Όλα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2011, μετά τη διαμάχη που ξέσπασε ανάμεσα στους αντάρτες του Λαϊκού Απελευθερωτικού Κινήματος (PLM) και την κυβέρνηση του Χαρτούμ. Μετά την κήρυξη της ανεξαρτησίας από την πλευρά του Νότιου Σουδάν, η εξαθλίωση είναι η μόνη λέξη που μπορεί να περιγράψει αυτό που βιώνουν καθημερινά οι ένα εκατομμύριο κάτοικοι της περιοχής, ανάμεσά τους χιλιάδες παιδιά, τα οποία είναι παγιδευμένα στη φτώχεια, ενώ από πουθενά δεν φαίνεται να φτάνει ένα χέρι βοήθειας.
 
Η κατάσταση είναι τόσο οριακή που ο επιχειρησιακός διευθυντής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, υπεύθυνος για τις ανθρωπιστικές αποστολές, Τζον Γκινγκς, μιλώντας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υποστήριξε ότι η μόνη πηγή τροφής εδώ και μήνες για τους κατοίκους είναι οι ρίζες και τα φύλλα των δέντρων.
 
Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις κατηγορούν την κυβέρνηση του Βόρειου Σουδάν ότι από το 2009 απελαύνει από τη χώρα οποιαδήποτε διεθνή Μη Κυβερνητική Οργάνωση παρέχει τρόφιμα στους αντάρτες του Νότου, ενώ εδώ και μήνες δεν επιτρέπει τη διέλευση γιατρών, τροφίμων και φαρμάκων από τα σύνορά της.
 
Το Νότιο Σουδάν θεωρείται η πιο φτωχή χώρα στον κόσμο σήμερα. Ο μέσος όρος ζωής είναι τα 42 έτη ενώ ο αναλφαβητισμός ξεπερνά τα 3/4 του πληθυσμού.

Περισσότερα εδώ