του Θάνου Καμήλαλη

Τίποτα πάντως δεν προκαλεί εντύπωση, ούτε καν η άνευ ορίων κυνικότητα. Πανηγυρίζουν ό,τι κι αν συμβεί, μόνοι τους, παρέα με τα ΜΜΕ τους, τους κατ’επάγγελμα χειροκροτητές τους και τους ξαφνικά ακραία σιωπηλούς «δεν είμαι ΝΔ αλλά», αυτοδιαφημιζόμενους «φιλελεύθερούς» τους. Πανηγύριζαν που άνοιγαν τον τουρισμό χωρίς έλεγχο με γραφικές φιέστες στη Σαντορίνη. Πανηγύριζαν που «νίκησαν τον κορονοϊό» και «δεν θα χρειαστεί δεύτερο lockdown». Πανηγύριζαν με τα πρώτα στοιχεία της ύφεσης στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας με μισά στατιστικά ότι «είμαστε κάτω από τον μέσο όρο στην Ευρωζώνη». Πανηγυρίζουν που «δεν πέταξαν λεφτά σε ΜΕΘ που δεν χρειάστηκαν», που «το ΕΣΥ αντέχει» ενώ στη Θεσσαλονίκη οι περιγραφές είναι δραματικές και ανοίγει και κινητή μονάδα του στρατού έξω από το «424».

Ο ίδιος Υπουργός, ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, φώναζε την Κυριακή με αφορμή την στρατιωτικο-θρησκευτική φιέστα που προβλήθηκε πάνω στο κτίριο της Δημοκρατίας. «Μισούν την Ελλάδα» αυτοί που δεν τους άρεσε το θέαμα. Αλήθεια, αν «μισούν τη χώρα» όσοι διαφωνούν με την αισθητική του «Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια» του 1960, αυτοί που πανηγυρίζουν πάνω από νεκρούς, όταν μάλιστα μόνο σε δύο μέρες είχαμε 211, τι συναισθήματα έχουν για τη χώρα; Την αγαπάνε αυτήν τη χώρα;

Γιατί, επειδή το ουρλιάζουν σε τηλεπαράθυρα και προβάλλουν φρεγάτες και θρησκευτικά σύμβολα στο Σύνταγμα; Αυτοί που απέλυαν γιατρούς και ήθελαν τη δόξα όλη δική τους, αυτοί που μόνο στη Θεσσαλονίκη έκλεισαν δύο πολύ σημαντικά νοσοκομεία (Λοιμωδών και Παναγία) και αρνούνται να τα ανοίξουν, είναι στο πλάι της χώρας και της κοινωνίας ή απέναντι;

Δίπλα στα πανηγύρια, τα ψέματα και οι μισές αλήθειες. «Είμαστε 12 φορές καλύτερα από το Βέλγιο». Ναι γιατί το Βέλγιο είναι στην καρδιά της Ευρώπης, με κινητικότητα ασύγκριτη με την Ελλάδα, είχε βαρύτατο πρώτο κύμα στην πανδημία,  ενώ μετράει και διαφορετικά τους θανάτους. Πιο συγκεκριμένα, το Βέλγιο δεν μετράει μόνο τους επιβεβαιωμένους θανάτους απο Covid, αλλά και νεκρούς για τους οποίους υπάρχει η υποψία ότι πέθαναν από Covid, όπως για παράδειγμα, στα γηροκομεία. Είναι η τρίτη χώρα πανευρωπαϊκά, με τεράστια διαφορά από την επόμενη Γερμανία, σε αριθμό ηλικιωμένων που στέλνονται σε γηροκομεία για τα οποία άργησε πάρα πολύ να λάβει σοβαρά μέτρα προστασίας.

Παράλληλα, η Ελλάδα, που πρακτικά δεν πέρασε ποτέ το πρώτο κύμα πανδημίας, στο δεύτερο κύμα έχει ήδη κάκιστες επιδόσεις. Μακάρι ο Γεωργιάδης να είχε δίκιο, αλλά δυστυχώς, τα τραγικά νούμερα του Σαββατοκύριακου, με πάνω από 100 θανάτους ημερησίως, μας έφεραν, αν εξετάσουμε μόνο αυτές τις μέρες, στη δεκάδα της Ευρώπης και στην 20άδα του κόσμου. Ανεξαρτήτως πληθυσμού. Με παρόμοιο νούμερο με τη Γερμανία και κάτι λιγότερο από το μισό σε σύγκριση με τη Γαλλία. Γενικότερα, ο τραγικός απολογισμός στη χώρα σιγά σιγά ανεβαίνει στην τραγική κατάταξη, ενώ οποιαδήποτε σύγκριση εν μέσω του δεύτερου κύματος (στο οποίο κάθε χώρα βρίσκεται σε διαφορετικό σημείο), είναι από πρόχειρος έως εγκληματικά χυδαίος και προπαγανδιστικός. Για παράδειγμα, με τη λογική Γεωργιάδη, είμαστε καλύτερα από το Βέλγιο, αλλά χειρότερα από το Μαρόκο, το Καζακστάν, τη Σλοβακία, την Ινδονησία και τον Λίβανο. Η περιπτωσιολογία και οι επιλεκτικές συγκρίσεις μόνο συσκότιση προκαλούν.

