Του Γιώργου Μυζάλη

Από την ημέρα που πρωτάκουσα το δίσκο αυτό (που περιλαμβάνει και τα «Μεροκάματα», το τραγούδι που κυρίευσε τα ραδιόφωνα στο πρόσφατο παρελθόν), ήθελα να κάνω μια συζήτηση με τους τρεις αυτούς ανθρώπους, που – κατά την άποψή μου – φέρνουν έναν νέο αέρα στο κομμάτι της τραγουδοποιίας στο εγχώριο μουσικό τοπίο. Να, λοιπόν, που δόθηκε η ευκαιρία με την αφορμή της επικείμενης εμφάνισής τους την Πρωτομαγιά στο Ρυθμός Stage.

Τι θα περιλαμβάνει η εμφάνισή σας στο Ρυθμό την πρωτομαγιά;
Χ.Κ. Καταρχάς να πούμε ότι η πρωτομαγιά είναι μια ειδική ημερομηνία. Είναι μια μέρα μνήμης, μια μέρα αγώνα, μια μέρα πόνου και χαράς ταυτόχρονα. Εμείς κόντρα στις «σειρήνες» του τριημέρου, θα μαζευτούμε στον Ρυθμό και θα περάσουμε όσο πιο όμορφα μπορούμε την μέρα αυτή, παρέα με όλο τον κόσμο που θα έρθει για να ακούσει τον «Χορό των ημερών» και «πειραγμένες» διασκευές αγαπημένων μας κομματιών.

Πολλές διασκευές παλαιοτέρων τραγουδιών εμφανίζονται εσχάτως στην ελληνική μουσική παραγωγή. Για ποιο λόγο, λέτε, συμβαίνει αυτό;
Π.Π.Ζούμε σε ένα τόπο με την πλουσιότερη μουσική κληρονομιά. Ασφαλώς και όταν ακούς την πρώτη εκτέλεση της «Φραγκοσυριανής» μεθάς από το γλυκόπιοτο άρωμά της, αλλά και μια νέα ματιά στα πράματα, με νέο ήχο, που αγγίζει ενδεχομένως κάποιο συγκεκριμένο ακροατήριο,αλλά δεν προσβάλλει την ιστορία και το βάρος του τραγουδιού, είναι αποδεκτή. Σίγουρα αυτό αποτελεί επιθυμία ή γούστο του συγκροτήματος ή του καλλιτέχνη που «πειράζει» κάποιο παλαιότερο και «δοκιμασμένο» τραγούδι με την δική του ματιά. Προσωπικά ξεχώρισα την διασκευή των Mikroστο «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» του Σταύρου Ξαρχάκου. «Υποφώσκει» πάντα και η αντίληψη των δισκογραφικών που χρειάζονται το κάτι «διαφορετικό»,. Είναι και η ανάγκη του ακροατή να ακούει το διαφορετικό. Εγώ δεν είμαι εύκολος ακροατής αλλά δεν ενοχλούμαι και από τα πειράγματα. Προτιμώ βέβαια τα πρωτόλεια άσματα! Έχω παρακολουθήσει συναυλία των ImamBaildiκαι είναι υπέροχοι αλλά όταν θα πάω στο ταβερνάκι με τους φίλους μου, θέλω να τα ακούω καθαρά και αγνά, σαν το κρασί που θα τα συνοδεύει.

Χ.Κ. Νομίζω ότι είναι μια μόδα η οποία δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια, όχι απαραίτητα κακή. Υπάρχουν διασκευές πολύ προσεγμένες και προσεκτικές που έχουν λόγο ύπαρξης και θυμίζουν στους παλιούς άλλα και μαθαίνουν στους νέους, κάποια τραγούδια, πολλά από αυτά ξεχασμένα. Βέβαια υπάρχουν και άλλες διασκευές που δεν έχουν κάτι να προσφέρουν, άλλα αυτό συμβαίνει με τις μόδες. Από την άλλη υπάρχει και η άποψη που λέει ότι πια έχει στερέψει η «δεξαμενή του Ελληνικού τραγουδιού» με την έλλειψη νέων δημιουργών, που εν μέρει την ενστερνίζομαι άλλα θεωρώ ότι με την κατάσταση που επικράτησε την τελευταία 15ετια και που συνεχίζει να επικρατεί στην δισκογραφία και γενικότερα, είναι απολύτως φυσιολογικό.

