«Ο Τζούλιαν Ασανζ υποχρεώθηκε να υποβληθεί αυτοβούλως στην εξέταση από ψυχιάτρους που διόρισαν οι ΗΠΑ, ενώ βρισκόταν σε φυσική και πνευματική αδυναμία, και στις συνθήκες της πιο άγριας φυλακής. Η εμπειρία αποδείχθηκε τραυματική για κείνον. Ένα είδος ληστείας του νου.

Ο Τζούλιαν ανησυχεί βαθιά ότι το ιατρικό του ιστορικό θα χρησιμοποιηθεί για να τον εξευτελίσουν και αυτόν και όλα αυτά για τα οποία εργάστηκε, και να παρουσιάσουν όσα κατόρθωσαν τα Wikileaks για την προώθηση της διαφάνειας και της ενημέρωσης των πολιτών, ως φαντασιώσεις ενός διαταραγμένου. Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι θα το προσπαθήσουν, αλλά ευτυχώς έχει αλλάξει στ’ αλήθεια ο τρόπος που το κοινό αντιμετωπίζει και βλέπει τις ψυχικές νόσους. Δεν πιστεύω ότι θα κατορθώσουν να παρουσιάσουν αρνητικά τα περιοδικά και σποραδικά επεισόδια βαριάς κατάθλιψης του Τζούλιαν, παρά την απίστευτη βιαιότητα και την αναισθησία που επιδείχθηκε στο δικαστήριο από την πλευρά της Αμερικάνικης κυβέρνησης… Αυτά τα γράφω πριν αρχίσω να γράφω [το ρεπορτάζ], και ενημερώνω ότι θα αυτολογοκριθώ σε σχέση με όσα θα καταγράψω από όσα συνέβησαν χτες στο δικαστήριο, και το κάνω γιατί, έχει το δικαίωμα του απορρήτου του ιατρικού του ιστορικού.. Ξέρω ότι αντίκειται στο καθήκον μου ως δημοσιογράφος, προς τους αναγνώστες μου, αλλά αποφάσισα ότι το δικαίωμά του στο ιατρικό του απόρρητο είναι σημαντικότερο, ασχέτως του τι δημοσιοποιούν οι άλλοι.. παραμένοντας πιστός στην αλήθεια. Δεν παίρνω το μέρος του φίλου μου. Θα το έκανα ασχέτως του ποιός θα ήταν ο κατηγορούμενος. Δεν υποστηρίζω όμως ότι είμαι αμερόληπτος. Σε περιπτώσεις ακραίας αδικίας, η αλήθεια δεν μπορεί να είναι αμερόληπτη».

Πριν γράψει αυτές τις γραμμές ο ακτιβιστής, δημοσιογράφος και πρώην διπλωμάτης και άνθρωπος στο πλευρό του Ασανζ από την πρώτη στιγμή, ο Κρεγκ Μάρρεϋ, ζήτησε τη γνώμη της Στέλλας Μόρρις, της συντρόφου του Τζούλιαν Ασανζ και μητέρας των δύο  μικρών παιδιών του. Ακολουθώντας το πνεύμα του, σήμερα δεν θα προσθέσω εδώ παρά μόνο όσες πληροφορίες δεν υπήρχαν χτες στο άρθρο μου και έχουν – μέσω Μάρρεϋ- την έγκριση δημοσιοποίησης από την οικογένεια του Ασανζ.

Ο καθηγητής νευροψυχιατρικής του Κινγκς Κόλλετζ, Μάικλ Κόπλμαν, που κατέθεσε χθες επισκέφτηκε συνολικά 19 φορές τον Τζούλιαν Ασανζ στην φυλακή υψίστης ασφαλείας Μπέλμαρς. Το τελικό συμπέρασμα της επιστημονικής του έκθεσης ήταν σαφές: «Είμαι όσο βέβαιος μπορεί να είναι ένας ψυχίατρος ότι, σε περίπτωση έκδοσής του, ο κύριος Ασάνζ θα βρει όντως έναν τροπο να αυτοκτονήσει».

