Αγγέλα για Προεδρείο ΕΣΗΕΑ
Ζητείται προεδρείο
Κάποιοι βάζουν τις “καρέκλες” πάνω από το σώμα των δημοσιογράφων που βάλλεται, ενώ “παίζουν” και οι σκόπιμες καθυστερήσεις ώστε οι εργοδότες να δράσουν ανενόχλητοι…
Της Αγγ. Νταρζάνου
Tης Αγγέλας Νταρζάνου
Ενώ ο δημοσιογραφικός κλάδος βάλλεται καθημερινά από τις επιθέσεις των εργοδοτών - που αξιώνουν από μείωση των αποδοχών και εκ περιτροπής εργασία, έως κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και από απελευθέρωση του ωραρίου μέχρι και απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις- ενθαρρυνόμενοι και από την κυβέρνηση που διαλύει τα εργασιακά δικαιώματα, η ΕΣΗΕΑ, εδώ και δέκα μέρες προσπαθεί να συγκροτηθεί σε σώμα, προκειμένου να υπερασπιστεί στοιχειωδώς τον κλάδο.
Αμ δε! Αν και η πίεση από τη βάση των δημοσιογράφων είναι ασφυκτική, το νέο Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ δεν φαίνεται ότι θα εκλέξει προεδρείο σύντομα. Κι αυτό γιατί κάποιοι βάζουν τις καρέκλες που διεκδικούν πάνω από το σώμα των δημοσιογράφων που βάλλεται, ενώ δεν πρέπει να αποκλείεται και η περίπτωση των σκόπιμων καθυστερήσεων ώστε οι εργοδότες να προχωρήσουν ανενόχλητοι σε "ατομικές συμβάσεις εργασίας" ελλείψει προεδρείου.
Όπως έχει γίνει σαφές μετά από δύο άκαρπες συνεδριάσεις, "συμμαχικό" προεδρείο βάσει προγραμματικών δεσμεύσεων σε "προοδευτική κατεύθυνση" δεν είναι δυνατό να συγκροτηθεί, εξαιτίας της άρνησης του ΚΚΕ να συμφωνήσει σε αυτή την προοπτική.
Με αυτό το δεδομένο, δεύτερο σαφές συμπέρασμα είναι η πρόταση της "Συσπείρωσης" (Δ.Τρίμης Α. Νταβανέλος), πρώτης δύναμης από την κάλπη, να συγκροτηθεί "αντιπροσωπευτικό" (από όλες τις παρατάξεις) "αναλογικό" (βάσει ψήφων) προεδρείο. Και επειδή οι θέσεις είναι μόνο πέντε, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ακόμα δύο θέσεις, (πχ Ειδικού γραμματέα ή αναπληρωτή ταμία) ώστε και οι επτά παρατάξεις να έχουν εκπροσώπηση στο προεδρείο.
Τρίτο σαφές, ότι στη θέση αυτή συγκλίνει το ΚΚΕ -διατηρώντας την επιφύλαξη όμως να απέχει από τη θέση που του αναλογεί, πράγμα που ανατρέπει τον "αντιπροσωπευτικό" χαρακτήρα και δημιουργεί άλλες αρνήσεις.
Παρόμοια στάση κρατάει και η "Πρωτοβουλία για την Ανατροπή" (Γ.Αγγέλης), η οποία επίσης επιφυλάσσεται - αν όχι αρνείται- να συμμετέχει στο προεδρείο.
"Καθαρή" και η στάση της "Δημοσιογραφικής Μεταρρύθμισης" (Η.Κανέλλης), ο οποίος αυτοπροτάθηκε για πρόεδρος και έλαβε δύο θετικές ψήφους, τρεις λευκές και έξι αρνητικές. Δήλωσε ότι σε καμία περίπτωση δεν ψηφίζει για το προεδρείο τις παρατάξεις της "Συσπείρωσης" και του ΚΚΕ. Με τον τρόπο αυτό απέκλεισε τη συγκρότηση αναλογικού/ αντιπροσωπευτικού προεδρείου.
Η παράταξη της δεξιάς (Χ. Κυρίτσης, Μ. Αντωνιάδου) έδειξε να συμφωνεί στο αναλογικό/ αντιπροσωπευτικό προεδρείο, με την προϋπόθεση ότι θα συμμετέχουν όλες οι παρατάξεις. Από την άλλη πλευρά όμως συνεχίζουν να επικαλούνται το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει πρωτοκαθεδρία καμιάς παράταξης, διότι τέσσερις παρατάξεις έχουν τον ίδιο αριθμό εδρών, δύο. Η θέση αυτή όμως ακυρώνει την αρχή της αναλογικότητας.
Θολή είναι η στάση της ΚΕΔ (Δ. Τσαλαπάτης, Μ.Γκίκα) που προτείνει "οικουμενικό" προεδρείο αφού πρώτα συμφωνηθούν οι "κόκκινες γραμμές". Διακινδυνεύοντας κανείς να ερμηνεύσει την πρόταση -όχι με μεγάλο ρίσκο πάντως- μάλλον θα κατέληγε ότι πρόκειται για ένα είδος αντιπροσωπευτικού προεδρείου, όχι όμως με αναλογία δύναμης, πράγμα που αφήνει τη δυνατότητα στην παράταξη αν και 4η σε αριθμό ψήφων να διεκδικήσει τη θέση του προέδρου ή του γραμματέα.
Οι θέσεις αυτές βρίσκουν ανοικτό πεδίο τόσο στην πλευρά του Η.Κανέλλη, όσο και της δεξιάς, όμως δεν συμπληρώνουν, προς το παρόν τουλάχιστον, την απαραίτητη πλειοψηφία ώστε να διατυπωθούν με σαφήνεια και να προχωρήσουν.
Από την άλλη πλευρά, η πρόταση για αναλογικό/ αντιπροσωπευτικό προεδρείο προϋποθέτει ένα μίνιμουμ συναίνεσης από όλες τις παρατάξεις, εν όψει του επικείμενου αδιεξόδου. Προϋποθέτει ότι όλοι θα αναλάβουν τις ευθύνες τους και στο βαθμό που τους αναλογεί, εφόσον είναι εκπρόσωποι σε ένα σωματείο, τα μέλη του οποίου πιέζουν για τη συγκρότηση και παρέμβασή του στην κρίσιμη συγκυρία.
Με άλλα λόγια κανείς δεν δικαιούνται να βγάζει την ουρά του απέξω. Προϋποθέτει επίσης την αποδοχή των όρων της δημοκρατίας και της απλής αναλογικής, αναγνωρίζοντας την εντολή του εκλογικού σώματος, έτσι όπως προέκυψε από την κάλπη: όταν μία παράταξη χάνει μία έδρα για 19 ψήφους και μια άλλη κερδίζει μία έδρα για 11 ψήφους, σε 3.380 ψηφίσαντες, τότε είναι αναγκαίο ο καθένας να αναγνωρίσει το αναστημά του και όλοι να βάλουν νερό στο κρασί τους. Αν υπάρχει συμμαχική πλειοψηφία, δεν εμποδίζεται από κανέναν. Εάν δεν υπάρχει όμως, οι εκπρόσωποι είναι υποχρεωμένοι να προχωρήσουν σε δημοκρατική συγκρότηση προεδρείου το συντομότερο δυνατό.
(Αναδημοσίευση από την Αυγή της Κυριακής)