Δεν είναι μόνο ο αντιπρόεδρος της ΝΔ βέβαια. Ο υπουργός Υγείας, Βασίλης Κικίλιας, έχει κάνει το ψέμα δεύτερη φύση του με τον αριθμό των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας. Μέχρι και κλεμμένο γράφημα παρουσίασε την περασμένη Τετάρτη. Έχει αποδειχθεί πλέον από δεκάδες καταγγελίες γιατρών ότι ο Κικίλιας στις ΜΕΘ για κορονοϊό, προσθέτει όλες τις υπόλοιπες ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία, τις Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας που βαφτίζονται ΜΕΘ, αλλά και τις Μονάδες του ιδιωτικού τομέα. Στη Θεσσαλονίκη του «υγειονομικού πολέμου» έχουν «επιταχθεί» μόλις δύο κλινικές κι αυτές με αποζημίωση, γιατί «δεν είμαστε Σοβιετία». Σε αυτές τις κλινικές στέλνεται πλέον προσωπικό από τα δημόσια νοσοκομεία, που βουλιάζουν, ώστε να βρεθούν άτομα να στελεχώσουν τα έξτρα κρεβάτια.

Παράλληλα, μεγάλες ιδιωτικές κλινικές παραμένουν ανέγγιχτες από την κυβέρνηση, την ώρα που η Βόρεια Ελλάδα υποφέρει. Ο πνευμονολόγος και διευθυντής της Β’ Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου «Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης, Νίκος Καπραβέλος δήλωσε σήμερα:

«Φτάσαμε στο αμήν στα νοσοκομεία. Εμείς στην Εντατική να θέλουμε να διακινήσουμε ασθενή και να μην μπορούμε, να είμαστε στα όρια ασφάλειας μετακίνησης του ασθενούς και οι συνάδελφοι στα τμήματα να αγωνίζονται να κρατήσουν στη ζωή έναν άνθρωπο και να μην μπορούν να τον στείλουν στη Μονάδα Εντατικής ως όφειλαν. Χάσαμε περισσότερες ζωές, επειδή δεν προβλέφθηκε αυτή η σφοδρότητα της πανδημίας, το δεύτερο κύμα».

Η εντατικολόγος του «Ιπποκρατείου» Χριστίνα Κυδώνα, στη συγκλονιστική μαρτυρία της, ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων:

«Ένας ειδικός κ ένας ειδικευόμενος στην πτέρυγα των 50 δουλεύουν 26 ώρες ντυμένοι με στολή χωρίς ανάπαυση σε περιστατικά που τουλάχιστον το 30% ειναι βαρυτατα και που πλέον μέσα στις πτέρυγες εφαρμόζουμε μη επεμβατικό μηχανικό αερισμό, με ειδικά αναπνευστηράκια που είχαμε φροντίσει να εξασφαλίσουμε για να κρατάμε τους αρρώστους μη διασωληνωμένους όσο το δυνατόν περισσότερο, για να αποφύγουμε τις εισαγωγές στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας καθώς δεν υπάρχουν κρεβάτια διαθέσιμα»

Επειδή πάντα όμως το ψάρι βρομάει από το κεφάλι, η ώρα του Κυριάκου. Ο Μητσοτάκης λοιπόν, έλεγε το Σάββατο, στις εθελόντριες νοσηλεύτριες ότι «κάναμε πολλές μαζικές προσλήψεις. Πρόθεσή μου είναι όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι να μονιμοποιηθούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας» και «όταν απειλείται η υγεία, που είναι το υπέρτατο δημόσιο αγαθό, για εμένα δεν υπάρχει κρατική και ιδιωτική δράση». Ε λοιπόν, ο προϋπολογισμός του 2021 προβλέπει περίπου 600 εκατομμύρια λιγότερα για την Υγεία από ό,τι το 2020. Ακόμα κι αν κάποιος θέλει να υποστηρίξει ότι πιθανόν να υπάρξουν έκτακτες παρεμβάσεις λόγω κορονοϊού που δεν καταγράφονται ακόμα, είναι πέραν πλέον κάθε αμφιβολίας ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θέλει να «σπαταλήσει», όπως θα το έλεγε ο Πέτσας, ούτε ένα ευρώ για το δημόσιο σύστημα Υγείας την επόμενη μέρα. Το αντίθετο μάλιστα.

Δεν είναι όμως παράλειψη η μη στήριξη του ΕΣΥ. Είναι επιλογή. Πρέπει να το λέμε ξανά και ξανά. Δεν είναι «λανθασμένη ανάγνωση της πραγματικότητας» τα ψέματα. Είναι επιλογή. Αυτό ξέρουν, τόσο μπορούν, έτσι επιβιώνουν, τόσο θέλουν, αυτό κάνουν. Δεν είναι «μεμονωμένο περιστατικό» τα πανηγύρια του Υπουργού. Είναι επικοινωνιακή διαχείριση, πτωματολογία με μόνο κριτήριο την πολιτική επιβίωση, την παραμονή στην εξουσία. Μία παρέα ατόμων που υποστηρίζει κιόλας ότι είναι «στο πλευρό της κοινωνίας». Αλλά στην πράξη είναι μόνο για τα πανηγύρια.

 

Υ.Γ. Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι Υπουργός και αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Κάθε δήλωσή του θα πρέπει να θεωρούμε ότι εκφράζει και τον Πρωθυπουργό. Για να συνεννοούμαστε. Μέχρι απτής αποδείξεως του αντιθέτου