«Το κατά τ’ άλλα λαλίστατο Γραφείο Τύπου του Μαξίμου δεν βρήκε λέξη να πει για τη δήλωση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM) κ. Κλάους Ρέγκλινγκ ότι “η Ελλάδα όχι μόνο διέκοψε, αλλά και αντέστρεψε τις μεταρρυθμίσεις κατά το πρώτο μισό του 2015” και ότι “το κόστος που πλήρωσε η χώρα γι’ αυτό το επεισόδιο τιμολογείται από 86 δισ. έως 200 δισ. ευρώ”» αναφέρει σε ανακοίνωση της η Νέα Δημοκρατία.
 
«Ελπίζουμε να το κάνει αύριο ο κ. Τσίπρας στη διάρκεια των πανηγυρισμών του για τη δήθεν καθαρή έξοδο από το τρίτο μνημόνιο, το οποίο δεν θα υπήρχε, αν δεν είχε μεσολαβήσει η δική του καταστροφική διακυβέρνηση» συμπληρώνει και τονίζει ότι «καθώς φημολογείται ότι ο κ. Τσίπρας επέλεξε την Ιθάκη για τη νέα επικοινωνιακή φιέστα του, η Νέα Δημοκρατία του αφιερώνει προκαταβολικά τους στίχους του Καβάφη:
 
“Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα βγαινες στον δρόμο.
Αλλά δεν έχει να σε δώσει τίποτα πια”».
 

«Η έξοδος από το μνημόνιο κάτω από τους όρους που γίνεται αποκλείει θριαμβολογίες και πανηγυρισμούς»

 
Από τη μεριά της η Ένωση Κεντρώων σχολιάζει πως «η έξοδος από το μνημόνιο κάτω από τους όρους που γίνεται αποκλείει θριαμβολογίες και πανηγυρισμούς» και προσθέτει ότι «τα σκληρά μέτρα μένουν, οι μεταρρυθμίσεις είναι στη μέση, επενδύσεις δεν έρχονται και τα χρήματα των τραπεζών βρίσκονται στο εξωτερικό. Η Ελλάδα δεν έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο και η πολιτική να κόβουμε συντάξεις, να βάζουμε φόρους και να διορίζουμε ανθρώπους με 300€ το μήνα, είναι πολιτική εξαθλίωσης και όχι ανάπτυξης».
 
Σύμφωνα με την Ένωση Κεντρώων «αυτό που φταίει είναι το κυβερνητικό μοντέλο, κυβερνήσεων με 153 και η οριακή πλειοψηφία που αντί να προσελκύει, διώχνει τους επενδυτές. Η λύση βρίσκεται σε πολυκομματικές κυβερνήσεις 240 βουλευτών που θα εμπνεύσουν εμπιστοσύνη σε Έλληνες και ξένους. Το αφήγημα του κ. Τσίπρα και του κ. Μητσοτάκη είναι χωρίς αντίκρισμα, γιατί διχάζει την πολιτική μας ζωή».
 

Βενιζέλος: Προσβολή της κοινής λογικής ο χαρακτηρισμός επιτυχία για την «έξοδο»

 
Ο βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Ευάγγελος Βενιζέλος υπογράμμισε πως είναι προσβολή της κοινής λογικής «το γεγονός ότι η έξοδος από το τρίτο μνημόνιο στο οποίο οδηγηθήκαμε με τους χειρότερους δυνατούς όρους το 2015 και η είσοδος στη γκρίζα περιοχή του τέταρτου μνημονίου που έχει τα μειονεκτήματα αλλά όχι τις εγγυήσεις των προηγούμενων, εμφανίζεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ως επιτυχία».
 
«Το επικίνδυνο είναι ότι επιχειρείται, για πολλοστή φορά τα τελευταία εννιά χρόνια, να ακυρωθεί η κοινή λογική. Να επικρατήσουν νέες, πιο επικίνδυνες τη φορά αυτή “ψευδαισθήσεις”. Να συγκαλυφθεί η αλήθεια και να μείνει η χώρα απροετοίμαστη για το μέλλον, τις δυνατότητες αλλά και τους κινδύνους του» συμπλήρωσε ο βουλευτής της ΔΗΣΥ.
 
Για το λόγο αυτό, ο πρώην ΥΠΟΙΚ αναφέρει ότι «η έξοδος από την κρίση μπορεί να αρχίσει πράγματι μόνο όταν διαμορφωθούν οι πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις σεβασμού της αλήθειας και της κοινής λογικής. Έως τότε θα συνεχίσουμε δυστυχώς να χάνουμε πολύτιμο εθνικό χρόνο, όπως συμβαίνει τα τριάμισι τελευταία χρόνια της δευτερογενούς κρίσης που άρχισε τον Ιανουάριο του 2015».
 
«Το γεγονός ότι η έξοδος από το τρίτο μνημόνιο στο οποίο οδηγηθήκαμε με τους χειρότερους δυνατούς όρους το 2015 και η είσοδος στη γκρίζα περιοχή του τέταρτου μνημονίου που έχει τα μειονεκτήματα αλλά όχι τις εγγυήσεις των προηγούμενων, εμφανίζεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ως επιτυχία», καταλήγει.
 

Ευθύνες προς όλους απο το Ποτάμι

 
Τέλος, το Ποτάμι σημείωσε ότι «το τέλος της χρηματοδότησης της χώρας από τους εταίρους επιβάλλει περισυλλογή, σχέδιο και γενναίες αποφάσεις και όχι πανηγυρισμούς».
 
Σύμφωνα με το Ποτάμι, «μπορεί το δημοσιονομικό έλλειμμα να μηδενίστηκε, όμως θυσιάστηκε το 25% του ΑΕΠ, 450.000 νέοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, οι φόροι για κάποιους κινούνται σε δυσθεώρητα ύψη ενώ τα κόκκινα δάνεια πολλαπλασιάζονται ξεπερνώντας ήδη τα 100 δισ. ευρώ. Και μαζί με τα χρέη φουντώνει η μαύρη εργασία. Η περιπέτεια λοιπόν συνεχίζεται και όλοι πρέπει να σκεφτούμε “γιατί”».
 
Επιπλέον, η ανακοίνωση του Ποταμιού κάνει λόγο για ευθύνες «πρωτίστως στις πολιτικές ηγεσίες, αλλά και στους εταίρους που αδιαφόρησαν για κάποια κάστρα της κρίσης και κυρίως αυτά του κομματικού κράτους» αναφορικά με το ερώτημα «γιατί η Ελλάδα χρειάστηκε 8 χρόνια και τρία προγράμματα στήριξης που έφθασαν τα 288,7 δισ. ευρώ ενώ οι υπόλοιπες χώρες που μπήκαν σε μνημόνια (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρος) χρειάστηκαν ένα πρόγραμμα και μόνο τρία χρόνια;».
 
«Ευθύνες έχουν και οι πολίτες που δελεάστηκαν και τελικά εμπιστεύθηκαν δημαγωγούς και ανίκανους πολιτικάντηδες. Οι πολιτικές ηγεσίες αρνήθηκαν τη συνεννόηση, ενώ η χώρα χρεοκοπούσε και αντί να συνεργασθούν πολέμησαν διαδοχικά, ο ένας μετά τον άλλο, όσους προσπαθούσαν να βρουν λύσεις».