Το δημοψήφισμα για τον Οικογενειακό Κώδικα ήταν η πρώτη διαδικασία άμεσης διαβούλευσης με τους πολίτες με κάποιον συγκεκριμένο νόμο που πραγματοποιήθηκε από την του 1959, σύμφωνα με το λατινοαμερικάνικο πρακτορείο, που προσθέτει πως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διαμόρφωσης του κειμένου, η συμμετοχή της κουβανικής κοινωνίας ήταν πρωτοφανής και περιελάμβανε χιλιάδες συναντήσεις οργανώσεων βάσης.

Σύμφωνα με το Telesur, η επιλογή υπέρ της έγκρισης έλαβε 3.936.790 ψήφους, δηλαδή το 66,87% των ψηφισάντων. Η επιλογή κατά του Οικογενειακού Κώδικα, από την άλλη πλευρά, έλαβε 33,13 τοις εκατό. Ο αριθμός των Κουβανών που είχαν δικαίωμα ψήφου ανήλθε σε 8.447.467. Από αυτόν τον αριθμό, 6.251.786 άτομα άσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα. Ο αριθμός των έγκυρων ψηφοδελτίων, ωστόσο, ήταν 5.892.705, σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία της CEN.

Ο πρόεδρος της Κούβας αναφέρθηκε στον νέο οικογενειακό κώδικα ως «έναν δίκαιο, αναγκαίο, επικαιροποιημένο και σύγχρονο κανόνα, ο οποίος παρέχει δικαιώματα και εγγυήσεις σε όλους τους ανθρώπους και στην ποικιλομορφία των οικογενειών».

Πριν από το δημοψήφισμα της 25ης Σεπτεμβρίου, η Καθολική Εκκλησία, οι ευαγγελικές εκκλησίες και τμήματα της πολιτικής αντιπολίτευσης έκαναν εκστρατεία κατά του νέου Οικογενειακού Κώδικα, θεωρώντας ότι δεν ήταν συμβατός με τις αξίες και τις πεποιθήσεις τους.