Πριν μόλις τρεις μήνες, όταν άρχισε να κυκλοφορεί ότι ο Μάικλ Μπλούμπεργκ σκέφτεται να διεκδικήσει το χρίσμα του κόμματος των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ, πολλοί ήταν αυτοί που χαμογέλασαν ειρωνικά. Ο πρώην Δήμαρχος της Νέας Υόρκης εμφανιζόταν ήδη και για καιρό στις δημοσκοπήσεις ως ο πιο αντιπαθής των πιθανών υποψηφίων, σε ψηφοφόρους και των δύο μεγάλων κομμάτων. Οι αριθμοί ήταν εναντίον του, και με αυτούς τους αριθμούς ήταν βέβαιο ότι δε θα μπορούσε καν να πλησιάσει τα ποσοστά των λαοφιλών υποψηφίων.

Γι’ αυτό και αποφάσισε να επενδύσει σε άλλους αριθμούς. Αυτούς που ξέρει καλά και κατέχει. Τους αριθμούς των εκατομμυρίων δολαρίων που δύναται με ευκολία να ξοδέψει. Δεν του είναι τίποτε, άλλωστε. Είναι ο ένατος πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη Γη.

Η ιστορία του είναι από αυτές που αγαπάει η Αμερική. Εγγονός μεταναστών από τη Ρωσία, γιός λογιστή, τέκνο της αριστείας και των πολύ καλών σχολειών, σήμερα ζάμπλουτος και «επιτυχημένος». Rugs to Riches, American Dream και τα συναφή – δεν είναι λίγοι οι αμερικάνοι ψηφοφόροι που μαγεύονται από τέτοιες ιστορίες, όπως έχει γραφτεί για να εξηγήσει και μέρος των ψήφων του Ντόναλντ Τραμπ.

Η κομματική ταυτότητα του Μπλούμπεργκ ρευστή: μια ζωή στους Δημοκρατικούς, πέρασε στους Ρεπουμπλικάνους για να εκλεγεί Δήμαρχος της Νέας Υόρκης και ξαναγύρισε στους Δημοκρατικούς για να πραγματώσει το όνειρό του να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ. Άλλωστε, στους Ρεπουμπλικάνους, η θέση του εκατομμυριούχου προέδρου είναι πιασμένη, από το Ντόναλντ Τραμπ.

Τραμπ και Μπλούμπεργκ έχουν πολλά κοινά. Με πρώτο, το ρατσισμό και δεύτερο το σεξισμό. Είναι διάσημες οι δηλώσεις του Μπλούμπεργκ με τις οποίες χαρακτήριζε ως «υποψήφιους δολοφόνους» τους έγχρωμους άνδρες 16-25 ετών, προσθέτοντας μάλιστα ότι «η αστυνομία αρκούσε να έχει αυτή την περιγραφή, να τη βγάζει φωτογραφίες και να τη μοιράζει στους αστυνομικούς» αφού «το 95% των εγκλημάτων στη Νέα Υόρκη τέτοιοι το κάνουν».

Όσο για τις γυναίκες, η διασημότερη ρήση του ήταν όταν παρουσιάζε το σύστημα λογισμικού Μπλούμπεργκ: «Κάνει τα πάντα, παίρνει και πίπες. Κορίτσια, σας βλέπω να μένετε χωρίς δουλειά» (It will do everything, including give you a blowjob. I guess that puts a lot of you girls out of business). Κι αυτό είναι το λιγότερο: Οταν, η συνυποψήφια για το χρίσμα, Ελίζαμπεθ Γουώρεν του ζήτησε να απαλλάξει τις πρώην εργαζόμενές του από όλες τις συμφωνίες μυστικότητας που έχουν υπογράψει, ώστε να μάθουμε γιατί τις υπέγραψαν, αρνήθηκε. Οι πληροφορίες λένε πως οι σεξουαλικές του «αδιακρισίες» είναι ουκ ολίγες. Εμμέσως το έχει παραδεχθεί κι ο ίδιος: «Οποτε καλοκοιτάω καμμία γκόμενα, η γυναίκα μου μου λέει πως μπορεί να αποδειχθεί ο ακριβότερος κώλος στον κόσμο» – αναφορά στα διαζύγια πλουσίων στις ΗΠΑ, όπου η σύζυγος δικαιούται τη μισή περιουσία.

Ναι, έχουν πολλά κοινά με τον Τραμπ. Μόνο που ο Μπλούμπεργκ είναι πολύ πιο κιμπάρης. Και όχι μόνο στην προεκλογική του εκστρατεία – όπου χρειάζεται για να περισώσει ή να αλλάξει την εικόνα του.

Το 2015 το Κέντρο για την Αμερικάνικη Πρόοδο (Center for American Progress, CAP), δημοσίευσε έκθεση για την Ισλαμοφοβία στις ΗΠΑ. Ένα ολόκληρο κεφάλαιο, κάπου πέντε χιλιάδες λέξεις, αφορούσε στην κατάσταση στ Νέα Υόρκη επί Δημαρχίας Μπλούμπεργκ. Λίγο αργότερα το Κέντρο ελάμβανε δωρεά 1,5 εκατομμυρίων δολαρίων, προς ενίσχυση του θεάρεστου έργου του, από το Μπλούμπεργκ, και το κεφάλαιο εξαφανίστηκε από την έκθεση.

