Αναλυτικότερα, όπως εξηγεί, «την Τετάρτη 7 Μαρτίου σε έργο της ΤΕΡΝΑ Α.Ε σε εργολαβία της ΨΑΡΟΣ στο Μαρκόπουλο Αττικής, κατά τη διάρκεια εργασιών στο εργοτάξιο, κόπηκε το συρματόσχοινο γερανού και το φορτίο πέφτει και καταπλακώνει εργαζόμενο της εταιρείας που δούλευε στις λαμαρίνες. Ο εργαζόμενος μετά από λίγη ώρα απεβίωσε».
Τέλος, ο Ρουβίκωνας σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι πρέπει να συνηθίσουμε στις «δολοφονίες εργατών», λόγω της «άγριας όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων που πραγματοποιείται αυξανόμενα και βιαιότερα όσο περνούν τα χρόνια».
Η σχετική ανακοίνωση:
Εξετάζοντας και αναλύοντας τα δεδομένα της εγχώριας παραγωγής, ( από το πρίσμα της τάξης των καταπιεσμένων ) δεν μπορούμε παρά να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως ο 42χρονος εργάτης της Γ.Ε.Κ ΤΕΡΝΑ δολοφονήθηκε. Δολοφονήθηκε απο τις εγκληματικές ελλείψεις συντηρήσεων και ελέγχων που τα αφεντικά και οι ιθύνοντες της εταιρείας ( σε άγαστη συνεργασία με το υπουργείο εργασίας φυσικά ) φρόντισαν να μη γίνουν.
Τετάρτη 7 Μαρτίου σε έργο της ΤΕΡΝΑ Α.Ε σε εργολαβία της ΨΑΡΟΣ στο Μαρκόπουλο Αττικής, κατά τη διάρκεια εργασιών στο εργοτάξιο, κόπηκε το συρματόσχοινο γερανού και το φορτίο πέφτει και καταπλακώνει εργαζόμενο της εταιρείας που δούλευε στις λαμαρίνες. Ο εργαζόμενος μετά από λίγη ώρα απεβίωσε. Η Ομοσπονδία Χειριστών, Μηχανοδηγών Και Γεωτρυπανιστών σε επιστολή της στο Υπ.Εργασίας καταγγέλει απουσλια ελέγχων του Σ.ΕΠ.Ε και πιστοποιητικών συντήρησης για πολλά μηχανήματα που χρησιμοιποιούν οι εν λόγω εταιρείες. Όσοι έχουν έστω ελάχιστη γνώση του κλάδου, θα γνωρίζουν πως οι μεγαλοεργολάβοι-μέτοχοι της ΤΕΡΝΑ ( Κωσταντίνος Ζαφείρης, Γιώργος Περιστέρης και Νικόλαος Καμπάς ) έχουν τα απαραίτητα κονέ με το Υπ.Εργασίας. Σχέσεις που τους επιτρέπουν να συνεχίζουν τα έργα τους δίχως τα απαραίτητα πιστοποιητικά. Ακόμα μια φορά αποδεικνύουν πως στο βωμό του κέρδους τους, οι εργάτες δεν είμαστε παρά αναλώσιμο υλικό.
Τα προαναφερθέντα μεγαλοαστικά καθάρματα είναι γνωστά για την αντεργατική πολιτική τους. Σωματεία εργαζομένων του κλάδου έχουν πολλάκις αναφέρει:
Με τη σημερινή μας παρέμβαση στέλνουμε δύο εντελώς διαφορετικά μηνύματα, σε δύο εντελώς διαφορετικές κοινωνικές τάξεις.
Προς τα αφεντικά, πως όσο μεγαλώνει η λίστα με τους δολοφονημένους ανθρώπους της τάξης που παλεύει καθημερινά για την επιβίωση της, που παράγει όλο τον πλούτο της κοινωνίας, τόσο θα εντείνουμε τις προσπάθεις μας για να περάσουμε στην αντεπίθεση με κάθε μέσο.
Προς τους εργαζόμενους του κλάδου, που έχουν να αντιμετωπίσουν εξαιρετικά δύσκολες εργασίες σε επισφαλής συνθήκες. Εν συνεχεία προς όλους τους εργαζόμενους. Για να σταματήσουν οι εργολάβοι και τα λοιπά αφεντικά,να εγκληματούν εις βάρος των ίδιων, ώστε να αυξήσουν τα εκατομμύρια τους, είναι αναγκαίοι οι ακηδεμόνευτοι, συλλογικοί και αντεργοδοτικοί αγώνες διαρκείας των ίδιων. Για να υπάρχει ελπίδα να βελτιώσουν το μέλλον τους που μοιάζει ζοφερό.