του Θάνου Καμήλαλη

Ακολουθούν μερικά στιγμιότυπα των τελευταίων 40 περίπου ωρών:

1)  Υπουργός Ανάπτυξης δηλώνει ξεκάθαρα ότι «πέσαμε έξω» και «πιστεύαμε ότι όταν ανοίγαμε τον Ιούνιο λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, οι επόμενοι μήνες μέχρι τον Οκτώβριο θα ήταν σχετικά ήρεμοι». Αυτό δεν είναι επιχείρημα διαχείρισης οικονομίας εν μέσω πανδημίας, είναι επιχείρημα αρνητών του ιού. «Ψεκασμένων» όπως τους είπε ο Πρωθυπουργός. Γιατί όλη η επιστημονική κοινότητα έλεγε ότι το δεύτερο κύμα θα είναι σφοδρότερο, όλοι έλεγαν πως θα έρθει, δεν υπήρξε ποτέ καμία έρευνα ότι ο ιός είναι εποχικός, σαν τη γρίπη. Και φυσικά κανείς δεν έχει αποδείξει ότι «ο ιός μεταλλάχθηκε». Αυτοί βέβαια, με τα ψέματά τους, είναι ικανοί να σερβίρουν με τα ΜΜΕ τους μέχρι και Covid-20 στους ψηφοφόρους τους.

2) Υπουργός Υγείας, χωρίς αρμοδιότητες λέει ψέματα σε πανελλήνια μετάδοση, να μας πείσει πόσο πετυχημένος είναι, κουνώντας το δάχτυλο σε αυτούς που «δεν αντιλήφθηκαν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Αυτός, ο σοβαρός, με επίγνωση της κατάστασης, παρουσιάζει πλασματικά στοιχεία. Προσθέτει στις ΜΕΘ για Covid τις υπόλοιπες Μονάδες των δημόσιων νοσοκομείων, που πλέον νοσηλεύουν αποκλειστικά περιστατικά κορνοϊού, αλλά και τις ιδιωτικές ΜΕΘ. Οι Νοσοκομειακοί Γιατροί της Θεσσαλονίκης μάλιστα, λένε πως πλέον «βαφτίζουν» ΜΕΘ κρεβάτια χωρίς την απαραίτητη δομή. Ούτε και το προσωπικό βέβαια. Όλες οι ειδικότητες επιστρατεύονται για την πανδημία. Λείπουν φυσικά οι χιλιάδες προσλήψεις που δεν έγιναν. Τώρα ψάχνουν ιδιώτες γιατρούς, με προσφορές όπως 2.000 ευρώ ακατάσχετα κι αφορολόγητα, συν το ιδιωτικό ιατρείο ανοικτό. Αγορά λέγεται, προσφορά και ζήτηση, λογική του κέρδους εν μέσω της πανδημίας. Η Υγεία ως εμπόρευμα.

3) Η Πρόεδρος των Νοσοκομειακών Γιατρών Θεσσαλονίκης, η Δάφνη Κατσίμπα, φώναζε την Τετάρτη στο «Κόκκινο». Λένε ψέματα, ψέματα, επικοινωνιακά ψέματα! Απεγνωσμένη και οργισμένη. Για τις επιλογές της κυβέρνησης, τις υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, αλλά και τη μόνιμη κοροϊδία. Στα μούτρα όλων μας. Όλοι οι νοσοκομειακοί γιατροί το ίδιο φωνάζουν, 8 μήνες τώρα. Όλη η αντιπολίτευση. Οι Λοιμωξιολόγοι τους βέβαια από τον Μάιο και μετά, αναπαυμένοι στις δάφνες τους, την είδαν κομματικά στελέχη. Και σώπασαν, τους φωνάζουν που και πού με τα μικρά τους ονόματα για κανένα διάγραμμα. «Για πες Σωτήρη, δεν τα κάνω όλα πολύ ωραία;»

4) Αλλά, στις έξι το απόγευμα, βγήκε ο Νίκος ο Χαρδαλιάς, με το μπουφάν του που παραπέμπει σε στρατιωτική μάχη. Να πλακώσει τον ιό, να τον δείρει, να τον κάνει χίλια κομμάτια. Οι νέες απαγορεύσεις, ούτε μία εβδομάδα μετά το 2ο lockdown, δείχνουν πανικό κι απελπισία. Τα επιστημονικά δεδομένα τέλειωσαν, μας έμειναν τα fake news του Στέλιου του Πέτσα και της λίστας του με τα εκατοντάδες μικρά και μεγάλα ΜΜΕ.

Ένας λοιπόν εργαζόμενος, που πηγαίνει κανονικά στη δουλειά του, συνωστίζεται σε ΜΜΜ, στον χώρο εργασίας του, αφήνει το παιδί του σχολείο μαζί με 24 ακόμα σε μια μικρή τάξη, ίσως έχει όντως ανάγκη να προσφέρει βοήθεια σε κάποιον δικό του μέτα τις 9, πρέπει να κλειδαμπαρωθεί σπίτι του. Ένας εργαζόμενος που είναι όλη μέρα σπίτι στην τηλεργασία, με «ευέλικτο ωράριο», πρέπει επίσης να κάνει το ίδιο. Ίσως να προλάβουν αυτοί να βγουν νωρίτερα, να αγοράσουν τα απαραίτητα και να κάνουν και μια βόλτα, ίσως συνωστιστούν και περισσότερο μεταξύ 7 με 9 το απόγευμα που πολλοί θα προσπαθούν να πάρουν λίγο αέρα.

