Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Μάιο, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ιωάννης Αγγελής, άσκησε αναίρεση κατά της απόφασης του Α’ Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών με την οποία είχε κριθεί αθώος ο Τάσος Θεοφίλου.
Ο συνήγορος του Τάσου Θεοφίλου Κώστας Παπαδάκης δήλωσε στο omniatv:
«Υπάρχουν δικαστές οι οποίοι δεν υπηρετούν τις σκοπιμότητες της αντιτρομοκρατικής. Όταν ένα κίνημα αγωνίζεται καταφέρνει να επιβάλει τη δικαιοσύνη και στη δικαστική εξουσία. Η απόφαση είναι ορόσημο διότι είναι η πρώτη φορά που δικογραφία της αντιτρομοκρατικής καταλήγει αμετάκλητα σε αθωωτική απόφαση. Είναι ένα μεγάλο χαστούκι μετά κι απ’ την αθώωση της Ηριάννας. Τίθεται ζήτημα αναζήτησης ευθυνών από την κυβέρνηση. Δε γίνεται όλοι αυτοί οι άνθρωποι που στήνουν σκευωρίες να είναι στις καρέκλες τους προσανατολισμένοι πάντα στον αριστερό και αντιεξουσιαστικό χώρο, και να μην υφίστανται καμία απολύτως ευθύνη. Η απόφαση αυτή επίσης αποδομεί την αποδεικτική κατάχρηση του DNA ως αποδεικτικού υπερόπλου εναντίον μιας γενιάς συνήθων υπόπτων που ετοίμαζε για τις επόμενες δεκαετίες η αντιτρομοκρατική.»
Υπενθυμίζεται ότι περίπου πριν από έναν χρόνο, σύμφωνα με την ετυμηγορία του Εφετείου, ο Τάσος Θεοφίλου αθωώθηκε για το σύνολο των κατηγοριών και συγκεκριμένα για συγκρότηση και ένταξη τρομοκρατικής οργάνωσης, ανθρωποκτονία από πρόθεση, απόπειρα ανθρωποκτονίας, ληστεία, κατασκευή-προμήθεια-κατοχή εκρηκτικών υλών, διακεκριμένη κατοχή όπλων κ.ά.
O Τάσος Θεοφίλου κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε ληστείας τράπεζας στην Πάρο τον Αύγουστο του 2012, κατά την οποία υπήρξε ένας νεκρός. Ο ίδιος συνελήφθη στην Αθήνα ως ύποπτος, γνωστός στον αναρχικό χώρο, με τα ΜΜΕ να τον αντιμετωπίζουν ως ένοχο. Δικάστηκε ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης και με την επιβαρυντική διάταξη του νόμου περί τρομοκρατίας (187Α). Σημειώνεται πως κατά τη διάρκεια της δίκης του, αλλά και την έφεσης, το μοναδικό στοιχείο που παρουσιάστηκε εναντίον του, ήταν ένα καπέλο, το οποίο μάλιστα δεν υπήρχε στα αρχικά ευρήματα της ληστείας.
Βάσει αυτού του «στοιχείου», ο Θεοφίλου καταδικάστηκε το 2014 σε 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στη ληστεία της Πάρου, με τη δεύτερη δίκη να ακολουθεί κατόπιν άσκησης έφεσης τόσο του ίδιου του κατηγορουμένου όσο και υπέρ του νόμου.
Μετά από πολυήμερη διαδικασία, και αφού κανένας αυτόπτης μάρτυρας δεν αναγνώρισε τον κατηγορούμενο ως έναν από τους δράστες της ληστείας, όπως και στην πρωτόδικη διαδικασία, η εισαγγελέας Έδρας, με την σημερινή αγόρευσή της, εξέφρασε την απόλυτη πεποίθησή της πως ο Θεοφίλου «υπήρξε μέλος της οργάνωσης «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» και προχώρησε με άγνωστους -για τη Δικαιοσύνη- συνεργούς στη ληστεία της τράπεζας, με απολογισμό έναν νεκρό».
Απολογούμενος στο πρώτο δικαστήριο, ο Θεοφίλου ερωτηθείς από τον πρόεδρο είχε υποστηρίξει ότι η «ΣΠΦ» είναι «αναρχομηδενιστική οργάνωση» η οποία δεν πιστεύει «στο όραμα της κοινωνικής απελευθέρωσης» κάτι στο οποίο ο ίδιος πιστεύει «ως αναρχοκομμουνιστής».
Απολογούμενος στην παρούσα δίκη, μεταξύ άλλων ο Θεοφίλου είπε, ότι «η μόνη φορά που βρέθηκα κοντά σε όπλο, ήταν όταν μου το έβαλαν στον κρόταφο κατά την σύλληψή μου» ενώ επανέλαβε ότι διώκεται γιατί είναι αναρχικός: «Δεν διέπραξα κανένα από τα αδικήματα που με κατηγορούν. Διέπραξα ένα αδίκημα το οποίο περικλείει όλα τα… αδικήματα: στον ταξικό πόλεμο πήρα θέση με τους αδικημένους, είμαι αναρχικός».