Ο καθηγητής κατέληξε στο συγκεκριμένο συμπέρασμα μετά τις επισκέψεις του, αλλά και μετά από εξέταση όλου του ιατρικού ιστορικού του Ασάνζ, από την παιδική του ηλικία. Μίλησε σε όλους τους γιατρούς που τον έχουν εξετάσει ή κουράρει, και στην Αυστραλία, με όλους τους συγγενείς και φίλους. Κατέγραψε τη γενετική προδιάθεση και όλα τα επεισόδια που θεμελιώνουν την άποψή του.

Διευκρίνησε ότι «δεν τον θεωρεί έχοντα παραισθήσεις», γιατι οι φόβοι του, ότι τον κατασκοπεύουν και ότι συνομωτούν εναντίον του, όσο έντονα κι αν εκφράστηκαν, είναι βάσιμοι. Ωστόσο, κατέγραψε περιστατικά που οι φόβοι αυτοί, και οι κρίσεις άγχους, τον έφερναν σε παραληρηματική κατάσταση.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η πρωινή κατάθεση. Ο μάρτυρας της υπεράσπισης Κουίντον Ντήλυ, νεοροψυχίατρος διακεκριμένος ειδικός σε θέματα αυτισμού, που διέγνωσε την Άσπεργκερ του Τζούλιαν Ασάνζ, ενίσχυσε την κατάθεση του καθηγητή Κόπλμαν και πέρασε εύκολα από τις κακοτοπιές που πήγαν να τον οδηγήσουν οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ. Και κατάφερε να τους αποσπάσει την παραδοχή ότι, ο Τζούλιαν Ασάνζ όντως πάσχει από κατάθλιψη και μάλιστα πέρασε επεισόδια βαριάς μορφής. Ήταν υποχρεωμένοι να το δεχθούν- λογικά, τους προειδοποίησε ο επόμενος μάρτυρας, ένας δικός τους μάρτυρας, ότι δεν πρόκειται να ψευστεί.

«Πιστεύω ότι αν εκδοθεί θα έχουμε πολύ βαριά καταθλιπτικά επεισόδια.. λόγω της εικόνας που έχει για την έκδοσή του, και με το ιστορικό του, θα έχουμε βαρύτατη καταθλιψη.. Πιστεύω ότι θα είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει [highly suicidal] … Ο αριθμός των ανθρώπων που αυτοκτονούν στις αμερικάνικες φυλακές είναι πολύ υψηλός… Οι μισές από τις αυτοκτονίες που συμβαίνουν στις φυλακές των ΗΠΑ είναι σε εκείνους που κρατούνται σε απομόνωση». Κι όταν αμφισβήτησαν τη διάγνωσή του, λόγω της ηλικίας του Ασάνζ: «Ο αυτισμός δεν διαγνώθεται μόνο σε νεαρή ηλικία. Είναι μετά την ενηλικίωση που τα συμπτώματα γίνονται πιο εμφανή…».

Φυλακές για διακοπές

Ένα από τα πράγματα που δεν είδε κανείς από τους τηλεπαρακολουθούντες χθες, λόγω της οπτικής γωνίας της κάμερας, και που καταγράφει ο Κρεγκ Μάρρεϋ, αν και δεν άπτεται της ψυχιατρικής εξέτασης, οφείλει να μεταφραστεί εδώ:

«Ο Λιούις [ο αμερικάνος εισαγγελέας] πίεσε και πάλι τον Κόπλμαν, και ρώτησε αν, σε περίπτωση που οι συνθήκες και η παροχή υπηρεσιών υγείας στις φυλακές των ΗΠΑ είναι καλές και η ποινή μικρή, αυτό θα άλλαζε την διάγνωσή του. Ο Κόπλμαν απήντησε ότι, αν κάτι τέτοιο ίσχυε, τότε η διάγνωσή του μπορεί να άλλαζε, αλλά αμφιβάλλει πολύ αν κάτι τέτοιο αληθεύει. Ξαφνικά η [δικαστής] Μπαράιτσερ επανέλαβε μεγαλόφωνα ότι αν οι συνθήκες στις φυλακές των ΗΠΑ είναι καλές και η ποινή μικρή, τότε η κλινική άποψη του Κόπλμαν θα άλλαζε, και φάνηκε να δακτυλογραφεί στο λάπτοπ της, σαν να επρόκειτο για κάτι πολύ σημαντικό. Είναι κακός ο οιωνός. Καθώς κατοικεί σε έναν παρλαξενο κόσμο όπου δεν έχει αποδειχθεί να έχει βασανισθεί κανείς στο Γκουαντάναμο, θεωρώ ότι στον εσωτερικό κόσμο της Μπαράιτσερ οι συνθήκες στη φυλακή του Κολοράντο [όπου πρόκειται να οδηγηθεί αν εκδοθεί ο Ασανζ] είναι πολύ ανθρώπινες και η περίθαλψη κούκλα (jolly good)…  Σκέφτηκα αυθόρμητα πως ο τελευταίος άνθρωπος που χρειάζεται ψυχίατρο μες σε αυτό το δικαστήριο, είναι ο Τζούλιαν».

