Παθητικοί καπνιστές ή αντιπαθητικοί αντικαπνιστές
Παθητικοί καπνιστές ή αντιπαθητικοί αντικαπνιστές; Η δημόσια υγεία στην εποχή των απαγορεύσεων.
Μήπως η ελευθερία τους ενός σταματά εκεί που ξεκινά ο καπνός των άλλων; Η μήπως η απαγόρευση του καπνίσματος στον ένα απειλεί και την ελευθερία των άλλων. H απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους ήταν απλώς η αφορμή. H συζήτηση που ακολούθησε επανέφερε στο προσκήνιο μια ακόμη μεγαλύτερη κουβέντα για το ρόλο των λεγόμενων nanny state - του κράτους γκουβερνάντα - που παρεμβαίνει σε κάθε δραστηριότητα των πολιτών με πρόσχημα πάντα την προστασία τους.
Με τη σειρά της η συγκεκριμένη συζήτηση οδήγησε σε ορισμένα λογικά ερωτήματα: Τελικά θέλουμε λιγότερο η περισσότερο κράτος; Και αν θέλουμε στοιχεία κρατικού παρεμβατισμού τα θέλουμε στη σφαίρα της οικονομίας ή και της κοινωνίας; Ο Raymont Plant φάνηκε να δίνει μια αρκετά ενδιαφέρουσα απάντηση: Καταρχήν είπε θα πρέπει να ξεπεράσουμε το λανθασμένο στερεότυπο ότι ένα νεοφιλελευθερο σύστημα εναντιώνεται σε κάθε κρατική παρέμβαση. Αντιθέτως για την επιβολή του νεοφιλελευθερισμού είναι απαραίτητη η γιγάντωση του κράτους.
Μήπως λοιπόν εκεί εντάσσονται και οι απαγορεύσεις σχετικά με το κάπνισμα; Το κράτος - αστυνόμος ή έστω το κράτος γκουβερνάντα είναι πανταχού παρών. Το κράτος πρόνοιας είναι που χάσαμε.
Υ.Γ για την επιμέλεια του θέματος ορίσαμε έναν άκαπνο συνεργάτη. Κι όμως για πρώτη φορά δεχθήκαμε τόσα μηνύματα ότι είμαστε υπερ του καπνίσματος. Αλήθεια δεν είμαστε. Θα ορκιζόμασταν στα Θεία (εάν ο ίδιος συντάκτης δεν ήταν και άθεος).
Με τη σειρά της η συγκεκριμένη συζήτηση οδήγησε σε ορισμένα λογικά ερωτήματα: Τελικά θέλουμε λιγότερο η περισσότερο κράτος; Και αν θέλουμε στοιχεία κρατικού παρεμβατισμού τα θέλουμε στη σφαίρα της οικονομίας ή και της κοινωνίας; Ο Raymont Plant φάνηκε να δίνει μια αρκετά ενδιαφέρουσα απάντηση: Καταρχήν είπε θα πρέπει να ξεπεράσουμε το λανθασμένο στερεότυπο ότι ένα νεοφιλελευθερο σύστημα εναντιώνεται σε κάθε κρατική παρέμβαση. Αντιθέτως για την επιβολή του νεοφιλελευθερισμού είναι απαραίτητη η γιγάντωση του κράτους.
Μήπως λοιπόν εκεί εντάσσονται και οι απαγορεύσεις σχετικά με το κάπνισμα; Το κράτος - αστυνόμος ή έστω το κράτος γκουβερνάντα είναι πανταχού παρών. Το κράτος πρόνοιας είναι που χάσαμε.
Υ.Γ για την επιμέλεια του θέματος ορίσαμε έναν άκαπνο συνεργάτη. Κι όμως για πρώτη φορά δεχθήκαμε τόσα μηνύματα ότι είμαστε υπερ του καπνίσματος. Αλήθεια δεν είμαστε. Θα ορκιζόμασταν στα Θεία (εάν ο ίδιος συντάκτης δεν ήταν και άθεος).