Δημοσιεύτηκε στο Brazil Wire, μεταφράστηκε από μέλη της πλατφόρμας του TPP με την άδεια του Μέσου
Δεν χρειάζεται να είσαι επιστήμονας για να αντιληφθείς ότι ο άθλιος και ανίκανος Bolsonaro δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει τη χώρα. Οι ελίτ στοιχημάτισαν ότι θα συμμορφωνόταν με τις οδηγίες της ισχυρής τριανδρίας: Guedes, Moro και Mourao (ή του Heleno). Όλα τα άλλα ήταν άνευ σημασίας και ο Bolsonaro θα μπορούσε να διορίσει σε θέσεις όσους κλόουν ήθελε για να διασκεδάζουν το κοινό.
Αυτό ήταν πάντα το σχέδιο. Αλλά ξέχασαν οι πρωτεργάτες αυτού του σχεδίου ότι ο Bolsonaro είχε εκδιωχθεί από το στρατό γιατί ήταν ανίκανος να υπακούσει εντολές όπως επίσης και να εκτελέσει τα καθήκοντά του. Η θητεία του στο Κογκρέσο, αντί να τον εκθέσει στην πραγματικότητα, τον έπεισε ότι ήταν έξυπνος, πονηρός και ικανός να ηγηθεί μιας χώρας καθαρίζοντάς την από τον κομμουνισμό. Ουσιαστικά, πείστηκε ότι είναι ένας νέος και βελτιωμένος Μουσολίνι, αν και δεν γνώριζε απολύτως τίποτα για τον Ιταλό ντούτσε.
Ούτε κατάλαβαν, όλοι αυτοί που έριξαν στα βράχια τη Βραζιλία, ότι ο Guedes ήταν γνωστός στους οικονομικούς κύκλους παγκοσμίως ως τεχνικά αδύναμος, με προβλήματα ηθικής φύσεως. Ο Moro πάντα ήταν νομικά άχρηστος και κατάφερε να κάνει τη ζημιά που έκανε στους βραζιλιάνικους θεσμούς λόγω ενός δικαστικού σώματος 19000 περίπου δικαστών, οι οποίοι χρίζονται ως αλάθητοι και παντοδύναμοι από ένα θλιβερό δημόσιο διαγωνισμό. Έχουν τη δύναμη να σταματήσουν εταιρείες αλλά και την ίδια τη χώρα, να συλλαμβάνουν και να αθωώνουν κατά τις ορέξεις τους, ειδικά αν διαθέτουν φίλους συνεργάτες στα υψηλότερα κλιμάκια της εξουσίας. Αυτός ήταν και ο ρόλος του TRF4. Ο Moro δεν διέθετε τεχνικά καμία δικαιοδοσία στην επιχείρηση Πλυντήριο. Ήταν μια πολιτικά ενορχηστρωμένη θεσμική βία που στέφθηκε με επιτυχία. Μια επιχείρηση που θα μελετάτε τα επόμενα χρόνια και μέσα από αυτή θα αναπτυχθούν μοντέλα περιορισμού και τιμωρίας.
Πρόκειται για σοβαρό πρόβλημα η συμμετοχή του στρατού στη κυβέρνηση. Ο Στρατός δεν αποτελεί θεσμό που τρέφει συμπάθεια για τη δημοκρατία. Αντιθέτως, είναι ένας αυταρχικός, βίαιος, ελιτιστικός θεσμός και – όπως γνωρίζουμε πια – με εντελώς παραμορφωμένη αντιληπτική ικανότητα. Και κάθε στρατηγός είναι το παράγωγο αυτού του θεσμού, και όταν ένας στρατηγός λέει ότι «οι μαύροι είναι καθίκια» ή αναφέρεται στους «τεμπέληδες Ινδιάνους» κατανοούμε ότι ο θεσμός δεν κατάφερε να τους διδάξει ούτε ευγένεια για να υπηρετήσουν ως πρότυπα τον στρατό. Χρειάζεται να αναδιαμορφώσουμε την εκπαίδευση των στρατιωτικών της χώρας ή θα ερχόμαστε αντιμέτωποι με συνεχή πραξικοπήματα. Η «σειρά της Σορβόννης» των σημερινών Ενόπλων Δυνάμεων απομακρύνθηκε από τον Bolsonaro με τη πτώση του Στρατηγού Σάντος Κρουζ. Ομολογουμένως ήταν ένας στρατηγός με αυξημένη αντίληψη και κοινωνική κατανόηση όλων εκείνων που λυμαίνονται την εκτελεστική εξουσία. Η έξοδος του Σάντος Κρουζ σηματοδότησε τη μιλιταριστική στροφή και την χρήση μεθόδων στρατιωτικής πειθαρχίας για τη διακυβέρνηση του πληθυσμού.