Σε ανάλογα θεάρεστα έργα και τις συνήθεις σε τέτοιους κύκλους φιλανθρωπίες υπολογίζεται ότι έχει διαθέσει ως σήμερα άνω των δέκα δισεκατομμυρίων δολαρίων. Φυσικά, αυτή η μέθοδος Μπλούμπεργκ έχει αποδώσει πολλές φορές ως τώρα, παρ’ ότι ο πολυεκατομμυριούχος κάνει το ένα φάουλ μετά το άλλο όταν ανοίγει ο στόμα του. Αλλά, μήπως ο Τραμπ δεν κάνει το ίδιο; Δεν τον εμπόδισε τίποτε να εκλεγεί πρόεδρος.

Η πολιτική σκηνή των ΗΠΑ δεν έχει διαφορά από καμμία άλλη: η διαφθορά είναι εύκολη και, πολλές φορές, νόμιμη – όπως στην περίπτωση του CAP. Και στην τωρινή προεκλογική του πορεία, όλα δείχνουν πως ελπίδα του Μάικλ Μπλούμπεργκ είναι ότι η εκλογική αναμέτρηση του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ θα είναι μια αναμέτρηση πλούτου. Εκεί είναι ο πρώτος όλων, και με διαφορά. Όλα δείχνουν, μάλιστα, πως έχει γύρω του τους σωστούς συμβούλους ώστε, όλο αυτό το χρήμα που ξοδεύει να μη σπαταληθεί, αλλά να καταφέρει να βρει, τουλάχιστον εν μέρει, το στόχο.

Ο Μπλούμπεργκ δεν μπαίνει στον κόπο να συζητήσει για προβλήματα, καθημερινότητα, πολέμους, θέσεις. Από την είσοδό του στην προεκλογική κούρσα κάνει μόνο ένα πράγμα: μοιράζει λεφτά.

Πέρα από όσα ξέρουμε για το στρατό ειδικών που τον περιβάλλει – μεταξύ των οποίων η καλύτερη και μεγαλύτερη ομάδα, και με διαφορά, στη διαχείρηση των κοινωνικών δικτύων, στην Ιστορία , αφού εκεί ελπίζει ότι θα χρειαστεί να αναμετρηθεί τελικά με το Ντόναλντ Τραμπ- ο Μάικλ Μπλούμπεργκ ξοδεύει διαρκώς και ακαταπαύστως σε εθνικό και πολιτειακό επίπεδο, και με το χρήμα επιβάλλει ακόμη και αλλαγές στις διαδικασίες.

Η Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών (Democratic National Comittee, DNC), παραδείγματος χάριν, εξαγοράστηκε με ακριβώς 300.000 δολάρια. Τόσα της διέθεσε ο Μάικλ Μπλούμπεργκ για το έργο της, λίγο πριν η επιτροπή αλλάξει τους κανόνες διεξαγωγής των τηλεοπτικών αναμετρήσεων (debates) μεταξύ των υποψηφίων για το χρίσμα, ώστε να «χωρέσει» και ο εκατομμυριούχος υποψήφιος που μπήκε αργά στην κούρσα και δεν μετέχει στις καθιερωμένες δημοκρατικές διαδικασίες.

Δεν είναι μόνο η επιτροπή, όμως, που είδε τον Μπλούμπεργκ να προσφέρει στο έργο της χρήματα, και να λαμβάνει ανταλλάγματα. Μέχρι σήμερα, λίγους μήνες πριν επιδοθεί το χρίσμα, έχει ξοδέψει πάνω από 350 εκατομμύρια δολάρια σε συγκεντρώσεις, διαφημίσεις, προεκλογικό υλικό, πάρτυ – οι προεκλογικές του συγκεντρώσεις, ακόμη και οι ευρείες και λαϊκές, συνοδεύονται από μπόλικο δωρεάν φαγητό και ποτό, επιλεγμένα προσεκτικά και με τοπικά χαρακτηριστικά. Και, ενώ για πολλούς  από μας θεωρήθηκε στην αρχή «λαγός», που στόχος ήταν να βοηθήσει στην ανάδειξη ως υποψηφίου του Πητ Μπούτατζιτζ, σήμερα, μετά την έντονη φήμη ότι η υποψήφια αντιπρόεδρός του είναι πιθανότατα η Χίλαρυ Κλίντον, οφείλουμε να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή σε μια υποψηφιότητα που αρχικά θεωρούνταν «καμμένη». Η Χίλαρυ δεν έχει αποτραβηχθεί από την πολιτική και οι πικρία της, για τη μη συμμετοχή της στον νέο κύκλο για το χρίσμα, έχει ήδη καταγραφεί μέσα από τις κακεντρεχείς δηλώσεις της κατά του Μπέρνυ Σάντερς. Η μόνη δυνατότητά της να επιστρέψει, όμως, στο προσκήνιο, είναι όντως μέσω της θέσης της Αντιπροέδρου. Και το μόνο που χρειάζεται για αυτό είναι να πάρει το χρίσμα ο Μπλούμπεργκ: ο υποψήφιος πρόεδρος είναι ελεύθερος να επιλέξει τον αντιπρόεδρό του.