Με τον αριθμό των θετικών καταγεγραμμένων κρουσμάτων κορονοϊού να αυξάνει ημέρα με την ημέρα, και μαζί τον κίνδυνο για περαιτέρω εξάπλωση του κορονοϊού και την πιθανότητα ενός νέου γενικευμένου lockdown για την καταστολή της, η συζήτηση για την ανάγκη λήψης μέτρων έχει ανάψει, με καθηγητές να καταθέτουν τις απόψεις τους επί του θέματος.

Με κείμενό της στην εφημερίδα Καθημερινή, και απαντώντας στο ερώτημα για το εάν είναι εφικτό το ενδεχόμενο αποφυγής ενός δεύτερου lockdown, που αναμένεται να έχει οδυνηρές συνέπειες για την οικονομία, η καθηγήτρια Επιδημιολογίας στο ΕΚΠΑ και πρόεδρος του Ινστιτούτου Προληπτικής, Περιβαλλοντολογικής και Εργασιακής Ιατρικής Prolepsis παραθέτει σειρά μέτρων που αποκαλύπτουν το ελλειπές αυτών που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα.

Η καθηγήτρια, αφού σημειώνει τις αρνητικές επιπτώσεις που αναμένεται να έχει ένα νέο Lockdown στην ψυχική και σωματική υγεία, στις κοινωνικές αντιδράσεις και την κοινωνική συνοχή, αλλά και βέβαια στην οικονομία, παραθέτει σειρά παραδειγμάτων για μέτρα που θα έπρεπε να ληφθούν άμεσα, ώστε να μην φτάσει η κατάσταση στο σημείο να επαναληφθούν οι αποφάσεις του περασμένου Μαρτίου. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, προτείνει:

  • Αποφυγή συνωστισμού στις συγκοινωνίες με άμεση αύξηση δρομολογίων και χρηματοδότηση για αξιοποίηση ιδιωτικών μέσων (π.χ. τουριστικά λεωφορεία, ταξί κ.ά.).
  • Υποχρεωτική χρήση τηλεργασίας σε 100% των περιπτώσεων που το είδος δουλειάς το επιτρέπει.
  • Καθολική χρήση της μάσκας σε όλους τους δημόσιους χώρους, ανοιχτούς και κλειστούς.
  • Καθολική αμνηστία σε όλους τους μετανάστες χωρίς νόμιμα χαρτιά σε κάθε επαφή τους με χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας και μάλιστα σε χώρους διάγνωσης και θεραπείας κορωνοϊού. Με τον τρόπο αυτό θα διευκολυνθεί η ιχνηλάτηση και θα ελαχιστοποιηθεί η διασπορά μέσω μεταναστών.
  • Κάλυψη του εισοδήματος ημερομίσθιου εργατικού προσωπικού σε περίπτωση θετικού τεστ για το δεκαπενθήμερο που θα ακολουθήσει τη διάγνωση. Με τον τρόπο αυτό θα αποφευχθεί η διασπορά για λόγους οικονομικούς.
  • Διατήρηση της λειτουργίας όλων των δομών εκπαίδευσης με ταυτόχρονη αξιοποίηση υπαίθριων χώρων για διδασκαλία και αυξημένη άσκηση, καθώς και κλειστών μη χρησιμοποιούμενων μεγάλων δημοσίων και ιδιωτικών χώρων (όπου είναι δυνατόν να αντικαταστήσουν μικρές για τον αριθμό των μαθητών αίθουσες). Με τον τρόπο αυτό θα γίνει εφικτή η τήρηση αποστάσεων μεταξύ μαθητών αλλά και η μείωση της πιθανότητας διασποράς του ιού μέσω εκπαιδευτικών δομών.
  • Αξιοποίηση κοινωνικών λειτουργών, εθελοντών, και πιθανά κατάλληλα εκπαιδευμένων μεταναστών για ενθάρρυνση της τήρησης μέτρων ατομικής προστασίας.

Καταλήγοντας στο κείμενό της, η Α. Λινού υπογραμμίζει πως είναι προφανές πως τα μέτρα που παραθέτει έχουν κόστος, εστιάζοντας ωστόσο στην ανάγκη σύγκρισης ενός τέτοιου κόστους «με τα κόστη εκατοντάδων επιπλέον θανάτων, τα κόστη της νοσηλείας για χιλιάδες άτομα, απώλειες σε εργατοημέρες και παραγωγικότητα και βεβαίως σε σύγκριση με τις τεράστιες οικονομικές, εργασιακές, κοινωνικές, ιατρικές και ψυχολογικές επιπτώσεις ενός lockdown».