Αυτή τη στιγμή, με ένα μέτρο που απαίτησαν τόσο τα μίντια όσο και οι εύπορες τάξεις της Βραζιλίας, ο Bolsonaro απομακρύνθηκε από την εξουσία δίχως πομπές και λεπτομέρειες. Ο Στρατηγός Braga Netto – ο οποίος ήταν ήδη υπεύθυνος στον στρατό όταν ο μαύρος μουσικός Evaldo dos Santos Rosa και οι οικογένειά του δολοφονήθηκαν από το στρατό στο Ρίο ντε Τζανέιρο – αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της Βραζίλιας «κατά τη διάρκεια της κρίσης». Ο διεθνής τύπος μιλά για «πραξικόπημα» στη Βραζιλία, ενώ κυβερνήσεις άλλων χωρών έχουν ήδη ενημερωθεί για τη «προστασία» του Bolsonaro – και ποιος διατάζει πραγματικά τώρα
Αυτοί που πιστεύουν ότι βρήκαν τη λύση διαπράττουν για ακόμα μια φορά ένα σοβαρότατο λάθος.
Το πρώτο λάθος είναι ότι πιστεύουν ότι ο Mourao, ο Heleno και οι άλλοι θα αποδεχθούν το πραξικόπημα και θα προσαρμοστούν. Πολλοί εποφθαλμιούν τον προεδρικό θώκο της χώρας, και με τον επικεφαλής εκτός της γραμμής λήψης αποφάσεων, σαν μια άλλη “Βασίλισσα της Αγγλίας”, θα γίνουμε μάρτυρες του ίδιου μίσους που έδειξε ο Costa e Silva με την επιστροφή στη χώρα του Castelo Branco το 1964. Εξωτερικά, ο στρατός δείχνει πειθαρχημένος και στέρεος θεσμός. Από μέσα όμως, είναι ένα τρελάδικο, με κουτσομπολιά, προδοσίες, με βρώμικες, χαμερπείς πολιτικές έριδες. Η μόνη σύμπνοια είναι στις στολές τους αλλά και όλες οι παράλογες καταστάσεις στις οποίες όλοι τους είναι θύτες και θύματα.
Το δεύτερο λάθος είναι ότι πιστεύουν ότι οι δημοκρατικές διαδικασίες περιορίζονται μόνο στο ποιος θα εκλεγεί πρόεδρος. Αν αυτό ήταν η δημοκρατία, τότε ο Bolsonaro θα μπορούσε να παραμείνει στην εξουσία ως μαριονέτα, να χαιρετά τον κόσμο και να προσβάλλει άλλους στα κοινωνικά δίκτυα, αφήνοντας τις σημαντικές πολιτικές αποφάσεις στους «ενήλικες». Αλλά στην πραγματικότητα η δημοκρατία δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχουν δύο πυλώνες σε όλες τις δημοκρατίες: αντιπροσώπευση και συμμετοχή. Και ο πρώτος πυλώνας ειδικά είναι κομβικός. Εκείνοι που ψήφισαν τον φασίστα το έπραξαν γιατί τους ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ. Και αυτή η αίσθηση ταύτισης είναι τόσο ισχυρή που ακόμα και ο στρατός θα τσακιστεί από τους φασίστες σε μια περίπλοκη εξάρτηση, η όποια έχει καταγραφεί και παλιότερα. Οι πρώτες αντιδράσεις κατά του Hitler και του Mussolini προήλθαν από τον γερμανικό και ιταλικό στρατό αντίστοιχα. Ο φασισμός ανέτρεψε το στρατό με την ίδια ευκολία με την οποία ανέτρεψε την φιλελεύθερη και μετριοπαθή δεξιά και στις δύο χώρες. Το PSDB δεν υφίσταται πλέον. Ο φασισμός καρπώθηκε το εκλογικό κοινό των Aecio, Serra και Alckmin. Και θα κάνει το ίδιο με τα χάρτινα στρατιωτάκια με τις λαδί στολές. Είναι θέμα χρόνου να συμβεί.
