να αμφιβάλλουν πια για το αν η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να αναδιπλωθεί. Γιατί στο μεταξύ, ο πήχυς της διαπραγμάτευσης έχει ξαφνικά μπει πολύ ψηλά για αυτό που περίμεναν ξένοι δανειστές και εγχώριοι αντίπαλοι της κυβέρνησης.
Η οποία, έχει εξαπολύσει ένα πολιτικό και επικοινωνιακό μπαράζ, που έχει κατατρομάξει, όχι μόνον τους με θρησκευτικό ζήλο υπερασπιστές της δυστυχίας και της μονόπλευρης λιτότητας ή τους οικονομολόγους της ηθικής του Βορρά, αλλά και τους μετριοπαθείς. Κι έχει καλλιεργήσει (φρούδες;) ελπίδες στους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι πάντως δεν ντρέπονται πια για την κυβέρνησή τους. Μερικοί από αυτούς δεν ντρέπονται, για πρώτη φορά στη ζωή τους…
Το πολιτικό blitzkrieg της κυβέρνησης, έχει φέρει για πρώτη φορά από το 2009, τα λευκά πιόνια στο σκάκι της διαπραγμάτευσης, στην αποδώ πλευρά. Πρώτα από όλα με την άμεση συγκρότησή της κυβέρνησης, χάρη στη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, ενώ μόλις χθες ο πρόεδρος της Ευρωβουλής Μάρτιν Σουλτς, έδειξε πως δεν το περίμεναν. Αν κρίνουμε από την έκπληξη που δεν κρύβεται, δεν αποκλείεται να περίμεναν ότι ακόμα θα περιφερόταν η εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης.
Μετά με την συμβολική κίνηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με την κατάθεση στεφάνου στην Καισαριανή, η οποία δεν πέρασε απαρατήρητη στη Γερμανία σύμφωνα με ρεπορτάζ του Reuters.
Και στη συνέχεια με μια αναπάντεχη κλιμάκωση αρνητικών δημοσιευμάτων δηλώσεων και πιέσεων για τη Γερμανία, που σύμφωνα με το διεθνή τύπο έχει ενοχλήσει προσωπικά την καγκελάριο Α. Μέρκελ.
Διαδοχικές ομιλίες, συνεντεύξεις και άρθρα, από επιφανείς οικονομολόγους και ιστορικούς υπέρ της Ελλάδας και σε βάρος της Γερμανίας, θυμίζουν παλιές ξεχασμένες ιστορίες από το 1953, τότε που ο Κόνραντ Αντενάουερ, κέρδιζε για τη χώρα του, μία ακόμα συμφωνία διαγραφής χρεών…
Τίποτα όμως δεν ήταν τόσο ενοχλητικό όσο οι κυβερνητικές εξαγγελίες. Πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων; Αυτό μοιάζει με βίαιη αποκαθήλωση εικόνων σε εκκλησία, στα αυτιά των μανδαρίνων της βορειοευρωπαϊκής οικονομικής ηθικής.
Αλλά είναι κι άλλα, που δεν αρέσουν καθόλου σε καθώς πρέπει τραπεζίτες. Η κυβέρνηση ανακοινώνει, ότι θα επαναφέρει τον κατώτατο μισθό στα δυσθεώρητα ύψη των 751 ευρώ. Ακόμα χειρότερα ότι θα επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις, ενώ θέλει και να καταργήσει το εισιτήριο στα δημόσια νοσοκομεία και θέλει να ξοδέψει πολύτιμα λεφτά, για τους οικονομικά αποκλεισμένους.
Πρόσληψη των καθαριστριών και όσων απολύθηκαν άδικα; Πόσο πίσω στο παρελθόν μπορεί να γυρίζει αυτό μία οικονομία; Μέχρι το 1933 ίσως και τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ;
Οι δανειστές έχουν εκνευριστεί αληθινά. Οι ασθένειες εδώ στο Νότο, μπορεί να είναι μεταδοτικές και ο Γ. Ντάισελμπλουμ, θα έχει σήμερα στο χαρτοφύλακά του, ένα δείγμα από το δηλητήριο ή το φαρμάκι, που διαθέτει ο σούπερ Μάριο Ντράγκι στην μπαρουταποθήκη της ΕΚΤ.
Η ελληνική κυβέρνηση θα κληθεί να επιλέξει. Και υπό αυτή την έννοια, ο κ. Ντάισελμπλουμ, δεν είναι απλώς ένας πολιτικός. Έρχεται ως φίλος και ως ιατρικός επισκέπτης. Για να δειγματίσει…