Οι πολίτες πληρώνουν όλο και περισσότερο τις επιλογές μιας κυβέρνησης που έχει χάσει και τον έλεγχο και κάθε αιδώ. Από τον τουρισμό, στην επίταξη των ΜΕΘ που δεν έγινε ποτέ, στα 80 ευρώ για τεστ σε ιδιωτική κλινική, στις δήθεν προσλήψεις στο ΕΣΥ, στα επικοινωνιακά σόου, στις συμβάσεις με ιδιωτικά διαγνωστικά για ελέγχους δειγμάτων, κρεβάτια νοσηλείας και στελέχωση του ΕΣΥ, προσωρινά. Αλλά και πιο πριν, στα νοσοκομεία που έκλεισαν στα μνημόνια, όπως το «Λοιμωδών» στη Θεσσαλονίκη.

Η κατάσταση είναι ήδη ανυπόφορη, ένα έγκλημα που παρακολουθούμε σε εξέλιξη και θα παρακολουθούμε για εβδομάδες. Γιατί αυτά όλα είναι βία.

Βία στην προσφορά των ελευθεριών μας ώστε να προλάβουν οι ανερμάτιστοι, οι εξυπηρετητές συμφερόντων, να κάνουν επιτέλους κάτι σωστό. Ούτε στην τηλεκπαίδευση δεν τα κατάφεραν οι «μεταρρυθμιστές». Ούτε δύο μάσκες δεν μπόρεσαν τελικά να παραδώσουν. Πέρασαν πάντως έναν πτωχευτικό Νόμο – οικονομική φυλακή, μία διάταξη – αμνηστία για τη μεγαλή φοροδιαφυγή και μία καρατόμηση μίας ενοχλητικής Εισαγγελέα Διαφθοράς. Δουλίτσα να υπάρχει, έρχονται και τα Εργασιακά, το επόμενο «αριστούργημα» του υπουργού Ανεργίας, με τα αξεπέραστα ρεκόρ.

Βία στη λογική μας, με τα απύθμενα ψέματά τους. Φταίει ο καιρός, η Webex, οι χάκερς στο υπουργείο Παιδείας, οι απείθαρχοι Έλληνες, ο ανάδρομος Ερμής και τα 25 απιθανικομμύρια SMS που στάλθηκαν για άθληση. Φταίει επίσης το ότι αυτοί οι θρασύτατοι πολίτες αναγκάζονται να πηγαίνουν κανονικά στις δουλειές τους. Απίστευτο, lockdown με μποτιλιάρισμα στους δρόμους. Ποιος θα περίμενε ότι ο κόσμος συνεχίζει να δουλεύει, αφού του είπαν να συνεχίσει να δουλεύει; Φταίει η κριτική, αν είναι δυνατόν, θέλουν και να κάνουν κριτική οι «υποτελείς». Γιατί δεν το βουλώνουν σαν τους υπολοιπους που χειροκροτάνε τον ανεπρόκοπο, παραθεριστή Πρωθυπουργό μας;

Βία στην Υγεία μας, σωματική και ψυχική. Γιατί αυτήν τη στιγμή, αν έχεις έναν άνθρωπο π.χ. στη Θεσσαλονίκη, σε έστω λίγο ευαίσθητη κατάσταση, φοβάσαι. Φοβάσαι μην αρρωστήσει σοβαρά, είτε με Covid είτε όχι. Φοβάσαι ότι δεν θα βρεθεί ο κατάλληλος εξοπλισμός, φοβάσαι ότι το προσωπικό που θα κληθεί να ασκήσει το λειτούγημά του θα είναι εξουθενώμενο, φοβάσαι για το πού θα μεταφερθεί και αν τελικά θα βρει φροντίδα. Γιατί οι επιπτώσεις και αυτού του lockdown στην ψυχική Υγεία του κόσμου θα είναι σοβαρές. Γιατί η οικονομική ανασφάλεια βασιλεύει. Γιατί όλα τους τα μέτρα στοχεύουν στην ψυχαγωγία και τίποτα στην προστασία κατά τη διάρκεια της καθημερινότητας.

Βία γιατί, κάποιοι ανεύθυνοι, έπαιξαν και παίζουν. Με την υγεία μας και με τις ζωές μας.

Με τις επιλογές τους όμως, όχι με τα λάθη και τις «παραλείψεις» τους. Έχει διαφορά. Γιατί η αλήθεια είναι ότι ο λόγος που δεν ενίσχυσαν ποτέ ουσιαστικά το ΕΣΥ είναι ότι δεν θέλουν ένα δημόσιο σύστημα Υγείας που θα δουλεύει όπως πρέπει. Γιατί η αλήθεια είναι ότι ο λόγος που δεν τους ένοιαξε και πολύ η τηλεκπαίδευση στα δημόσια σχολέια είναι ότι δεν θέλουν τα δημόσια σχολεία να παρέχουν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης.  Γιατί γι αυτούς, τα δημόσια ταμεία, τα δημόσια αγαθά είναι ένα τσουβάλι χρήματα για να βοηθούν ολιγάρχες, τραπεζίτες, να προσλαμβάνουν δικούς τους ανθρώπους και να διασωληνώνουν ιδιώτες – παράσιτα (ενώ στις κανονικές επιχειρήσεις εν μέσω πανδημίας προσφέρουν ως ελάφρυνση μόνο αναστολές πληρωμών και δάνεια).

Δεν απέτυχαν. Επέλεξαν να «αποτυγχάνουν». Έχει διαφορά. Αλλά και πάλι, εμείς θα ζήσουμε. Θα βρούμε έναν τρόπο.