Ο Μεϊμαράκης εκτικά ότι «η ισχύουσα διάταξη είναι προβληματική», διότι η μη εκλογή Προέδρου συνεπάγεται διάλυση της Βουλής και εκλογές «με αστάθεια και αβεβαιότητα μακράς διάρκειας».
 
Συνεχίζει ο ίδιος λέγοντας ότι εντοπίζει στο σημείο αυτό το πρόβλημα της σημερινής διαδικασίας, τονίζοντας ότι πρέπει να επιλυθεί με «σκοπό αυτή η κορυφαία πράξη του Κοινοβουλίου να λειτουργήσει συνθετικά και ενωτικά».
 
Στον άξονα της πλήρους αποσύνδεσης της προεδρικής εκλογής από τη διενέργεια εκλογών εντάσσεται και η πρόταση του, η οποία έχει ως εξής:
 
Τα κόμματα προτείνουν τον υποψήφιο Πρόεδρο και η Βουλή εκλέγει με βάση τις τρεις ψηφοφορίες (200, 200, 180).
 
Σε περίπτωση μη εκλογής Προέδρου, η πρόταση των κομμάτων με τους ίδιους υποψηφίους θα τίθεται σε λαϊκή ετυμηγορία.
 
Με την επιλογή αυτή, υπογραμμίζει ο πρώην αρχηγός της ΝΔ, «ενισχύεται η κατευθυντήρια γραμμή προς τα κόμματα να συναινέσουν στο πρόσωπο του ΠτΔ, ο οποίος ταυτόχρονα θα έχει πλήρη σεβασμό στο Κοινοβούλιο και τα κόμματα».
Στη συνέχεια, ο ίδιος προσθέτει ότι δεν θα υπάρχει κλίμα ανασφάλειας από τις επαναλαμβανόμενες εκλογές και δεν θα αλλοιωθεί το πολίτευμα της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας που ορίζει ο νομοθέτης στο Σύνταγμα του 1975.
 
Αλλοίωση η οποία εμπεριέχεται στην πρόσφατα εκφρασμένη πρόταση περί εκλογής ΠτΔ απευθείας από τον λαό, τονίζει ο Ε. Μεϊμαράκης, θεωρώντας ότι εάν επικρατήσει αυτή η άποψη θα προκύψει «διπολικό σύστημα της εκτελεστικής εξουσίας» και αυξημένες αρμοδιότητες του Προέδρου.