Από αναβολή σε αναβολή στέλνει η Γερουσία το νομοσχέδιο με θέμα «Μέτρα για την πρόληψη και την καταπολέμηση των διακρίσεων και της βίας που συνδέονται αιτιωδώς με το φύλο, τα χαρακτηριστικά και την ταυτότητα φύλου, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την αναπηρία», το οποίο συνέγραψε ο βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος, Αλεσάντρο Ζαν, και κατατέθηκε τον Νοέμβριο του 2020, ως επέκταση ενός υφιστάμενου νόμου.

Το νομοσχέδιο, που είχε υπερψηφιστεί από την Βουλή των Αντιπροσώπων τον Νοέμβριο, έχει μπει «στον πάγο» για πολλούς μήνες και συναντά μεγάλες αντιδράσεις από πολιτικούς του ακροδεξιού κόμματος του Ματέο Σαλβίνι, με τη Γερουσία να καθυστερεί αισθητά την έγκρισή του. Ωστόσο, μετά από επίθεση που δέχτηκε πρόσφατα ένα ομόφυλο ζευγάρι σε σταθμό του μετρό στη Ρώμη, το σχέδιο νόμου επανήλθε στη δημόσια συζήτηση, με αίτημα την άμεση ψήφισή του.

Το νομοσχέδιο θεσπίζει, μεταξύ άλλων, ποινή φυλάκισης ή/και υψηλού προστίμου σε όσα άτομα υποκινούν σε βία ή/και διαπράττουν βίαιες πράξεις που συνδέονται με το φύλο, τα χαρακτηριστικά και την ταυτότητα φύλου, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την αναπηρία κάποιου ατόμου, με ενδεχόμενη αύξησή της σε περίπτωση συμμετοχής σε ομάδες με σκοπό την υποκίνηση διάκρισης ή βίας.

Ορίζει, επίσης, την 17η Μαΐου ως εθνική ημέρα κατά της ομοφοβίας αφιερωμένη στην προώθηση της κουλτούρας του σεβασμού και της συμπερίληψης, καθώς και την καταπολέμηση των προκαταλήψεων και των διακρίσεων. Ταυτόχρονα, προωθεί την ένταξη προγραμμάτων για την ευαισθητοποίηση και την καταπολέμηση των διακρίσεων στο αναλυτικό πρόγραμμα όλων των βαθμίδων, ενώ ορίζει τη διάθεση 4 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως σε κέντρα που δραστηριοποιούνται στο πεδίο της καταπολέμησης των διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Τα χρήματα πρόκειται να αξιοποιηθούν για την παροχή στέγης και τροφής καθώς και για την νομική, υγειονομική και ψυχολογική κάλυψη των θυμάτων εγκλημάτων μίσους και διακρίσεων.

«Αν το μίσος δεν υπάρχει στο σπίτι, τότε σίγουρα υπάρχει έξω στον δρόμο»

Τις έντονες αντιδράσεις ομάδων υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και βουλευτών και πολιτικών προσώπων έχει προκαλέσει η καθυστέρηση της ψήφισης του νομοσχεδίου στη Γερουσία. Με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, ο γερουσιαστής του Δημοκρατικού Κόμματος, Φράνκο Μιραμπέλι, σημειώνει πως η ακροδεξιά επιχειρεί να αποσυντονίσει την συζήτηση προβάλλοντας επιχειρήματα που δεν συνδέονται με το νομοσχέδιο, με σκοπό την υποβάθμισή του.

«Το ζήτημα των πολιτικών δικαιωμάτων δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως δευτερεύον σε καμία κυβέρνηση, πολλώ δε μάλλον στο Κοινοβούλιο, και είναι σοβαρό αν αποτελεί αιτία διχασμού» υπογραμμίζει ο γερουσιαστής, ενώ στη συνέχεια κατηγορεί τον Ματέο Σαλβίνι για κοινή γραμμή με τους ηγέτες της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. «Εν ολίγοις,  δεν μπορεί να υπάρχει αμφισημία επ’ αυτού εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου, που επιλέγει να καταστήσει τα πολιτικά δικαιώματα θεμελιώδη προτεραιότητα. Είτε είστε με εκείνους που υπερασπίζονται και επιβεβαιώνουν τα πολιτικά δικαιώματα είτε με τον Ορμπάν και τον και Μοραβιέτσκι. Να πάρει θέση η Λέγκα και να μην φοβάται να αντιμετωπίσει τη συζήτηση στην Επιτροπή Δικαιοσύνης της Γερουσίας» τονίζει ο Φ. Μιραμπέλι και ζητά την επανεξέταση του νομοσχεδίου την ερχόμενη Τετάρτη.

Προκειμένου να ασκηθεί πίεση για την άμεση ενεργοποίηση της Γερουσίας, οι οργανώσεις Da ‘voce al Respetto, I sentinelli di Milano και Gaynet Italia διενεργούν διαδικτυακό ψήφισμα.

Ολόκληρη η ανακοίνωση των οργανώσεων:

Στις 4 Νοεμβρίου, το Κοινοβούλιο ενέκρινε με μεγάλη πλειοψηφία το νομοσχέδιο που περιέχει μέτρα πρόληψης και καταπολέμησης των διακρίσεων και της βίας για λόγους που σχετίζονται με το φύλο, τα χαρακτηριστικά και την ταυτότητα φύλου, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την αναπηρία. Πέντε βουλευτές της Forza Italia (σ.σ κεντροδεξιό κόμμα) ψήφισαν επίσης υπέρ, διότι, όπως ανέφερε η γερουσιαστής Γκαμπριέλα Τζιανμάκο, «ο αγώνας κατά της ομοφοβίας δεν έχει πολιτικό χρώμα».