Αυτό το περιστατικό, που δεν είδαμε χτες, εξηγεί την πιο σουρεαλιστική στιγμή κατά τη σημερινή διαδικασία, όταν στην εξέταση ψυχιάτρου, μάρτυρα κατηγορίας, ο αμερικανός εισαγγελέας, Τζέημς Λιούις, έπλεξε επί σχεδόν δεκάλεπτο το εγκώμιο των καταπληκτικών συνθηκών που επικρατούν στις ομοσπονδιακές φυλακές τύπου SAM των ΗΠΑ, αυτές τις φυλακές που οι ίδιοι τους οι δεσμοφύλακες χαρακτηρίζουν «κολαστήρια» [και που θα παρουσιάσουμε το ΣΚ στο TPP]. Τι γυμναστικές και γιόγκα, τι καλλιτεχνικά εργαστήρια και χειροτεχνίες, τι εκδηλώσεις σε όλες τις γιορτές – και το χαλλοουίν! -, τι γεύματα, τι τηλέφωνα, τι η απομόνωση είναι μόνο άμα είσαι κακό παιδάκι («εκ της διευθύνσεως», μας είπαν, administrative segregation)…

Σου ερχόταν να ζητήσεις να σε φυλακίσουν σε αυτό το ωλ ινκλούσιβ θέρετρο έτσι όπως μας τα έλεγε ο Λιούις – μόνο που η απάντηση δεν ήταν αυτή που πιθανώς ανέμενε, κι ίσως χάλασε και το γλυκό στην δικαστή. «Θα ηθελα να ξέρω αν όντως γίνονται αυτά που περιγράφετε και ποιά είναι η ποιότητα. Δεν μπορώ να πάρω θέση, χρειάζεται να έχω πολλά ακόμη στοιχεία», τον άδειασε ο μάρτυρας, επιστημονικώς άρτιος. Και, ήταν ο δικός του μάρτυρας, μάρτυρας κατηγορίας, ο καθηγητής νευροψυχιατρικής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Σήνα Φεϋζέλ, ειδικός σε θέματα φυλακισμένων με ψυχικές νόσους (forensic psychiatrist) , και ακόμη ειδικότερος στο θέμα των αυτοκτονιών στις φυλακές. Η αντεξέταση του οποίου ήταν υποδειγματική.

Τις τελευταίες ημέρες υπήρξαν κάποια παράπονα για την υπεράσπιση, από ανθρώπους που στηρίζουν τον Τζούλιαν Ασάνζ χρόνια. Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που παρουσιάστηκε στο δικαστήριο και η κορυφαία των υπερασπιστών του, η Γκάρεθ Πηρς. Η παρουσία της έχει πάντα βαρύτητα. Ακόμη και αν δεν παρενέβη σε κανένα σημείο της διαδικασίας εμφανώς, παρέμεινε στο χώρο καθ΄όλη τη διάρκεια της εξέτασης του πρώτου μάρτυρα κατηγορίας. Δεν μπορώ παρά να σκεφτώ ότι ήταν δικό της έργο η αντεξέταση, που κατέστρεψε σειρά των επιχειρημάτων των κατηγόρων του Ασάνζ – έχοντας, όμως, απέναντί τους και έναν καθηγητή στην Οξφόρδη που, όπως φάνηκε, δεν θα έβαζε σε κίνδυνο το επιστημονικό του όνομα. Ήταν ενδεικτικό του επιπέδου του το γεγονός ότι αμφισβήτησε δική του παλαιότερη εργασία, προ εννιαετίας, θέλοντας να δείξει ότι κι εκείνος κι η έρευνά του προχωρούν επιστημονικά.

