Του Γιάννη Αγιάννη
Η σύγκρουση Παπανδρέου-Ψυχάρη για το δανεισμό του ΔΟΛ δείχνει πως λειτουργούν τα ΜΜΕ στην Ελλάδα. Προηγήθηκε του ΔΟΛ, η περίπτωση της “Ελευθεροτυπίας” η οποία ανεξαρτήτως της αλλοπρόσαλλης στάσης και της τακτικής της εκδότριας της είχε να αντιμετωπίσει την ανένδοτη στάση των τραπεζών , με τις οποίες διαπραγματευόταν.
Στην αντιπαράθεση κάποια στιγμή ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών, συντάκτης του κεντρικού Νομου για τα ΜΜΕ στην Ελλάδα, Β. Βενιζέλος, στη Βουλή, κάτω από την πίεση της επίθεσης του πρώην προέδρου της Βουλής, είπε:
“Μακάρι η «Ελευθεροτυπία» να ξεπεράσει τα οικονομικά της προβλήματα χάριν των εργαζομένων της και της παρουσίας της στον δημόσιο βίο. Ουδέποτε, όμως, η επιχείρηση που εκδίδει την «Ελευθεροτυπία» ενημέρωσε το υπουργείο Οικονομικών ή ζήτησε από αυτό να ασκήσει οποιαδήποτε αρμοδιότητά του σε σχέση με συγκεκριμένες τράπεζες.” Η κυβέρνηση λοιπόν καλούσε τους εκδότες να προσέλθουν.
Και κάποιοι πήγαν στο Μέγαρο Μάξιμου. Μεταξύ των εκδοτών αυτών ήταν και ο Σταύρος Ψυχάρης. Ο Γιώργος Παπανδρέου, μετά από καιρό θυμήθηκε πως ο εκδότης του Βήματος” εξαπέλυσε προσωπικό πόλεμο σε βάρος του, επειδή η Εθνική αρνήθηκε ένα δάνειο 10 εκατ. ευρώ στο ΔΟΛ.
Ο Σ. Ψυχάρης παραδέχθηκε πως ζήτησε δάνειο από την Εθνική τράπεζα , επικαλούμενος την πολυετή του στη συνεργασία. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του οργανισμού και της ΕΙΗΕΑ “η Εθνική είπε όχι επισήμως” αλλά “ανεπισήμως μας είπαν ότι δεν το ενέκρινε το Μαξίμου” έγραφε χαρακτηριστικά , σημειώνοντας “Είναι προφανές ότι παρεμβάσεις στις τράπεζες εναντίον εφημερίδων που δεν ικανοποιούν τις επιθυμίες των κυβερνώντων μαρτυρούν φασίζουσα νοοτροπία”Μετά την “Ελευθεροτυπία” που επιτέθηκε ευθαρσώς στις τράπεζες και την “αόρατη” διαπλοκή της με την κυβέρνηση, αναγκάζεται να ακολουθήσει και ο ΔΟΛ
Γράφαμε την περασμένη Κυριακή: “Υπάρχει όμως κάτι βαθύτερο και αυτός είναι ο ρόλος των τραπεζών, οι οποίες κατόπιν πολιτικών υποδείξεων και επειδή τα δάνεια που έδιναν στα ΜΜΕ ήταν «θαλάσσια» αποφάσισαν, για λίγο, να σφίξουν τη θήλεια στο λαιμό των επιχειρήσεων Τώρα οι εκδότες θεωρούνται αναξιόπιστοι με την ίδια ευκολία που πριν από λίγο καιρό ήταν ο μοχλός ανάπτυξης του Τύπου. Ακόμη περισσότερο, απαιτούν από τα Μέσα να συνεχίζουν να τις προστατεύουν ειδησεογραφικά, δηλαδή να τις στηρίζουν όπως ακριβώς πράττει η κυβέρνηση με τα λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων”
Τα media καταρρέουν, επειδή τώρα οι τράπεζες τραβάνε το χαλί. Η αιτία είναι αυτή η τριγωνική σχέση συναλλαγής, των επιχειρήσεων με τις τράπεζες και την πολιτική εξουσία, κατόπιν επιλογής των ίδιων των εκδοτών, Είναι η αόρατη διαπλοκή των συμφερόντων που μετάλλαξε τα Μέσα και σήμερα μεταδίδουν το Λόγο του Μνημονίου, ως άλλο Ευαγγέλιο.
** Το κείμενο γράφτηκε στο “Πριν” της Κυριακής