Του Αλέξη Μαυραγάνη
(Δημοτικός Σύμβουλος – Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος Δήμου Βριλησσίων)
Άλλοι αναλώθηκαν στο γιατί δεν παρέλαβαν ή παρέδωσαν νωρίτερα την εξουσία – αναλόγως σε ποια θέση βρέθηκαν μετά τις εκλογές του Μαΐου – και άλλοι ενημερωνόντουσαν και σχεδίαζαν σοβαρά ή συνέχισαν με συνέπεια μέχρι και την τυπική ολοκλήρωση της θητείας τους να εκτελούν ευσυνείδητα τα καθήκοντά τους, αντίστοιχα. Ελάχιστοι, όμως, ασχολήθηκαν/ασχολούνται με την επόμενη ημέρα του χώρου σε επίπεδο συλλογικής του έκφρασης, όπως αυτή θα σκιαγραφηθεί από τις εκλογές των οργάνων εκπροσώπησής της προσεχώς, χωρίς να το κάνουν μέσα από κομματικά γυαλιά.
Στην Αττική, η οποία αποτελεί το κρισιμότερο πεδίο αποτύπωσης συσχετισμών του αυτοδιοικητικού χώρου υπάρχει ουσιαστικά και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αν και δεν φαίνεται την άποψη αυτή να τη συμμερίζονται αρκετοί εκ των πρωταγωνιστών στη διαμόρφωση του μετεκλογικού αυτοδιοικητικού τοπίου. Η αλλαγή χεριών της Περιφέρειας θέτει νέα δεδομένα, όχι μόνο για την πολιτική έκβαση των αντιπαραθέσεων στον άξονα μνημονίου-αντιμνημονίου και συνεπειών της μιας ή της άλλης κατεύθυνσης , αλλά κυρίως για τη ρητώς δηλωθείσα αλλαγή του περιφερειακού σχεδιασμού της Αττικής από τη νέα περιφερειακή αρχή της στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων του λεκανοπεδίου.
Οι λίγοι που ασχολούνται σε αυτή τη φάση με τη συλλογική έκφραση της αυτοδιοίκησης το κάνουν περισσότερο με όρους συσχετισμών κομμάτων της συγκυβέρνησης και κομμάτων του συντομογραφικά αναφερόμενου ως χώρου του αντιμνημονίου με επίκεντρο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τη νέα περιφερειακή αρχή, λόγω της εκλογής της με τη στήριξη της Κουμουνδούρου. Η αυτοδιοίκηση, όμως, παρότι πλήττεται βάναυσα από τις μνημονιακές επιταγές, πέραν της αντιμετώπισης αυτών στην πράξη προς όφελος του πολίτη, έχει ως μείζονα υποχρέωση να κερδίσει το στοίχημα της αποδοτικότερης από κάθε άποψη διαχείρισης των απορριμμάτων του λεκανοπεδίου και όλων των περιοχών της χώρας. Άρα, η προσοχή της πρέπει να είναι στραμμένη εκεί και σε ό,τι αφορά την εκπροσώπησή της απέναντι σε κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση, φορείς και κοινωνία.
Από αυτή τη σκοπιά, χρήσιμο είναι τα νέα αυτοδιοικητικά όργανα ΚΕΔΕ-ΠΕΔ να εκλεγούν-συντεθούν (για την ανάδειξη των οποίων δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα ούτε ο χρόνος της σχετικής εκλογικής διαδικασίας) μετά από μια μεγάλη συζήτηση και ζύμωση μεταξύ των αυτοδιοικητικών, όχι τόσο πάνω σε κομματικές αντιπαραθέσεις και αγκυλώσεις, όσο – πολύ περισσότερο – με την αναζήτηση ουσιαστικών -κι οπωσδήποτε και εφικτών – λύσεων στο κομβικό ζήτημα της διαχείρισης απορριμμάτων. Πρόκειται, άλλωστε, για ένα θέμα το οποίο λόγω των σημαντικότατων περιβαλλοντικών διαστάσεων και συνεπειών του στη βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών, της Αττικής και του συνόλου της χώρας, επηρεάζει καθαριστικά το παρόν και το μέλλον του τόπου.
Γι’ αυτό, λοιπόν, απαιτούνται συνθέσεις και ανασυνθέσεις μέσα από μια αναλυτικότατη ενημέρωση-«διαφώτιση» εκ μέρους των εισηγητών των διαφορετικών προτάσεων στους νεοεκλεγέντες και επανεκλεγέντες αυτοδιοικητικούς για τα προτεινόμενα πλαίσια διαχείρισης του φλέγοντος ζητήματος της διαχείρισης και βέλτιστης αξιοποίησης των σκουπιδιών, αντί της διαιώνισης της ανημπόριας επίλυσής του για τους οποιουσδήποτε κάθε φορά λόγους. Κι από εκεί και πέρα οι εκπρόσωποι της αυτοδιοίηκησης θα μπορούν με επαρκή γνώση να πάρουν τις ευθύνες τους, λαμβάνοντας τις αποφάσεις τους για το χώρο τους και την πλειοψηφική άποψή του στο κρισιμότερο ζήτημα μακροχρόνιας διαχείρισης των τοπικών κοινωνιών και, οπωσδήποτε, σε ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.