Είναι η πρώτη φορά που γίνεται στην Ελλάδα συστηματική ερευνητική προσπάθεια καταγραφής και ανάλυσης της λογοκρισίας στο επίπεδο της θεωρίας και της ανάλυσης, καθώς και στο επίπεδο του βιώματος και της πράξης.
Αναλυτικά, επιχειρείται καταγραφή της ιστορίας της λογοκρισίας επί Δικτατορίας, αλλά και επί Μεταπολίτευσης.
«Ποια η θέση της λογοκρισίας σε μια εδραιωμένη δημοκρατία; Ποιες είναι οι μορφές της, πώς ταξινομούνται και πώς περιοδολογούνται; Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στη λογοκρισία και την κριτική;», είναι κάποια από τα ερωτήματα που θα τεθούν στο συνέδριο.
Πενήντα ομιλητές διερευνούν την άμεση και έμμεση λογοκρισία που παρουσιάζεται σε όλες τις εκδοχές δημόσιου λόγου, από τις εικαστικές τέχνες, τον στίχο, τη μουσική, τη λογοτεχνία, το θέατρο και τον κινηματογράφο, μέχρι τη δημοσιογραφία: από τις πιο παραδοσιακές εκφορές στη βλασφημία και τα «εθνικά θέματα» ως τις επιβιώσεις της σήμερα και τις πλέον σύγχρονες μορφές στο χώρο του διαδικτύου.
Τέλος, προσεγγίζεται το ζήτημα από την ευθεία καταστολή μέχρι την προληπτική λογοκρισία, καθώς και στον κατεξοχήν ανεξιχνίαστο λογοκριτικό τύπο: την αυτολογοκρισία.