Με τις «μέρες του φετινού Νοέμβρη είναι αλλιώτικες» με «εικόνες επιστροφής στο ζοφερό αυταρχικό παρελθόν των ασπρόμαυρων εικόνων της καταστολής και των εφημερίδων της εποχής», το Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού (Σ.Ε.ΧΩ.ΧΟ) ζητά την απόσυρση «της κατάπτυστης και αντισυνταγματικής απαγόρευσης των συναθροίσεων» στηρίζοντας παράλληλα τις κινητοποιήσεις για την 17η Νοεμβρίου.

«Μπάτσοι μέσα στο Πολυτεχνείο συλλαμβάνουν φοιτητές από δελτία τύπου του Χρυσοχοΐδη, η κυβέρνηση απαγορεύει την πορεία του Πολυτεχνείου, προαναγγέλονται πρόστιμα και συλλήψεις για τους διοργανωτές και συμμετέχοντες και φτάνουμε στην εξοργιστική, αντισυνταγματική απαγόρευση των συναθροίσεων με νυχτερινή έκδοση της εφημερίδας της Κυβέρνησης» τονίζει το Σωματείο την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση αδιαφορούσε για Παιδεία, Υγεία και Εργασιακά καταλήγοντας πως «εάν αφήνουμε την κυβέρνηση να απαγορεύει συγκεντρώσεις, να αναστέλλει συνταγματικά δικαιώματα, να καταργεί εργατικές κατακτήσεις (όπως 8ωρο, συνδικαλιστικός νόμος) μέσα στην καραντίνα με μια απροσδιόριστη και ασαφή υπόσχεση ότι θα λογαριαστούμε μετά» ελλοχεύει ο κίνδυνος [να μην αναγνωρίζουμε καν τους εαυτούς μας  και την κοινωνία σε αυτό το απροσδιόριστο και ασαφές μετά».

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

Εκείνος ο Νοέμβρης θα μείνει καρφωμένος

μέσα στο χρόνο, με τις ατέλειωτες του νύχτες να φωτίζουν τις μέρες μας……

Η 17η Νοεμβρίου είναι η μέρα ορόσημο για κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο. Αποτελεί την εμπρακτη και ενσώματη διακήρυξη των πάντοτε επίκαιρων προταγμάτων για ειρήνη των λαών, ελευθερία,παιδεία και αξιοπρεπή διαβίωση. Είναι το ηχηρό παρόν των φοιτητριών και φοιτητών, των εργαζομένων και ανέργων κι όλης της αγωνιζόμενης κοινωνίας, που ξεκίνησε από την ηρωική εξέγερση  φοιτητών και νεολαίων το ’73 κι έκτοτε επανανοηματοδοτείται κάθε στιγμή παραμένοντας ένα ζωντανό σύμβολο. Οι μέρες του φετινού Νοέμβρη είναι αλλιώτικες. Εικόνες επιστροφής στο ζοφερό αυταρχικό παρελθόν των ασπρόμαυρων εικόνων της καταστολής και των εφημερίδων της εποχής . Μπάτσοι μέσα στο Πολυτεχνείο συλλαμβάνουν φοιτητές από δελτία τύπου του Χρυσοχοΐδη, η κυβέρνηση απαγορεύει την πορεία του Πολυτεχνείου, προαναγγέλονται πρόστιμα και συλλήψεις για τους διοργανωτές και συμμετέχοντες και φτάνουμε στην εξοργιστική, αντισυνταγματική απαγόρευση των συναθροίσεων με νυχτερινή έκδοση της εφημερίδας της Κυβέρνησης. Τα εντεταλμένα ΜΜΕ, κατασκευάζοντας από την αρχή της πανδημίας το αφήγημα της ατομικής ευθύνης και της νεολαίας που διασπείρει τον ιό έχουν στρώσει το έδαφος στην κυβέρνηση να εκπληρώσει την δεξιά της ατζέντα κρυβόμενη πίσω από την πανδημία. Ποντάροντας στον κοινωνικό αυτοματισμό και το φόβο, η κυβέρνηση επιθυμεί να μη βγαίνουμε από τα σπίτια μας παρά μόνο για να εργαστούμε ή να καταναλώσουμε.

Τα ΜΜΜ ήταν κατάμεστα, αλλά η κυβέρνηση αγόρασε μηχανές για την ελληνική αστυνομία. Οι μαθητές που διεκδίκησαν την αποσυμφόρηση των τάξεών τους ήταν  «κωλόπαιδα» , αλλά τελικά τα σχολεία όντως έκλεισαν. Το νοσοκομεία χρειάζονται απεγνωσμένα γιατρούς, αλλά τελικά η κυβέρνηση προσέλαβε μπάτσους. Την ίδια στιγμή που η πολιτική ηγεσία ζητά μεσσιανικά θυσίες από το λαό , το νομοθετικό έργο περιστολής των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων μας συνεχίζεται ακάθεκτο, το εθνικό σύστημα υγείας μετά από τόσους μήνες παραμένει στο έλεος της ευσυνειδησίας των εργαζομένων υγείας και η παραπληροφόρηση για τον ίδιο τον ιό και την πορεία του καλά κρατεί.

Καμία σύγκριση δεν μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στην πολιτική-συνδικαλιστική συνάθροιση και την λιτανεία, το γήπεδο ή την κρατική παρέλαση. Η πολιτική συνάθροιση είναι λειτουργική για το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα. Η συγκέντρωση μπορεί να οργανωθεί με ασφάλεια και η κυβέρνηση δεν έχει καμία νομιμοποίηση να την απαγορεύσει αλλά και φυσικά να νομοθετεί πάνω σε βασικά ζητήματα της κοινωνίας σε τέτοιες περιόδους που η αντίδραση είναι περιορισμένη. Ας αναλογιστούμε αν το νομοσχέδιο απαγόρευσης των αμβλώσεων στη Πολωνία θα μπλοκαριζόταν αν δεν έβγαιναν χιλιάδες κόσμου αψηφώντας τις εξαγγελίες της δικής τους κυβέρνησης που έχοντας κλεισμένο το λαό της στα σπίτια τους νομοθετούσε ερήμην της κοινής γνώμης.

Αν αφήνουμε την κυβέρνηση να απαγορεύει συγκεντρώσεις, να αναστέλλει συνταγματικά δικαιώματα, να καταργεί εργατικές κατακτήσεις (όπως 8ωρο, συνδικαλιστικός νόμος) μέσα στην καραντίνα με μια απροσδιόριστη και ασαφή υπόσχεση ότι θα λογαριαστούμε μετά, ο κίνδυνος είναι να μην αναγνωρίζουμε καν τους εαυτούς μας  και την κοινωνία  σε αυτό το απροσδιόριστο και ασαφές μετά.

To Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού στηρίζει κινητοποιήσεις για την 17η Νοεμβρίου .

Απαιτούμε την απόσυρση της κατάπτυστης και αντισυνταγματικής απαγόρευσης των συναθροίσεων .