Ο καθηγητής έδωσε στοιχεία που μπορούν να παρουσιάσουν ως μικρότερο τον κίνδυνο της αυτοκτονίας, αλλά όχι να μειώσει τον κίνδυνο για τον συγκεκριμένο κρατούμενο. Είπε ότι «μόνο» ένας στους χίλιους φυλακισμένους αυτοκτονεί το χρόνο «οπότε όταν μιλάμε για αυξημένο κίνδυνο, και πάλι το ποσοστό είναι πολύ μικρό… και επίσης ο κίνδυνος αυτοκτονίας είναι κάτι που αλλάζει, είναι δυναμική συνιστώσα και αλλάζει… Δεν γνωρίζουμε ποιός θα είναι ο κίνδυνος αυτοκτονίας [του #Assange] σε δύο μήνες από τώρα… Και, οι αυτοκτονίες είναι ακόμη πιο σπάνιες στις φυλακές των ΗΠΑ απ ότι στις φυλακές της Βρετανίας». Ωστόσο, συνέδεσε την απομόνωση με την αυτοκτονία, ανέφερε ότι εξέτασε τον Ασάνζ όταν ήδη ήταν υπό φαρμακευτική αγωγή, και όταν προσπάθησαν να τον κάνουν να πει ότι ο Ασανζ δεν παρουσιάζει συμπτώματα Άσπεργκερ, αφού τους είπε ότι δεν είναι ειδικός ανέφερε ότι εμπιστεύεται τον ειδκό, τον πρωινό μάρτυρα Δρ. Ντήλυ.

Να αναφέρουμε ότι ο Δρ. Φέυζελ κατέθεσε εκτάκτως, διότι υπήρξε κώλυμα του ψυχίατρου Πωλ Μιούλεν, του ανθρώπου που διέγνωσε πρώτος την κατάθλιψη του Ασάνζ το 1995, και ο οποίος θα κατέθετε από την Αυστραλία. Αύριο το πρωί θα καταθέσει και πάλι μάρτυρας κατηγορίας και η διαδικασία θα ξεκινήσει στις 12 το μεσημέρι Λονδίνου (2μμ Ελλάδος). Οι επόμενοι καταθέσεις για την υπεράσπιση που περιμένουμε είναι  των Σόντρο Κροσμπυ, γιατρού του Ασάνζ στην πρεσβεία του Ισημερινού και (του απόντος σήμερα) Πωλ Μιούλεν.

Παρέμβαση Μάσα Ζαχάροβα

Σήμερα, και η εκπρόσωπος του Ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα παρενέβη υπέρ Ασάνζ με μακροσκελή δήλωση, στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Η κοινότητα των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι εμπειρογνώμονες επί των θεμάτων αυτών και οι συνάδελφοι του Ασάνζ, δημοσιογράφοι, είναι πεπεισμένοι για τον πολιτικό χαρακτήρα της εκστρατείας, που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ και φοβούνται ότι θαληφθεί θετική απόφαση σχετικά με το αμερικανικό αίτημα. Κρίνοντας συνολικά την κατάσταση, έχουν βάσιμους λόγους να το πιστεύουν.

[…]

Αυτή η δίωξη εκπροσώπων των ΜΜΕ στέλνει ένα μήνυμα ατιμωρησίας για όσους εξοντώνουν μη αρεστούς δημοσιογράφους, κατά το παράδειγμα των μαφιόζικων μηχανισμών, που παρήγγειλαν τη δολοφονία της γνωστής στη Μάλτα συντάκτη ιστολογίου κατά της διαφθοράς D. Caruana Galicia.

Καλούμε τους διεθνείς οργανισμούς και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την επαγγελματική κοινότητα να συνεχίσουν να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια όχι απλώς για να σώσουν τη ζωή και να υπερασπιστούν την τιμή του Ασάνζ, αλλά να αποκρούσουν τη συνολική πρόκληση για την επαγγελματική δημοσιογραφία, για την οποία γίνεται πλέον λόγος.»