Είναι επίσης σημαντικό να αναλογιστούμε τα αποσταθεροποιητικά στοιχεία όπως οι νεο-Πεντηκοστιανοί Ευαγγελιστές και οι τσαρλατάνοι είναι παθιασμένοι με την εξουσία. Θα είναι δύσκολο να συμπεριλάβει τους Malafaias, Felicianos και άλλους σε αυτή την σταυροφορία για την εξουσία. Ακόμα κι εάν ο Olavo di Carvalho ξαφνικά “πεθάνει” (όπως είναι συνηθισμένο στις δικτατορίες) θα υπάρχει μια αίσθηση “ενεργητικής συμμετοχής” στον βραζιλιάνικο φασισμό που θα πρέπει να τιθασευτεί απο τον Bolsonaro τον ίδιο για να ισχυροποιήσει το καθεστώς. Χωρίς τον ηγέτη, αυτοί οι “ελεύθεροι ριζοσπάστες” δε γίνεται να συγκρατηθούν.
Σύντομα ο “αρχηγός” θα “προσκληθεί να παραιτηθεί” από τη κυβέρνηση, ένας όρος που είναι γνωστός στους στρατώνες, οπλισμένα και ντυμένα με στολές θηρία που προσπαθούν να εμφανιστούν αρκετά γυαλισμένοι και μορφωμένοι για να γίνουν αποδεκτοί από τις πλούσιες ελίτ. Ο Bolsonaro, χειροτονημένος με ένα αμφιλεγόμενο μαχαίρωμα, θα τοποθετηθεί στο πάνθεον των ηρώων της πατρίδας και θα “πέσει προς τα πάνω” σε ένα νέο σχέδιο εξουσίας στη Βραζιλία. Το θέμα είναι ότι ένας αγιοποιημένος φασίστας είναι ακόμα δυνατότερος και όποιος σκέφτεται ότι αυτή είναι η λύση τότε δε καταλαβαίνει ότι δημιουργούν ένα ακόμα πιο επικίνδυνο τέρας.
Με όλα αυτά να συμβαίνουν εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, η πείνα και η αστική βία θα αυξηθούν εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής αποδιοργάνωσης και σε μια χρονική στιγμή που έχουμε μια παράλογη παγκόσμια ηγεσία. Στο παρελθόν οι δυνατές και πλούσιες χώρες έγιναν “γενναιόδωροι ηγέτες” που προσπαθούσαν να προστατέψουν την τάξη, τη ζωή και τα καπιταλιστικά συμβόλαια που θα τους επέτρεπαν να διατηρήσουν τη κυριαρχία τους για δεκαετίες. Ήταν σαν την Αγγλία του 19ου αιώνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τώρα, ο Trump είναι εντελώς ανίκανος να καταλάβει τον ρόλο των ΗΠΑ στον κόσμο κι έχει ήδη βάλει τον εαυτό του στον δρόμο για πόλεμο με τη Βενεζουέλα και στη μοντέρνα πειρατία, με κλεμμένους εξοπλισμούς και προμήθειες που προορίζονται για Γαλλία, Γερμανία και Βραζιλία. Το “πρώτα η Αμερική” του Trump είναι αληθινό και είναι κρίμα που ο Bolsonaro χαιρέτισε την αμερικανική σημαία κι έριξε τη Βραζιλία στα γόνατα για την Αμερική.
Τώρα, αντίθετα με το 1964, είναι ο Bolsonaro – κι όχι ο στρατός – που είναι σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι θα υπάρχει αμερικανική εναντίωση σε ένα πραξικόπημα εναντίον του φασίστα
Μείνετε σπίτι. Μείνετε ασφαλείς.