Αντιθέτως, εσείς συμπεριλάβατε αποκλειστικά πρωτογενές υλικό στο δίσκο σας, μολονότι στα live διασκευάζετε και παλαιότερα τραγούδια. Ωστόσο, έχετε μια ωραία διασκευή στο “Leventnousportera” των NoirDesire. Σκέφτεστε να την κυκλοφορήσετε;
Π.Π. Την απόδοση στα ελληνικά του «Leventnousportera» την έκανε ο Δημήτρης (Παπαχαραλάμπους) μέσα σε ένα απόγευμα. Είναι ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι εδώ και χρόνια και μακάρι κάποια στιγμή να το συμπεριλάβουμε σε κάποια μουσική εργασία. Στις ζωντανές μας εμφανίσεις σίγουρα θα το ακούτε πλέον! Όπως και άλλα αγαπημένα τραγούδια. Όσο αφορά στο δίσκο, δεν είχαμε κανένα λόγο να βάλουμε άλλο υλικό πέραν αυτών των τραγουδιών. Να σκεφτείς ότι αφήσαμε και 3 τραγούδια απ’ έξω κι έχουμε και άλλα 10 έτοιμα και να είμαστε καλά να ξαναμπούμε στο στούντιο!!! Άλλωστε για μένα αυτός ήταν και ο βασικός λόγος για να ξεκινήσουμε παρέα οι τρεις μας να χτίζουμε αυτόν τον δίσκο. Υπήρχε τόσο πολύ υλικό που δεν μας πέρασε από το μυαλό ένα τέτοιο εγχείρημα, να πειράξουμε δηλαδή κάποιο άλλο, ήδη γνωστό αν και με τον Χρυσόστομο στις ζωντανές μας εμφανίσεις πάντα έχουμε ένα μέρος όπου θα παίξουμε π.χ. τον «Γκρεμό» του Χατζιδάκι, ή το «Μισή πίστη» του Μάλαμα διασκευασμένα όμως για κλασική κιθάρα και φωνή.

Χ.Κ. Πιστεύω ο δημιουργός είναι υποχρεωμένος αυτά που γραφεί να τα δίνει στον κόσμο. Στην δική μας περίπτωση, διαβάζοντας τους στίχους του Δημήτρη για πρώτη φορά, ένιωσα διπλά αυτή την υποχρέωση. Ειδικά στις μέρες μας, το πρωτογενές τραγούδι το έχει ανάγκη ο κόσμος, όπως και φρέσκιες φωνές να το ερμηνεύουν. Την διασκευή στο «Leventnousportera» θέλουμε να την κυκλοφορήσουμε και πιστεύω θα γίνει σύντομα.

Ακολουθήσατε την πάλαι ποτέ επιτυχημένη συνταγή (ένας συνθέτης, ένας στιχουργός, ένας ερμηνευτής) που είχε εγκαταλειφθεί στο πρόσφατο παρελθόν και φαίνεται να επανακάμπτει στις μέρες μας. Πόσο καιρό δουλέψατε το υλικό; Θα συνεχίσετε να δουλεύετε ως… τριανδρία;
Χ.Κ. Ο «Χορός των ημερών» από την γέννησή του, μέχρι την ολοκλήρωση του δίσκου, δουλεύτηκε περίπου ενάμιση χρόνο. Νομίζω είναι πολύ καλά, δεδομένου ότι η παραγωγή ήταν εξ’ ολοκλήρου δική μας. Η ισχύς εν τη ενώσει… Με τον Πάνο είμαστε παρέα σχεδόν τη μισή ζωή μας. Έχουμε περάσει πολλά καλά και άσχημα. «Δέσαμε», που λένε. Όταν λοιπόν μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, έρχεται κάποιος άλλος και «δένει» τόσο φυσικά –πράγμα σπάνιο και δύσκολο- και νιώθεις ότι τον ξέρεις χρόνια, τότε να είσαι σίγουρος ότι αυτή η παρέα έχει να δώσει ακόμα πολλά.
Π.Π. Ασφαλώς! Όπως είπα, από το αρχικό υλικό μας έχουν μείνει 3 τραγούδια και ήδη δουλεύουμε 10 ολοκαίνουρια. Είναι πάρα πολύ νωρίς για να πούμε πότε θα κυκλοφορήσουν. Οι ηχογραφήσεις για το άλμπουμ «Ο χορός των ημερών» κράτησαν 16 μήνες ακριβώς (κάναμ