Έκτοτε, πέρασαν μήνες χωρίς να ληφθούν μέτρα στη Γερουσία για τον προγραμματισμό της ψήφισης του κειμένου. Αυτό είναι ακόμη πιο θλιβερό εάν ληφθεί υπόψιν τι έχουν κάνει οι ΗΠΑ και η ΕΕ, ακόμη και σε περιόδους πανδημίας, για την αντίφαση που διέπνεε τη νομοθεσία σχετικά με τις διακρίσεις και τη βία. Από αυτή την οπτική γωνία, τα λόγια του πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι, ο οποίος την ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του μίλησε για μια «σαφώς φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση», μοιάζουν σχεδόν με μια ανόητη εξαγγελία.

Ζητάμε λοιπόν από την Επιτροπή Δικαιοσύνης της Γερουσίας να προχωρήσει με την μέγιστη δυνατή ταχύτητα τον προγραμματισμό και την έγκριση του απορριφθέντος κειμένου, χωρίς περικοπές, εκπτώσεις ή εξαιρέσεις που θέτουν σε κίνδυνο την ποιότητά του. Έχουμε βρεθεί πολλές φορές προ της ενδεχόμενης νομοθέτησης για την προστασία από εγκλήματα μίσους, πράγμα που έχει ήδη γίνει σε πολλές δυτικές δημοκρατίες. Πάρα πολλές φορές αυτή η διαδικασία έχει διακοπεί. Σήμερα σας ζητούμε να δράσετε γρήγορα και σωστά, ώστε το νομοσχέδιο να εγκριθεί από την Γερουσία.

«Αυτός ο νόμος είναι θεμελιώδης. Δεν επινοούμε πράγματα» τονίζει σε συνέντευξή της στον Guardian η Ντανιέλα Λουρντές Φαλάνγκα, η πρώτη τρανς πρόεδρος της Arcigay, της μεγαλύτερης ομάδας ακτιβιστών LGBT της Ιταλίας. «Όπως ακριβώς αυξήθηκε η ενδοοικογενειακή βία κατά τη διάρκεια της καραντίνας, έτσι αυξήθηκε και η βία κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, αφού βρίσκονταν εγκλωβισμένα στο σπίτι, με γονείς ή επιθετικά αδέλφια που δεν τα ανέχονται. Αν το μίσος δεν υπάρχει στο σπίτι, τότε σίγουρα υπάρχει έξω στον δρόμο. Τα επεισόδια αυξάνονται» επισημαίνει.

Πράγματι, οι ομοφοβικές και τρανσφοβικές επιθέσεις στην Ιταλία βρίσκονται σε έξαρση. Τον Ιούνιο του περασμένου έτους, ένας 25χρονος άνδρας δέχθηκε βάναυση επίθεση από μια ομάδα επτά ατόμων, καθώς περπατούσε μαζί με τον φίλο του στην πόλη της Αδριατικής Πεσκάρα. Λιγότερο από δύο εβδομάδες αργότερα, ένα ομόφυλο ζευγάρι δέχθηκε επίθεση ενώ αντάλλασσε ένα φιλί σε σταθμό του μετρό. Τον Σεπτέμβριο, η Μαρία Πάολα Γκαλιόνε, 22 ετών, δολοφονήθηκε από τον αδερφό της, ο οποίος έπεσε πάνω με το αυτοκίνητό του πάνω στην ίδια και τον φίλο της, επειδή «δεν ενέκρινε» το γεγονός ότι εκείνος ήταν τρανς. Ο δράστης είπε στους ανακριτές, σύμφωνα με το δημοσίευμα του Guardian, ότι δεν σκόπευε να σκοτώσει την αδερφή του, αλλά αντίθετα ήθελε να της «δώσει ένα μάθημα» για τις σχέσεις.

Τις επιφυλάξεις του σχετικά με την αποτελεσματικότητα της προς ψήφιση νομοθεσίας εξέφρασε, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα ένας άλλος ακτιβιστής. «Η Ιταλία έχει ισχυρό το χριστιανικό στοιχείο. Δεν νομίζω ότι η κοινωνία, που δεν καταλαβαίνει τη διαφορά μεταξύ της ρητορικής μίσους και της ελευθερίας του λόγου, είναι έτοιμη για ανθρώπους σαν κι εμένα» ανέφερε, και συμπλήρωσε πως υποστηρίζει το νόμο, αλλά δεν πιστεύει ότι προχωρά πολύ σε ό,τι αφορά στην προστασία των ανθρώπων που το έχουν ανάγκη.

Σημειώνεται πως παρόλο που η Ιταλία έχει προβεί σε ορισμένα θετικά βήματα, αναγνωρίζοντας τα σωματεία των ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεων το 2016, η χώρα υστερεί έντονα στη λήψη μέτρων κατά της ομοφοβίας και τρανσφοβίας έναντι των εταίρων της στην ΕΕ, καθώς επί 25 χρόνια οι προσπάθειες θεσμικής κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων δεν έχουν ευοδωθεί.