Το 2012 δεν είναι 1981: Ο Francois Hollande, μόλις δεύτερος Σοσιαλιστής πρόεδρος της Ε’ Γαλλικής Δημοκρατίας, εξασφαλίζει μεν, όπως κατέδειξε ο πρώτος γύρος των γαλλικών βουλευτικών εκλογών της 10ης Ιουνίου, μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία του «λύνει τα χέρια» (ιδίως ενόψει της κατάθεσης του αναθεωρημένου προϋπολογισμού τον επόμενο μήνα και της σκληρής διαπραγμάτευσης με την Angela Merkel για την κρίση της ευρωζώνης) όμως το εκλογικό σώμα στερείται ενθουσιασμού. Αψευδής μάρτυρας η αποχή από τις εκλογές, η οποία έφθασε στο ποσοστό-ρεκόρ του 42,77% (έναντι 39,6% το 2007), σημειώνει ο Κώστας Ράπτης στο capital.gr
Οι ιδιομορφίες του γαλλικού συστήματος αναδεικνύουν τα όριά τους: με την κυριότερη πηγή της εξουσίας, την προεδρία, να έχει κριθεί μόλις προ μηνός, οι ψηφοφόροι δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να κινητοποιηθούν ή, στον βαθμό που το έπραξαν, απλώς επικύρωσαν την προηγούμενη επιλογή τους χαρίζοντας στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα του επιτρέψει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του.
Το ότι δεν εκδηλώθηκε «ροζ ρεύμα», όπως αποκαλείται στη Γαλλία, δεν σημαίνει βέβαια ότι η Γάλλοι Σοσιαλιστές δεν έχουν στα χέρια τους μια σπάνια ευκαιρία, εφόσον ελέγχουν ταυτοχρόνως τα Ηλύσια Πεδία, τη Γερουσία (η οποία αναδεικνύεται εμμέσως από τους αιρετούς των περιφερειών, όπου η κεντροαριστερά έχει σταθερά την πρωτιά) και πλέον και την Εθνοσυνέλευση.
Η εικόνα θα αποσαφηνισθεί πλήρως με τον δεύτερο γύρο της ερχόμενης Κυριακής, ωστόσο οι Σοσιαλιστές, με ποσοστό 34,9% της ψήφου, είναι σε θέση να κατακτήσουν την αυτοδυναμία (289 έδρες), καθώς φέρονται να εξασφαλίζουν, από κοινού με τους στενούς συμμάχους τους ριζοσπάστες της Αριστεράς από 285 έως 320 έδρες. Πέραν αυτών, υπάρχει η δυνατότητα στήριξης από τους Πρασίνους και το Μέτωπο της Αριστεράς: οι πρώτοι μετέχουν ήδη στην κυβέρνηση Ayrault και αντέστρεψαν τις πενιχρές τους επιδόσεις στις προεδρικές εκλογές αποσπώντας 5,5% – οι δεύτεροι κατέγραψαν ποσοστό 6,9%, αρκετά κατώτερο του 11% του προεδρικού τους υποψηφίου Jean-Luc Melanchon, ο οποίος αποκλείσθηκε από τον δεύτερο γύρο, στην προσπάθειά του να «μονομαχήσει» με τη Marin Le Pen στην ίδια της την περιφέρεια. (Επιπλέον, οι νέοι βουλευτές του Μετώπου θα προέρχονται στο σύνολό τους από το ΚΚ Γαλλίας και όχι από το κόμμα του ίδιου του, πρώην Σοσιαλιστή, Melanchon).
Η πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου έχει την ικανοποίηση να βλέπει το κόμμα της να σταθεροποιείται με 13,6% στην τρίτη θέση, ωστόσο, η απουσία συμμαχιών συνεπάγεται ότι δεν μπορεί να προσβλέπει παρά σε 3 έδρες το πολύ.
Αντίθετα, η κεντροδεξιά UMP με 35,4% ακόμη ανακάμπτει από την ήττα Sarkozy, ενώ το ταπεινό 1,8% του κόμματος του κεντρώου διεκδικητή της προεδρίας Francois Bayrou αποτελεί άλλον ένα δείκτη της σχετικής αντοχής του δικομματισμού (Σοσιαλιστές – UMP) απέναντι στις προσπάθειες διεμβολισμού του από τα άκρα ή το κέντρο.