φολκ Aipac
O Ρ Φαλκ για τη νέα σελίδα στις σχέσεις του Ομπάμα με το ισραηλινό λόμπι… που είναι ίδια με την προηγούμενη. (Al Jazeera: http://bit.ly/j2ovfy)
Σε άρθρο του στο Al Jazeera, ο Richard Falk μιλά για τη νέα σελίδα των ΗΠΑ με το Ισραηλινό λόμπι, η οποία είναι ακριβώς ίδια με την προηγούμενη:
H ομιλία Ομπάμα στο AIPAC και η σιωπή των MME
«Στην ομιλία του το περασμένο Σάββατο, στην Αμερικανο-Ισραηλινή Επιτροπή Δημοσίων Υποθέσεων (AIPAC), το εβραϊκό λόμπι της Ουάσινγκτον, ο Πρόεδρος Ομπάμα επιδίωξε να κατευνάσει την οργή του Ισραήλ (αναφορικά με την πρότασή του για επαναφορά των συνόρων σε αυτά του 1967, ανάμεσα σε Παλαιστίνη και Ισραήλ)
Ενόψει των Προεδρικών εκλογών του 2012 στις ΗΠΑ, ο Ομπάμα γνωρίζει πολύ καλά την αναγκαιότητα της στήριξης από το Εβραϊκό λόμπι. Και μπορεί τα αμερικανικά media να έπαιξαν το παιχνίδι - το πρωτοσέλιδο των New York Times έγραφε: «Ο Ομπάμα προκαλεί το Ισραήλ να πάρει σκληρές αποφάσεις για τη ειρήνη» - στην πραγματικότητα όμως η ομιλία δε χαρακτηρίστηκε τόσο από τις ανύπαρκτες «σκληρές αποφάσεις» όσο από τον σκανδαλωδώς δουλοπρεπή τόνο που υιοθέτησε ο Πρόεδρος προκειμένου να αμβλύνει τις αντιδράσεις του πανίσχυρου εβραϊκού λόμπι.
Ξεκινώντας με τους «ακλόνητους» και «σιδηρούς» δεσμούς μεταξύ ΗΠΑ – Ισραήλ, εξέφρασε την αμέριστη συμπαράστασή του στον ισραηλινό λαό που δοκιμάζεται από την Παλαιστινιακή βία, χωρίς καμία αναφορά στον πολλαπλά δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό που υποφέρει εδώ και δεκαετίες υπό την ισραηλινή κατοχή, τα πυρά και την εξορία.
Και προχώρησε στη «βαθιά αφοσίωση» στην ασφάλεια του ισραηλινού λαού.
Εννοείται πως ενδεχόμενη στρατιωτική βοήθεια στο Ισραήλ θα ξεσήκωνε αντιδράσεις στους αμερικανούς φορολογούμενους. Τα δυτικά media όμως το αποσιώπησαν.
Ο Ομπάμα ενθαρρύνει τις τακτικές του Ισραήλ πέρα από το Διεθνές Δίκαιο όταν λέει επί λέξει: «Εγώ και η κυβέρνησή μου έχουμε πρώτη προτεραιότητα την ασφάλεια του Ισραήλ. Για αυτό και αυξήσαμε την στρατιωτική μας συνεργασία. Για αυτό και παρέχουμε κάθε δυνατή τεχνολογική υποστήριξη στους ισραηλινούς συμμάχους μας. Για αυτό και, παρά την οικονομική κρίση, αυξήσαμε τα στρατιωτικά κονδύλια ενίσχυσης»
Για τον R. Falk, δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως το ακροατήριο χειροκροτούσε σε κάθε πρόταση. Αυτό που του προκαλεί εντύπωση είναι το πόσο απελπισμένος εμφανίστηκε ο αμερικανός Πρόεδρος για να καταφύγει σε τέτοιες αξιοθρήνητες δηλώσεις προκειμένου να ικανοποιήσει το αυστηρό κοινό του…
«Καταστρατηγώντας απροκάλυπτα κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, στηρίζει την Ισραηλινή κατοχή και νομιμοποιεί – στηρίζοντας και οικονομικά- τις στρατιωτικές επιθέσεις κατά του ανυπεράσπιστου πληθυσμού της Γάζας. Επιπλέον υιοθετεί πλήρως τη θέση Νετανιάχου στην καταδίκη οποιασδήποτε συμφιλίωσης ή συμφωνίας της Παλαιστινιακής Αρχής με τη Χαμάς. Επέμεινε κιόλας πως " η πρόσφατη συμφωνία Φατάχ – Χαμάς αποτελεί εμπόδιο στην ειρηνευτική διαδικασία".
Ούτε μια φορά δεν αναφέρθηκε στον εποικισμό, την Ιερουσαλήμ ή το πρόβλημα των προσφύγων.
Ούτε μια φορά δεν αναφέρθηκε στις δοκιμασίες του Παλαιστινιακού λαού και, φυσικά, στην ατζέντα του δεν υπάρχει καμιά προγραμματισμένη ομιλία σε Παλαιστινιακό κοινό.»
Και ο αμερικανός καθηγητής του Διεθνούς Δικάιου καταλήγει: «Μετά από αυτή την ομιλία, οι Παλαιστίνιοι είναι για μια ακόμα φορά σίγουροι πως μόνο σύμμαχο δεν θα βρούν στην Ουάσιγκτον, παρά τις πρόσφατες κορώνες του Μπαράκ Ομπάμα για νέα εποχή στην αμερικανική διπλωματία. Αντίθετα, η υποκρισία των Ομπάμα – Νετανιάχου ρίχνει βαριά σκιά στην διπλωματική οδό των Παλαιστινίων.»
Διαβάστε το άρθρο του Richard Falk στο Αl Jazeera εδώ:
http://bit.ly/j2ovfy
H ομιλία Ομπάμα στο AIPAC και η σιωπή των MME
«Στην ομιλία του το περασμένο Σάββατο, στην Αμερικανο-Ισραηλινή Επιτροπή Δημοσίων Υποθέσεων (AIPAC), το εβραϊκό λόμπι της Ουάσινγκτον, ο Πρόεδρος Ομπάμα επιδίωξε να κατευνάσει την οργή του Ισραήλ (αναφορικά με την πρότασή του για επαναφορά των συνόρων σε αυτά του 1967, ανάμεσα σε Παλαιστίνη και Ισραήλ)
Ενόψει των Προεδρικών εκλογών του 2012 στις ΗΠΑ, ο Ομπάμα γνωρίζει πολύ καλά την αναγκαιότητα της στήριξης από το Εβραϊκό λόμπι. Και μπορεί τα αμερικανικά media να έπαιξαν το παιχνίδι - το πρωτοσέλιδο των New York Times έγραφε: «Ο Ομπάμα προκαλεί το Ισραήλ να πάρει σκληρές αποφάσεις για τη ειρήνη» - στην πραγματικότητα όμως η ομιλία δε χαρακτηρίστηκε τόσο από τις ανύπαρκτες «σκληρές αποφάσεις» όσο από τον σκανδαλωδώς δουλοπρεπή τόνο που υιοθέτησε ο Πρόεδρος προκειμένου να αμβλύνει τις αντιδράσεις του πανίσχυρου εβραϊκού λόμπι.
Ξεκινώντας με τους «ακλόνητους» και «σιδηρούς» δεσμούς μεταξύ ΗΠΑ – Ισραήλ, εξέφρασε την αμέριστη συμπαράστασή του στον ισραηλινό λαό που δοκιμάζεται από την Παλαιστινιακή βία, χωρίς καμία αναφορά στον πολλαπλά δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό που υποφέρει εδώ και δεκαετίες υπό την ισραηλινή κατοχή, τα πυρά και την εξορία.
Και προχώρησε στη «βαθιά αφοσίωση» στην ασφάλεια του ισραηλινού λαού.
Εννοείται πως ενδεχόμενη στρατιωτική βοήθεια στο Ισραήλ θα ξεσήκωνε αντιδράσεις στους αμερικανούς φορολογούμενους. Τα δυτικά media όμως το αποσιώπησαν.
Ο Ομπάμα ενθαρρύνει τις τακτικές του Ισραήλ πέρα από το Διεθνές Δίκαιο όταν λέει επί λέξει: «Εγώ και η κυβέρνησή μου έχουμε πρώτη προτεραιότητα την ασφάλεια του Ισραήλ. Για αυτό και αυξήσαμε την στρατιωτική μας συνεργασία. Για αυτό και παρέχουμε κάθε δυνατή τεχνολογική υποστήριξη στους ισραηλινούς συμμάχους μας. Για αυτό και, παρά την οικονομική κρίση, αυξήσαμε τα στρατιωτικά κονδύλια ενίσχυσης»
Για τον R. Falk, δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως το ακροατήριο χειροκροτούσε σε κάθε πρόταση. Αυτό που του προκαλεί εντύπωση είναι το πόσο απελπισμένος εμφανίστηκε ο αμερικανός Πρόεδρος για να καταφύγει σε τέτοιες αξιοθρήνητες δηλώσεις προκειμένου να ικανοποιήσει το αυστηρό κοινό του…
«Καταστρατηγώντας απροκάλυπτα κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, στηρίζει την Ισραηλινή κατοχή και νομιμοποιεί – στηρίζοντας και οικονομικά- τις στρατιωτικές επιθέσεις κατά του ανυπεράσπιστου πληθυσμού της Γάζας. Επιπλέον υιοθετεί πλήρως τη θέση Νετανιάχου στην καταδίκη οποιασδήποτε συμφιλίωσης ή συμφωνίας της Παλαιστινιακής Αρχής με τη Χαμάς. Επέμεινε κιόλας πως " η πρόσφατη συμφωνία Φατάχ – Χαμάς αποτελεί εμπόδιο στην ειρηνευτική διαδικασία".
Ούτε μια φορά δεν αναφέρθηκε στον εποικισμό, την Ιερουσαλήμ ή το πρόβλημα των προσφύγων.
Ούτε μια φορά δεν αναφέρθηκε στις δοκιμασίες του Παλαιστινιακού λαού και, φυσικά, στην ατζέντα του δεν υπάρχει καμιά προγραμματισμένη ομιλία σε Παλαιστινιακό κοινό.»
Και ο αμερικανός καθηγητής του Διεθνούς Δικάιου καταλήγει: «Μετά από αυτή την ομιλία, οι Παλαιστίνιοι είναι για μια ακόμα φορά σίγουροι πως μόνο σύμμαχο δεν θα βρούν στην Ουάσιγκτον, παρά τις πρόσφατες κορώνες του Μπαράκ Ομπάμα για νέα εποχή στην αμερικανική διπλωματία. Αντίθετα, η υποκρισία των Ομπάμα – Νετανιάχου ρίχνει βαριά σκιά στην διπλωματική οδό των Παλαιστινίων.»
Διαβάστε το άρθρο του Richard Falk στο Αl Jazeera εδώ:
http://bit.ly/j2ovfy